Ձեր վստահելի աղբյուրը

Երևանի պետական համալսարանի Ֆիզիկայի ֆակուլտետի գիտխորհրդի նիստից հետո Պինդ մարմնի ամբիոնի վարիչ Ալբերտ Կիրակոսյանի հայտարարությունը, թե ֆակուլտետը միաձայն դեմ է Սահմանադրության փոփոխությունների նախագծին, փոխել է մթնոլորտը ֆիզֆակում. Ալբերտ Կիրակոսյանը չի ցանկանում շփվել մարդկանց հետ, նա նույնիսկ չի մասնակցել ամբիոնի վարիչների նիստերին: Panorama.am-ի թղթակցի հարցերին ևս նա չցանկացավ պատասախանել, ասելով`«Ինչ պետք էր, արդեն ասել եմ»:

Իրավիճակի վերաբերյալ Panorama.am-ը զրուցել է Ֆիզիկայի ֆակուլտետի դեկան Ռոլանդ Ավագյանի հետ:

Պարոն Ավագյան, Սահմանադրության փոփոխությունների նախագծի մասին Ֆիզիկայի ֆակուլտետի դիրքորոշման վերաբերյալ իրարամերժ տեղեկություններ են շրջանառվում: Ինչ է իրականում տեղի ունեցել ֆակուլտետի գիտխորհրդի նիստում, կպարզաբանե՞ք:
Հոկտեմբերի 21-ին եղել է գիտխորհրդի նիստ և որպես այս հանրապետության հոգսերով մտահոգ ժողովուրդ, որոշեցինք քննարկել: Տարբեր ելույթներ հնչեցին, տարբեր երկրների կառավարման համակարգերը ներկայացվեցին, դրանց կառուցվածքը: Խոսվեց նաև այն մասին, որ տարածաշրջանային անկայունության պարագայում գուցե մի քիչ վտանգավոր է այսօր կառավարման համակարգի նման փոփոխություն կատարել: Նիստին որոշ ներկաների տեսակետն ու ելույթները լսելուց հետո մենք ընդհանուր հայտարարի եկանք, որ մենք կողմ ենք Սահամանդրական փոփոխություններին, բայց գտնում ենք, որ այդ փոփոխությունը ժամանակավրեպ է: Նիստի ժամանակ չի ասվել, որ ֆակուլտետը դեմ է Սահմանադրության փոփոխությունների նախագծին:

Խորհրդի նիստը ավարտվեց և հետո պարզվեց, որ խորհրդի անդամը (նկատի ունի Ֆիզիկայի ֆակուլտետի Պինդ մարմնի ամբիոնի վարիչ Ալբերտ Կիրակոսյանին-հեղ.), որը ամբողջ նիստի ընթացքում լռել է, հայտարարում է,թե խորհուրդը միաձայն դեմ է եղել Սահամանդրությանը: Նախ` ոչ թե Սահամանդրության մասին էխոսք գնում, այլ Սահմանադրության փոփոխությունների մասին, ինչպես կարող է քաղաքացին դեմ լինել Սահամանդրությանը, դա մեր մայր օրենքն է: Դրանից հետո ես բազմաթիվ զանգեր եմ ստանում, լրագրողներ եկան, ես էլ իրենց նույն բանն ասում էի: Չգիտեմ` ինչի՞ց ելնելով է Կիրակոսյանը նման բան հայտարարել: Մի քիչ լավատես լինելով, մտածում եմ` կարող է ինքը ուրիշ բան է ասել, իսկ լրագրողը այլ բան ներկայացրել: Եթե մենք ասում ենք` ժամանակավրեպ է, դա չի նշանակում, թե դեմ ենք: Ես դեմ չեմ այդ փոփոխություններին, ավելին, կողմ եմ այդ փոփոխություններին: Մենք կարող էինք ընդհանարպես չքննարկել, չխոսել այդ մասին, բայց արել ենք քւ մեզ ոչ ոք չի ստիպել կամ հանձնարարել: Դա մեր նախաձեռնությունն էր:

Պարոն Ավագյան, Ալբերտ Կիրակոսյանի հետ խոսե՞լ եք, փորձե՞լ եք հասկանալ` ինչո՞ւ է նման հայտարարություն արել:
Նա նույնիսկ հաջորդ օրը չեկավ գիտխորհրդի մյուս նիստին, որտեղ բացի հիմնական անդամներից հրավիրվել էին նաև, ամբիոնի վարիչները: Նա չեկավ, չի ուզում հանդիպել, ես իրեն հարցնեմ ինչու ես նման բան ասե՞լ: Չգիտեմ`ինչով է առաջնորդվել նման հայտարարություն անելիս: Այսօր ինձ հարց են տալիսէ արդյոք ԵՊՀ ռեկտորը ձեր վրա ճնշում է գործադրել: Եղբայր, ամոթ է նման հարց տալ, չի կարելի:

Այսինքն, ճնշում չի՞ եղել համալսարանի ղեկավարության կողմից:
Մենք հո երեխաներ չե՞նք: Նա էլ լուրջ մարդ է, ոնց կարող է պատահի նա ասի` ինչու եք այդպիսի բան արել: Ինքը պարզապես ասել է, քանի որ Ձեզ մոտ է դա տեղի ունեցել, դու էլ պատասխանի: Ես էլ պատասխանում եմ` ոչ մեկ ինձ իր մոտ չի կանչել:

Անդրադառնանք Սահամանդրության փոփոխությունների նախագծին, ի՞նչ մտահոգություններ ունեք:
Օրինակ, ես վախենում եմ, որ հանկարծ ենթադրենք ռազմական գործողություններ սկսվեն և կառավարման փոփոխված համակարգը վախենում եմ այդ պահին չկարողանա դիմադրել: Գուցե անտեղի մտահոգություն է, բայց ես ունեմ նման տեսակետ:

Այսինքն, Նախագծում անվտանգության երաշխիքներ չե՞ք տեսնում:
Գուցե կան այդ երաշխիքները, բոլորը չեմ կարդացել: Շատ ծավալուն է Նախագիծը: Մեր ակադեմիկոս Ղազինյանը նիստի հաջորդ օրը փորձել է բացատրել, ներկայացնել, որ երկիմաստություններ չառաջանան: Դե քանի որ ես իրավաբան չեմ, գուցե դրա համար ինչ-որ բաներ լավ չեմ հասկանում:

Օրինակ, կառավարման համակարգի փոփոխության հետ կապված պնդումներ կան, որ խորհրդարանական համակարգին անցնելով իշխանությունը փորձում է վերարտադրվել: Դուք նման մտավախություն ունե՞ք:
Ինչ է գործող Սահամանդրությունը դա թույլ չի՞ տալիս: Դա կախված է նրանից, թե ինչպես են դա անում: Հիմնականում այդպես հայտարարողները ելնում են այն հանգամանքից, որ իշխանափոխություն Հայաստանում չի եղել: Եթե իշխանափոխություն եղավ, դա լա՞վ է: Ո՞վ ասաց, որ լավ է:

Հիմա փաստորեն, քարոզարշավ է մեկնարկել Հայաստանում: Ձևավորվել են «այո»-ի և «ոչ»-ի ճակատներ: Դուք հնարավո՞ր է միանաք նրանցից որևէ մեկին:
Մտավորականները միշտ դեմ են կտրուկ շարժումների, որովհետև հասկանում են, թե ինչի կարող է դա հանգեցնել: Ո՞նց կարող է մենք միանանք «Ոչ»-ի: Հնարավոր չէ դա պատկերացնել: Զանազան դեպքեր են եղել, որ կարողացել ենք խուսափել ու չկրկնել շատ երկրների դեպքերին: Միշտ իշխանությունը կարողացել է ճիշտ ձևով ամեն ինչ անել: Օրինակ, եթե Յանուկովիչը ուժեղ կամք ցուցաբերեր, թույլ չտար այդ ապստամբությունը, մի քանի հարյուր հոգի գուցե սպանվեին, բայց հազարների չէին հասնի զոհերի թիվը:

«Ոչ»-ի ճակատը իշխանափոխության կոչ է անում:
Իշխանափոխությունը պետք է Սահմանադրությամբ լինի, ոչ թե փողոցում կանգնենք, գոռանք ու գնանք Ազգային ժողովի ճաղերը կոտրենք: Կարողանում եք, դեմ եղեք, հավաքվեք էդ դեմերով: Չեք կարողանում, դրա համար հրահրում եք ժողովրդին: Ցավոք, մեր երկրում չկա ընդդիմություն, բոլորը մեծամիտ խոսացողներ են: