Ձեր վստահելի աղբյուրը

Սահմանադրական փոփոխությունների հանրաքվեի քարոզարշավում ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանը չի մասնակցում ոչ «այո»-ի և ոչ էլ «ոչ»-ի ճակատներում: Այդ մասին Panorama.am-ին տեղեկացրեց ինքը` տիկին Խառատյանը:

«Երբեմն գնում եմ որոշ անալիտիկ քննարկումների ավելի շատ փորձելու հասկանալ` մարդիկ ինչից են դժգոհ, ինչ պրոբլեմ են տեսնում: Ես հիմա կարելի է ասել վերլուծություն եմ կատարում Սահմանադրության հանրաքվեի քարոզչության մեջ այս կամ այն կողմերի և բնակչության դիրքորոշումներում», -ներկայացրեց Խառատյանը:

Նրա խոսքով, իր վերլուծությունները ցույց են տվել, որ մարդիկ հետաքրքրված չեն ոչ գործող և ոչ էլ առաջարվող Սահմանադրության նախագծով:

«Հասարակության քանակական բացարձակ մեծամասնությունն անտարբեր է այդ խնդիրներին, որովհետև չի հավատում իրավունքին և Հայաստանում իրավունքի կիրառմանը, չի հավատում ընդհանրապես այդ քվեարկությանը և կանխորոշված է համարում քվեարկության ելքը», -հավելեց Հրանուշ Խառատյանը:

Ինչ վերաբերում է Սահմանադրության փոփոխությունների նախագծի վերաբերյալ իր դիրքորոշմանը, տիկին Խառատյանն ասաց, որ տարօրինակ է, որ Սահմանադրության փոփոխությամբ փորձ է արվում բարձրացնել ժողովրդի վստահությունը պետական կառավարման մարմինների նկատմամբ, մինչդեռ գործող Սահմանադրության մեջ կան շատ դրույթներ, որոնք կիրառելու դեպքում ժողովուրդը շատ ավելի մեծ վստահություն կունենար կառավարիչների նկատմամբ:

«Օրինակ, շատ հասարակ մի դրույթ, որ կա գործող Սահմանադրության մեջ` Ազգային ժողովի պատգամավոր չի կարող լինել ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվող անձը, բայց այժմ հակառակն է: Այսինքն` փոխանակ այդ խնդիրը լուծելու և դրանով բնակչության վստահությունը բարձրացնելու, մենք խնդիրները տեղափոխում ենք մեկից մյուսին` այդպիսով խորացնելով մարդկանց անվստահությունը», -հավելեց ազգագրագետը:

Նրա պնդմամբ, պետք է վերլուծել, թե Սահմանադրության որ դրույթն է, որ կոնֆլիկտ է առաջացրել, որ դրույթն է, որ խաթարել է երկրի զարգացմանը ու առաջարկել դրա լուծումները:

«Գործող Սահմանադրության 8-րդ հոդվածում նշվում է, որ ձեռնարկատիրության մեջ մենաշնորհ դիրքի չարաշահումը արգելվում է և այն պետք է կարգավորվի օրենքով: Դա սուտ է, չի արգելվում մենաշնորհը և օրենքով չի էլ կարգավորվում: Այս ու նման կետերին չհետևելը բնակչության մեջ մեծ անվստահություն է առաջացնում իշխանության նկատմամբ», -հավելեց Խառատյանը` նկատելով, որ նույն դրույթը տեղ է գտել նաև Սահամանդրության փոփոխությունների նախագծում:

Նրա դիտարկմամբ, առաջարկվող նախագծում կան ինչպես դրական, այնպես էլ «կասկածելի» կետեր. «Եթե գործող Սահմանադրությունը հասարակության սոցիալական խնդիրների լուծումը դիտում էր պետության պարտավորություն, ապա առաջարկվող փաթեթը այս խնդրում իշխանությանն ազատում է պարտավորությունից և այդ խնդիրները դնում է միայն նրա նպատակների մեջ: Երբ կկարողանա, կամաց-կամաց կլուծի»:

Անդրադառնալով Սահմանադրության նախագծով առաջարկվող կառավարման համակարգի փոփոխությանը, Խառատյանը նկատեց, որ Հանրապետության նախագահը դառնում է չգործող անձ, ինչն էլ բարդացնելու է մեր երկրի խնդիրը ասենք` ԵՏՄ-ում:

«ԵՏՄ-ն հիմա մեծ հաշվով նախագահների ակումբ է, և Հայաստանն էլ չի ունենա այն լիազորությունները, ինչ ԵՏՄ անդամ մյուս երկրները: Սահմանադրության նախագիծն այդ հարցերը չի դնում և լուծումներ չի առաջարկում: Բայց կյանքը դնելու է այդ հարցերը», -նկատեց մեր զրուցակիցը:

Դիտարկմանը, թե Սահմանադրության նախագծի հեղինակները պնդում են, թե եվրոպական շատ երկրներում կառավարման խորհրդարանական համակարգը երկարատև զարգացում է ապահովում, տիկին Խառատյանն արձագանքեց, որ նախագահական համակարգեր էլ կան, որ զարգացում ապահովում են ու հավելեց. «Խնդիրը համակարգի մեջ չէ, կարծում եմ, այլ խնդիրը քաղաքական կամքի մեջ է: Կամք կա՞ հայաստանյան քաղաքական խմբակցություններում, ես կմասնավորեցնեի ՀՀԿ-ում, երկրի զարգացմանն ուղղված ջանքեր գործադրելու համար, որը կարող է նվազեցնել մենաշնորհ ունեցող պատգամավոր-ձեռնարկատերերի հնարավորությունները: Ինչ, նրանք պետք է դադարե՞ն ԱԺ-ի միջոցով իրենց խնդիրները լուծել: Կա՞ արգելք: Արգելքը միշտ կար, բայց այդ արգելքի նկատմամբ կիրառական կամքի դրսևորում մենք տեսե՞լ ենք: Ի՞նչն է փոխվելու»: