Նախկին քաղբանտարկյալը և այժմ Ալիևի ռեժիմի «խոսնակը» ատելության քարոզ է անում
Ադրբեջանի մերձիշխանական haqqin.az առցանց պարբերականի խմբագիր Էյնուլլա Ֆաթուլաևը, ով տարիներ առաջ ավելի հայտնի էր, իբրև «խղճի բանտարկյալ» իր հայացքների համար Իլհամ Ալիևի ռեժիմի կողմից 2007-ին հետապնդվելու և բանտարկվելու համար, նախօրեին հրապարակել է մի երկար և պաթետիկ հոդված («Ապստամբություն Նարդարանում. ժամանակը չի սպասում, ժամանակն է գործել», Նոյեմբեր 28, 01:51am. ), որտեղ նա կոչ է անում իշխանութուններին «հեռացնել այդ բորբոքված կույրաղիքը», որպեսզի Ադրբեջանում «վերականգնվի բազմամշակութայնությունը»: Մի երկրում, որտեղ ոչ քաղաքական ազատությունները, ոչ էլ քաղաքացիական իրավունքները, համաձայն Freedom House և այլ հեղինակավոր կազմակերպությունների, պարզապես գոյություն չունեն:
Հետաքրքրական է, որ Ֆաթուլաևին «խղճի բանտարկյալ» հռչակած Amnesty International-ը 2013-ից ի վեր խղել էր կապերը նախկին պաշտպանյալի հետ՝ մեղադրելով նրան իշխանություններից ֆինանսական օժանդակություն ստանալու մեջ:
Հայտնի էլեկտրոնային պարբերականի գլխավոր խմբագիր Ֆաթուլաևը այժմ երկարաշունչ հոդվածներ է գրում, իշխանություններին կոչ անելով Բաքվից 25կմ հեռավորության վրա գտնվող և մոտ 10.000 բնակչություն ունեցող շրջանը «հեռացնել», իբրև «բորբոքված կույրաղիքը»:
Համաձայն պաշտոնական թվերի, չորս տեղացիներ և երկու ոստիկան են զոհվել, ևս 14-ը ձերբակալվել են ոստիկանության կողմից նոյեմբերի 25-ին իրականացված զինված գործողության արդյունքում: Կրոնական առաջնորդ Ալահշուքյուր Փաշազադեն շտապել էր հայտարարել, որ այդ գործողությունները «չեն ունեցել կրոնական շարժառիթներ»: Օրեր անց, նոյեմբերի 28-ից իշխանությունները կուտակված «պարտքերի դիմաց» սկսել էր անջատել ավանի բնակիչների էլեկտրա- և գազամատակարարումը:
Նոյեմբերի 25-ին «ադրբեջանական ոստիկանությունը գործել է անթույլատրելիորեն մարդկային և լիբերալ», - գրում է Ֆաթուլաևը, որտեղ տարբերվող կրոնական և քաղաքական հայացքների համար Նարդարանի բնակիչների նկատմամբ այլատյացության և ավելի կոշտ բռնություն գործադրելու կոչերի պակաս չի զգացվում:
«Ապստամբները պետք է ճնշվեն առանց գթության և դաժանաբար», - կոչ է անում նախկին քաղբանտարկյալ Ֆաթուլաևը, մի երկրում, որտեղ իշխող ռեժիմի բոլոր ընդդիմադիրները կամ բանտարկված են և գտնվում են հակամարդկային ճնշումների տակ, կամ հասցրել են փախչել արտերկիր:
Հիշարժան է, որ գրեթե նման կոչ էր անում գնդապետ Քադաֆին («մաքրել Լիբիան տնտետուն» իր իշխանության դեմ պայքարող «ճիճուներից» ) նախքան ՄԱԿ Անվտանգության խորհուրդը նրան և իր մերձավոր զինակիցներին կոչ արեց հանձնել Միջազգային քրեական դատարանին՝ մարդկության դեմ հանցագործությունների մեղադրանքներով քրեական հետապնդում իրականացնելու համար:
«Արդյոք մենք վախենում ենք մի քանի հարյուր խավարամիտների արյունը թափելուց», - գրում է Ֆաթուլաևը, ով թերևս մոռացել է թե՛ հիմնականում ներքին քարոզչության համար օգտագործվող Եվրոպայի Խորհրդի առջև իր երկրի պարտավորությունների, թե՛ Ռուանդայի միջազգային տրիբունալում Ռադիո Ռուանդայի լրագրողների գործի մասին:
Եզրափակելով, պետք է նշել, որ իշխող վարչակարգը Ադրբեջանում փորձ է անում իրենց խիստ վերահսկողության տակ գտնվող ԶԼՄ-ների միջոցով կառուցել Իլհամ Ալիևի անձի պաշտամունքը, որպես ազգի փրկիչ՝ Աթաթուրքի կերպարով և նմանությամբ, ով 1923-ից ի վեր փորձում էր եվրոպականացնել Թուրքիան և ում, որպես երիտթուրքերի կառավարության քաղաքականության շարունակող, մեղադրում են հայերի և այլ քրիստոնյա փոքրամասնությունների նկատմամբ ցեղասպանություն իրագործելու մեջ:
Ասատուր Սարգսյան