Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մենք պատմության ընթացքում հայտնվել ենք ծանր կացություններում, բայց միշտ կարողացել ենք դուրս գալ: Ամենակարևորը միասնական լինենք: Մեր ազգին առաջին հերթին ցանկանում եմ, որ անկախ ամեն ինչից երբեք չհուսալքվենք»,- Panorama.am-ի հետ զրույցում ասաց Շողիկ Գրիգորյանը:

Նա Թալինից է, սովորում է 8-րդ դասարանում: Շողիկի հայրը՝ Արամ Գրիգորյանը զոհվել է 2014 թվականին հակառակորդի դիպուկահար կրակոցից ԼՂՀ հյուսիսային սահմաններին տեղակայված դիրքերից մեկում:

«Ինչպես միշտ, նրանք են կրակել: Հայրս ավագ սերժանտ էր, բնականաբար առաջին քայլն իրենն է եղել: Հայրս պայմանագրային զինծառայող էր: Այդ ընթացքում արդեն լրացել էր հայրիկիս պայմանագիրը, բայց նա շարունակում էր ծառայությունը»,- պատմեց Շողիկը:

Շողիկն ունի իրենից փոքր քույր և եղբայր: Եղբայրը երկու տարեկան է: Շողիկը  ցանկանում է թարգմանչուհի դառնալ:

Այսօր նա նախագահական նստավայրում էր՝ մասնակցելու տոնական միջոցառմանը:

«Շնորհակալ եմ ուշադրության և աջակցության համար»,- ասաց Շողիկը:

Նշենք, որ Ամանորի և Սուրբ Ծննդյան տոների կապակցությամբ ՀՀ Նախագահի նստավայրում նախօրեին մեկնարկել են երեխաների համար անցկացվող ամենամյա տոնական միջոցառումները: Այսօր նախագահի նստավայրում հյուրընկալվել էին ՀՀ ԶՈՒ զինծառայողների, Երկրապահ կամավորական միության անդամների, զոհված և հաշմանդամ ազատամարտիկների ընտանիքների երեխաներ և թոռնիկներ, այդ թվում՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունից, ՀՀ ոստիկանության և ազգային անվտանգության ծառայության աշխատակիցների երեխաներ:

8-րդ դասարանի աշակերտուհի Օվսաննան այսօր Երևան է եկել Գեղարքունիքի մարզից: Նա Երևանցի է, բայց հայրիկի գործի բերումով տեղափոխվել են Գեղարքունիք: Հայրը ծառայում է Զինված ուժերում,  երկրորդ բանակային կորպուստի հրամանատարն է:

«Բոլորին մաղթում եմ անփորձանք ծառայություն, ոչ մի մայր չտխրի, բոլորի որդիները վերադառնան տուն». Օվսաննայի ցանկությունն է 2016-ի համար:

Նրա եղբայրը՝ Լևոնը, 4-րդ դասարանում է  սովորում: Արդեն որոշել է, որ զինվոր է դառնալու. «Մեր զինվորներին մաղթում եմ՝ լինեն քաջ, ինքնավստահ, երբեք չհանձնվեն»:

Մարիան իր ծնողների հետ տեղափոխվել է Տավուշի մարզ, քանի որ հայրն այնտեղ է աշխատում: Զինվորական է:

«14 օր դիրքերում է լինում, 14 օր տանը: Երբ դիրքերում է լինում, ամեն օր խոսում ենք իր հետ: Միշտ իր մասին ենք մտածում: Այն օրերին, երբ տանն է լինում, միասին դասերս ենք պատրաստում»,- պատմեց Մարիան, ով սովորում է 4-րդ դասարանում:

Մհերը Վանաձորից է եկել Երևան: Հայրը ոստիկանությունում է ծառայում, փոխգնդապետ է. «Չեմ ուզում ոստիկան լինել: Ուզում եմ նախ լինել երկրին արժանի զավակ, մարտիկ, որպեսզի պաշտպանեմ հայրենիքս, հետո կդառնամ ֆուտբոլիստ, բարեգործ, գործարար: Ուզում եմ որ բոլոր մարդիկ, երեխաները լինեն առողջ և երջանիկ»:

Նանայի հայրն ու մայրը աշխատում են ԱԱԾ-ում: Նանայի ներկայացմամբ, ծնողների գործը բարդ է, բռնում են վատ մարդկանց:

«Ուզում եմ որ աշխարհում վատ մարդիկ չլինեն, գողություն չլինի: Ուզում եմ, որ մեր երկիրը միշտ ազատ լինի, ուրիշ երկրները չվերցնեն մեզ որպես ստրուկներ»,- Նանայի ցանկությունն է:

Նախագահական նստավայրում էր նաև Երևանից Վահան Զատիկյանը՝ Ղարաբաղյան ազատագրական շարժման մասնակից, «Մալաթիա» կամավորական ջոկատի հիմնադիր-հրամանատար Վահան Զատիկյանի թոռնիկը:

«Հպարտ եմ, որ կրում եմ պապիկիս անունը: Ես շատ եմ լսել նրա մասին: Նա  շատ էր սիրում իր հայրենիքը, գնում էր պատերազմ, որպեսզի մենք ապրենք խաղաղ: Ես լավ եմ սովորում, որպեսզի հետագայում կարողանամ շարունակել պապիկիս աշխատանքը: Իմ ցակությունն է՝ պատերազմներ չլինեն, ամբողջ աշխարհում տիրի միայն խաղաղություն: Դրա համար պետք է սիրել միմյանց, լինել ընկերասեր: Իսկ այդ բաներն ադրբեջանցիները չունեն: Ես նաև ուզում եմ, որ ոչ մի երեխա չլինի առանց ընտանիքի: Ամանորը բոլորը նշեն իրենց ընտանիքների հետ»,-ասաց Վահան Զատիկյանը: