Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Դժվար է մայր լինել, առավել ևս դժվար է զոհվածի մայր լինելը: Լույս աշխարհ ես բերում զավակիդ, գուրգուրում, անքուն գիշեր անցկացնում, մեծացնում, սակայն ճակատագիրը…»,- այսօր նախագահական նստավայրում բանակի օրվա առթիվ ծառայողական պարտականությունները կատարելիս ցուցաբերած նվիրումի և խիզախության, մատուցած նշանակալի ծառայությունների համար մի խումբ զինծառայողների պարգևատրման արարողության ժամանակ ասաց Անուշ Հովհաննիսյանը: Նա իր որդու փոխարեն էր  այդտեղ. ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանագրով Հայրենիքի սահմանները պաշտպանելիս ցուցաբերած արիության և անձնվիրության համար թիվ 34153 զորամասի զինծառայող, շարքային Կարեն Հովհաննիսյանը հետմահու պարգևատվեց Արիության մեդալով:  Նա իր խոսքերն արտասանում էր իր որդու պարգևը ստանալուց հետ:

2015 թ. օգոստոսի 12-ին ԼՂՀ ՊԲ արևելյան ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկի պահպանության տեղամասի մարտական հենակետում, հակառակորդի կողմից արձակված գնդակից, մահացու հրազենային վիրավորում էր ստացել զինծառայող Կարեն Հովհաննիսյանը:

Անուշ Հովհաննիսյանի խոսքով, մի քիչ սփոփում է այն, որ իր զավակը կյանքը զոհել է հանուն իր ժողովրդի,  հայրենիքը պաշտպանելիս. «Մինչև հիմա չեմ հաշտվում որդուս կորստի հետ: Ցավն ինձ ուղեկցում է ամեն վայրկյան: Ամեն գիշեր քուն մտնելիս մտքով զրուցում եմ նրա հետ, պատմում օրվա մասին, ամեն առավոտ նրան բարի լույս եմ ասում:  Դժվար է այս ամենին դիմանալը, բայց դիմանում եմ ու շարունակում եմ ապրել, որովհետև այդպես կցանկանար իմ որդին»:

Նա կարևորեց, որ իր որդու սխրանքը չի մոռացել, երկրի բարձրագույն ղեկավարությունը հիշում և գնահատում է. «Այսօր գիշեր ես տղայիս կասեմ, որ քո սխրանքի համար հասանելիք պարգևը ստացար:
Ասում են, որ այն հայրենիքը, որը չի մոռանում իր համար կյանքը զոհած զավակներին, անպարտելի է: Մենք չենք մոռանում մեր զավակներին, նշանակում է, որ մեր հայրենիքը հավերժ է:  Այս օրը դրա վկայությունն է: Ցանկությունս այն է, որ հայոց աշխարհում ոչ մի մայր չսգա իր որդու կորստյան ցավը»: