Ձեր վստահելի աղբյուրը

Արմավիրի մարզի Նալբանդյան գյուղի դպրոցում կարծում են, որ հաջողության աստղն ուղեկից է իրենց: Նախորդ դարում հիմնված դպրոցի բախտը բերել է՝ կանադահայ բարերար Արմեն Նալբանդյանը ցանկացել է իր անվանակից գյուղի դպրոցի համար լավ գործ անել, գումար է տրամադրել և «Հայաստան» Համահայկական հիմնադրամի միջոցով դպրոցում արդեն մեկ տարի է՝ վերանորոգման աշխատանքներ են իրականացվում: Լուսավոր, ընդարձակ ու եվրանորոգված դասասենյակներով դպրոցի կողքին շուտով կկառուցվի նաև ամբողջությամբ նոր մարզադահլիճը:

«Մտադիր չէինք նոր մարզադահլիճ կառուցել, բայց վերանորոգման ժամանակ նախկինը ամբողջությամբ փուլ եկավ, որից հետո որոշեցինք նորը կառուցել», -մեզ հետ զրույցում ասում է դպրոցի տնօրեն Տիգրան Գևորգյանը:

Այս գյուղի դպրոցը նման չէ գյուղական շատ դպրոցների, որոնցում աշակերտների և ուսուցիչների քանակը քիչ է: 2015-ին այս դպրոցն ունեցել է 50 առաջին դասարանի աշակերտ, իսկ 2016-ին արդեն հաշվառել են՝ սպասում են, որ դպրոց կհաճախի 59 առաջին դասարանցի:

«Սովորաբար, դպրոցում ունենում ենք երկու առաջին դասարան», -հավելում է տնօրենը:

Նա հպարտանում է դպրոցի ուսուցիչներով, որոնք ըստ տնօրենի, վերապատրաստված են, որոշներն ունեն տարակարգ, և դպրոցում ուսուցանում են երեք օտար լեզու՝ ռուսերեն, անգլերեն, ֆրանսերեն:

Դասամիջոցներն ազդարարող դպրոցի զանգը դեռ պատրաստ չէ, սպասում են սեպտեմբերին՝  երբ շինարարությունն ավարտվի, զանգն իր տեղը կգրավի: Իսկ մինչ այդ երեխաներն են զանգը ձեռքով զնգացնում:

Հերթական դասամիջոցից հետո զանգը հնչում է, և առաջին դասարանցիները գրավում են իրենց տեղերը:

«Ուզում ենք այսօր երկնքից արև և մի ողջ գարուն ձեզ ընծա բերել…», -Երևանից եկած հյուրերի համար արտասանում է 6-ամյա Տաթևիկը:

«Գնամ ասեմ, Արևին, գարուն բերի աշխարհին, հետո անցնեմ սարերով, ուզեմ մի քիչ հովն ու զով», -դասընկերուհուց հետո շտապում է երգով ուրախացնել 6-ամյա Արամը:

Դպրոցի 4-րդ դասարանում Մայրենի լեզվի օրն էին պատրաստվում նշել, և երկվորյակներ Արամն ու Ավետը երգում էին մայր Հայաստանի մասին. «Մայր ծնողի պես ես նայում Արարատիցը, Հայաստանի հողին մեռնեմ սրտիս խորքիցը…»:

«Այդ երգը մեր հայ ֆիդայիների, Հայաստանի հողի մասին էր», -բացատրում է Ավետը:

Նույն դասարանից 10-ամյա Գուրգենը շախմատ է շատ սիրում կարդալ, ասում է՝ երեք տարեկանից սովորել է շախմատ, արդեն հաղթում է տան բոլոր անդամներին, հաղթել է նաև մարզային մրցությունում ու շատ կուզեր Արոնյանի հետ շախմատ խաղալ:

Դպրոցի գրադարանը հարուստ է գրքերով, բայց գրադարանը դեռ պատրաստ չէ՝ գրքերը տեղավորելու համար: Համակարգիչներն էլ դարսված են ու սպասում են, որ իրենց համար հատուկ սենյակն ազատվի:

Գրադարանավարն ասում է՝ երեխաները ընթերցանության նկատմամբ հետաքրքրություն ունեն, ինչն ավելի է մեծացել ընթերցանության մրցույթի մասին հայտարարելուց հետո:

«Երեխաները մասնակցում են ընթերցանության մրցույթի և դրա համար ծրագրային գրքերից բացի, գեղարվեստական գրքեր են տանում, ընթերցում», -ասում է գրադարանավարը:

Տնօրենն ասում է՝ ամեն ինչից գոհ են, դպրոցը «ոչ մի խնդիր չունի», ավելին, բախտավոր աստղի տակ է. չէ՞ որ հնարավոր է՝ բարերարի ազգանունը Նալբանդյան չլիներ, գումար չտրամադրեր ու մնար պետության հույսին, ինչպես ներկայում բազմաթիվ դպրոցներ են՝ չվերանորոգված, անբարեկարգ: