Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Առավոտ»-ի խմբագիր Արամ Աբրահամյանը գրել է. «Ցանկացած կազմավորում ենթադրում է ինչ-որ մի վիճակ, որտեղ հայերն ու ադրբեջանցիները  պետք է խաղաղ  ապրեն կողք կողքի, վստահեն իրար:  Բայց եթե ես 100 տոկոսով  վստահ եմ, որ ադրբեջանցու նպատակն ինձ վերացնելն է, ոչ միայն վերացնելը, այլև գլուխս կտրելը  և մնացած բոլոր  բաները (չխորանամ, թե ինչ՝ «ներքին գրաքննության»  պատճառով), ուրեմն ինչո՞ւ ես պետք է առանց  մարտի նրան  հնարավորություն տամ  դա անելու:  Ես չեմ ասում՝ պետք է հրաժարվել փոխզիջումներից  և որդեգրել «ոչ մի թիզ հող» առավելապաշտական  սկզբունքը:  Պարզապես առաջարկում եմ առերեսվել  իրականությանը և գիտակցել, որ այսօր  «ամեն մի թիզ հողում»  հակառակորդն իրականացնելու է  իր վայրագությունները:

Իհարկե, եթե Լեռնային Ղարաբաղը  հռչակվի  անկախ պետություն և անկախության երաշխավորներ լինեն «համանախագահ երեք պետությունները», դա անվտանգության հզոր լծակ կլինի, բայց նույնիսկ այդ պահին  ես դեմ կլինեմ տարածք հանձնելուն, որովհետև հանձնելու հաջորդ օրն  իսկ այդ տարածքներում  հայտնվելու է հակառակորդի  հրետանին, որը հարվածելու է  այդ անկախ պետությանը:  Հասկանում եմ, որ քաղաքականապես Ադրբեջանին  դա ավելի դժվար կլինի անել: Բայց հարևան երկիրը հաղթահարել է նման շատ «խոչընդոտներ»:

Չգիտեմ՝ ի՞նչ են այս հարցի շուրջ մտածում  Հայաստանի ներկա  և նախկին  նախագահները, ինչպես նաև  Արցախի նախագահը, բայց ինձ թվում է, որ 4-օրյա պատերազմից  հետո Մինսկի  խմբի առաջարկները պատեհ չեն: Մեղմ ասած»: