Ձեր վստահելի աղբյուրը

2009 թվականից սկսած Հայաստանի անտառվերականգնման աշխատանքների ծավալը կրճատվել է 6 անգամ՝ 2015 թվականին հասնելով գրեթե զրոյական մակարդակի: Այս մասին այսօր լրագրողների հետո զրույցում ասաց «ԷկոԼուր» տեղեկատվական ՀԿ-ի նախագահ Ինգա Զարաֆյանը՝ հավելելով, որ 2016 թվականին անտառների վերականգնման համար կառավարությունը ոչ մի դրամ չի հատկացրել:

Պաշտոնական տվյալներով, ըստ նրա, 2015թ-ին հատվել է մոտ 26 հազար խմ բնափայտ, ինչը 2,8 անգամ քիչ է, քան 2004թ-ին:

«Բայց եթե նայենք անկախ փորձագիտական գնահատականները, ապա կտեսնենք, որ Հայաստանում տարեկան ապօրինի հատվում է մոտ 650-700 հազար խմ բնափայտ: Դա նշանակում է, որ ամբողջը հատվում է անօրինական ճամանապարհով»,-ասաց Ինգա Զարաֆյան:

Ըստ բնապահպանի՝ ՀՀ կառավարությունը հավանություն է տվել Անտառային օրենսգրքում փոփոխություններ կատարելու նախագծին, որի համաձայն պետական անտառային տարածքներում թույլատրվում է իրականացնել կառուցապատում:

Ինգա Զարաֆյանի խոսքերով՝ անտառային տարածքում շինարարության համար թույլտվության տրամադրման դեպքում կտրուկ կավելանա անտառհատումների ծավալը:

«Մենք կարծում ենք, որ այսպիսով փորձ է արվում ոչ օրինական անտառհատումները օրինականացնել, ինչը լրջագույն խնդիր է: Եթե մենք օրինականացնենք, ապա կկորցնենք մեր անտառները»,- նշեց «ԷկոԼուր» տեղեկատվական ՀԿ-ի նախագահը:

Նրա խոսքերով՝ այդ նախագիծն արդեն քննարկման է դրվել ԱԺ գյուղատնտեսական և բնապահպանական հարցերի հանձնաժողովում:

«Մենք դիմում ենք գրել և պատրաստվում ենք այդ վտանգավոր նախագիծը հետ կանչել ԱԺ-ից »,- ասաց նա: 

Նշվեց նաև, որ այս հակաբնապահպանական նախագծի մշակման աշխատանքներին բնապահպանները չեն մասնակցել, և ամբողջ փոփոխությունները, ըստ Ինգա Զարաֆյանի, արված է միայն նրա համար, որպեսզի արդեն կառուցված օբյեկտներն օրինականացվեն և շարունակեն նոր կառուցապատումներն անտառապատ տարածքներում:

Հայաստանի ամերիկյան համալսարանի Հակոբյան բնապահպանական կենտրոնի տնօրեն Ալեն Ամիրխանյանն էլ նշեց, որ 1990-ականներին Հայաստանում անտառածածկ էր 334.100 հա տարածք, ինչը կազմում էր հանրապետության ընդհանուր տարածքի 11,2 տոկոսը, այսօր այն կազմում է 9-9,5 տոկոս:

«Այսինքն՝ երկու Երևանի չափ անտառ 20 տարվա ընթացքում ոչնչացրել ենք: Այս տենդենցը չի կարող շարունակվել: Սա լուրջ հարց է և պետական մարմինները, հասարակությունը պետք է աշխատեն այս ուղղությամբ»,- ասաց նա:

Ինչ վերաբերում է հանքարդյունաբերությանը, Ալեն Ամիրխանյանն ասաց, որ Հայաստանում հանքարդյունաբերությունը կազմում է ՀՆԱ-ի 3-4 տոկոսը և մոտ 3-4 տոկոսն աշխատատեղերը զբաղեցնում են հանքարդյունաբերողները, բայց այն մեծ դեր ունի արտահանման մեջ: 

«Հանքարդյունաբերական արտադրանքը կազմել է Հայաստանից արտահանման 20 տոկոսը, բայց դա չի նշանակում, որ ցանկացած հանք պետք է բացել ու շահագործել: Որևէ քաղաքականություն չկա, ի վերջո մենք պետք է  հասկանանք, թե ինչն է մեր երկրին պետք»,- ասաց նա:

Ինգա Զարաֆյանն էլ նշեց, որ 1 հա բաց հանքավայրի շահագործումը շրջակա միջավայրի աղտոտումը տասն անգամ ավելացնում է:

«Բնապահպաններն առաջարկում են, որ նոր հանքեր չբացեն մինչև չհասկանանք, թե  ինչ միջոցառումներ պետք է ձեռնարկել հողերի և ջրի աղտոտման կանխարգելման համար»,- ընդգծեց բնապահպանը: 

«Հանուն մարդկային կայուն զարգացման» ասոցիացիայի նախագահ, բնապահպան Կարինե Դանիելյանն էլ ասաց, որ պետք է փորձել կարգի բերել այն, ինչ արդեն ունենք, հետո նոր մտածել նոր  հանքերի շահագործման մասին: 

Նշենք, որ ապրիլի 22-ին նշվում է Երկիր մոլորակի օրը, ուստի բնապահպանները ևս մեկ անգամ ավելորդ չեն համարում բարձրաձայնել բնապահպանական առկա խնդիրների մասին:

Կարինե Դանիելյանը նշեց, որ դեռևս 1992թ-ին աշխարհի 1600 գիտնականներ ահազանգեցին այն մասին, որ մարդկությունը հակասության մեջ է մտել բնության հետ, որի հետևանքով էկոհամակարգերի այնպիսի փոփոխություններ են տեղի ունենում, բնությունն այնպես է կարող է փոխվել, մարդը տասնամյակներ անց այլևս չի կարողանա այդ համակարգում ապրել:

«20 տարուց ավելի է անցել, գլոբալ էկոլոգիական ճգնաժամը շարունակվում: Եւ ՄԱԿ-ը խիստ անհանգստացած է»,- նշեց Կ. Դանիելյանը՝ հավելելով, որ 2015թ-ին ընդունվել է ՄԱԿ-ի Կայուն զարգացման ծրագիրը, որը պետք է իրականացնի մինչև 2030թ-ը:

Հայաստանը նույնպես միացել է այդ ծրագրին: Կայուն զարգացման ծրագիրն ունի 17 նպատակ, որոնցից 9-ն ուղիղ էկոլոգիական են, մյուսները` կապված են էկոլոգիայի հետ: