«Մենք՝ բոլորս, հիշում ենք». Քլունիի պատասխանը Հիտլերին
«Այս ընթացքում, որ անցկացրել եմ Հայաստանում, հասկացել եմ, որ ամենասիրելի զբաղմունքներից մեկը կենաց ասելն է ու հիմա կցանկանամ կենաց ասել՝ թեև խմիչք չունենք»,-«Ավրորա» մրցանակաբաշխության արարողության ժամանակ ասաց օսկարակիր դերասան. «Ավրորա» մրցանակի մրցույթի Ընտրական հանձնաժողովի համանախագահ Ջորջ Քլունին:
Նա նշեց, որ ցանկանում է խմել Վարդան Գրեգորյանի, Նուբար Աֆեյանի և Ռուբեն Վարդանյանի կենացը, ովքեր 100 LIVES նախաձեռնության համահիմնադիրներն են. «Այն, ինչ արել եք ու անում եք, բացառիկ է, դա ճիշտ գործ է: Եթե մենք մրցանակ տայինք մեկ այլ վայրում, հավանաբար, ձեզ կտայինք: Դուք աշխարհն ավելի լավն եք դարձնում, ես հպարտ եմ ձեզանով ու այստեղ լինելու համար»:
Ջ. Քլունիի խոսքով, ցեղասպանության հիմքում ընկած է դաժանությունը, մի ամբողջ ժողովրդի նպատակադրցված ոչնչացումը:
«Հայ ժողովրդի հետ դա կատարվեց 101 տարի առաջ, աշխարհի տարբեր ծագերում տեսնում ենք դրա շարունակությունը: Ես դա տեսել եմ Դարֆուրում մարդկանց կոտրված մարմիններում, կոտրված ընտանիքներում, կոտրված սրտերում: Ես տեսել եմ, թե մարդն իր վատթարագույն դրսևորումներով ինչի է ունակ:
Ես մի ուրիշ բան էլ եմ տեսել, որը շատ ավելի հզոր է, քան ատելությունը: Ես տեսել եմ խիզախություն ու բարություն, սիրո անհավատալի դրսևորումներ: Այսօր մենք մեծարում ենք դրա լավագույն օրինակները:
Քլունի ընտանիքը սովի պատճառով Իռլանդիայից գաղթել էր ԱՄՆ: Մենք բոլորս կանգնած ենք մեր կարիքի պահին հայացք չթեքած մարդկանց կողքին: Եթե ուզում ենք գոյատևել իբրև տեսակ, ուրեմն իրավունք չունենք հայացք թեքել ոչ Սիրիայի, ոչ Հարավային Սուդանի, ոչ Կոնգոյի ժողովրդից: Մենք նրանց անվանում ենք փախստականներ, բայց նրանք մարդիկ են ինձ ու ձեզ պես: Եթե կանգնեք նրանց դեմ դիմաց ու նայեք նրանց աչքերի խորքը, կտեսնեք նույն այն իռլանդացի հողագործին, ով սովից փախչում էր Ամերիկա, երիաստարդ հայ կնոջը, որի անունը Ավրորա էր, ով տուն էր փնտրում: Մեր պատմության ինչ-որ փուլում մեզ ընծայվել է մարդկության պարգևը:
Այսօրվա մրցանակը մեծարում է այն հերոսությունը, խիզախությունը, որն ավելին է, քան մեզանից շատերը կարող են անել իրենց կյանքում: Բայց մյուս կողմից՝ մեր հավակնորդները դա չեն սովորել ինչ-որ հերոսական դպրոցում, նրանք եղել են սովորական մարդիկ, որոնց տեսնում ենք ամեն օր, ովքեր տեսել են կարիքն ու արձագանքել, բացառիկ քայլ կատարել: Այսօր մենք պատվում ենք նրանց: Մենք պատվում ենք այն 1,5 միլիոն կյանքերը, որոնք կորան 101 տարի առաջ:
Մենք ողբերգությունը կոչում ենք իր անունով՝ ցեղասպանություն, Հայոց ցեղասպանություն»,- ասաց Ջ.Քլունին:
Նա հիշեցրեց Հիտլերի խոսքը՝ «այսօր ո՞վ է հիշում հայերին»: «Սա է պատասխանը՝ մենք բոլորս,- իր խոսքը եզրափակեց Ջորջ Քլունին: