Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հայաստանում սկսած հենց 1988 թվականից, միշտ էլ ներքաղաքական զարգացումների, իշխանության ձևավորման տարբեր կոնֆիգուրացիաների վրա էական ազդեցություն է ունեցել արցախյան գործոնը,- լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց վերլուծաբան, քաղաքական տեխնոլոգ  Վիգեն Հակոբյանը:

«Կապված նրանից, թե ռազմաքաղաքական առումով ինչ փոփոխություններ կլինեն մոտակա ժամանակաշրջանում, ինչպես կազդի բանակցային գործընթացի վրա, հենց դրանից էլ կախված է լինելու, թե ղարաբաղյան գործոնն ինչքանով կազդի ապագա ներքաղաքական զարգացումների, խորրդարանական ընտրությունների վրա: Այս առումով որոշակի անորոշություններ կան»,- նշեց նա:

Խոսելով Վարդան Օսկանյանի նախաձեռնությամբ ստեղծելիք «Համախմբում» կուսակցության մասին, քաղտեխնոլոգն ասաց, որ այն կարող է քաղաքական պայքարում որոշակի նուանսներ մտցնել:

«Բնական է, որ բոլորն էլ, հաշվի առնելով, թե ովքեր են  կուսակցության հիմնադիրները, կարող են կասկածել, որ կա նաև երկրորդ նախագահի ներկայությունը: Առայժմ պասիվ է այդ ներկայությունը, սակայն, հաշի առնելով նրա թե քաղաքական, թե լրատվական ռեսուրսների բավականին ակտիվությունը, չի կարելի բացառել, որ, այնուամեյանիվ, երկրորդ նախագահը որևէ կերպ չի մասնակցի այդ պրոցեսներին»,- ասաց Վ.Հակոբյանը:

Նա նաև նշեց, որ ապրիլի սկզբի պատերազմական գործողություններից հետո, այնուամենայնիվ, ներքաղաքական դաշտում անկախատեսելիության որոշակի  էլեմնետներ կան, ի տարբերություն նախքան այդ: Վերլուծաբանի  խոսքով, պետք է հաշի առնել նաև այն գործոնը, որ դրանից հետո նաև հասարակության  մի զգալի հատված հիասթափվել է Ռուսաստանի քաղաքականությունից:

«Պատերամզը որոշակիորեն փոխեց հասարակության տրամադրություններն աշխարհաքաղաքական վեկտորների առումով: Միանշանակ ասել, որ հասարակությունն իր անվտանգության երաշխիքները կապում է միայն մեկ աշխարհաքաղաքական կենտրոնի հետ, այդպես չէ»,- ասաց Վիգեն Հակոբյանը: