Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հայաստանում այսօր թանգարանները զարգանում են, ֆոնդերը համալրվում են հիմնականում պեղումների ընթացքում հայտնաբերված ցուցանուշներով, նվիրատվությունների միջոցով: Թանգարաններն այսօր ունեն նաև շատ դժվարություններ,- լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց ԻԿՕՄ-ի Հայաստանի ազգային կոմիտեի նախագահ Մարինե Հարոյանը:

Որպես  առաջին խնդիր նա նշեց ֆինանսավորումը. «Նույնիսկ աշխարհի ամենամեծ թանգարաններն իրենց միջոցներով չեն կարող գոյատևել: Միշտ լինում է սուբսիդիա: Ամբողջ աշխարհում կա փոքր սուբսիդիա, բայց բազմաղբյուր ֆինանսավորում: Մենք ուզում ենք դրան հասնել: Անհրաժեշտ է օրենսդրական փոփոխություն, բայց պետությունը դեռևս չի ուզում դրան գնալ: Մենք առաջարկում ենք փոփոխոթյուններ մտցնել բարեգործության օրենքում, որոշակի առավելություններ տրվեն բարեգործներին, ովքեր հենց թանգարանի հետ են աշխատելու, հարկային օրենսդրության մեջ մի փոքր փոփոխություն կատարել և առավելություն տալ այն մարդկանց, ովքեր գրախանութ, սրճարան կբացեն թանգարանում, այդպես եկամուտ բերելով թանգարանին»:

Ըստ նրա, այդպես պետության բեռը կթեթևացնեն, մասնավոր գումարներ կարող են բերել թանգարան, որն այսօր հիմնականում գնում է շոուների կազմակերպմանը, սակայն կառավարությունն առայժմ չի ընդունում առաջարկություններն այն պատճառաբանությամբ, որ բյուջեն կտուժի,  բարեգործները կսկսեն գործարքի մեջ մտնել թանգարանների տնօրենների հետ:

«Հեքիաթներ են: Կարող են սահմանել որոշակի տոկոսներ, հստակ չափ»,- ընդգծեց ԻԿՕՄ-ի Հայաստանի ազգային կոմիտեի նախագահը:

Ըստ Մարինե Հարոյանի, այսօր պետք է բազմաղբյուր ֆինանսավորում ունենալ,  Հայաստանին անհրաժեշտ է ֆինանսավորման նոր մոդել: Նրա խոսքով, կարելի է տեղայնացնել Եվրոպական մոդելը:

Նա նաև ասաց, որ թանգարանն ունի կադրերի խնդիր. «Թանգարանը մի վայր է, որտեղ աշխատում է երեք սերունդ: Դժվար է լինում սերնդափոխությունը: Պետք է տեղ լինի երիտասարդներին ընդունելու համար»:

Ինչ վերաբերում է աշխատավարձին, Մ. Հարոյանն ասաց, որ ամենացածրը ստանում են թանգարանի աշխատակիցները:

«Մենք 60 հազար վճարում ենք մի մարդու ու պահանջում վերահսկել միլիոնների հասնող արժեքները: Հիմա որ դատավորների աշխատավարձը բարձրացնում են՝ կոռուպցիա չլինելու պատճառաբանությամբ, հիմա ի՞նչ է՝ կանգնենք, կներեք ասածիս համար, ասենք բարձրացրեք թանգարանի աշխատակցինը, որ գողություն չլինի՞: Փառք Աստծո, թանգարանում այդ մտածողությունը չկա»: