Ձեր վստահելի աղբյուրը

Մայիսի 17-18-ին  Աղվերանում ՀՀ Կրթության և գիտության նախարարության Կրթական տեխնոլոգիաների ազգային կենտրոն (ԿՏԱԿ) ՊՈԱԿ-ի կողմից կազմակերպվել էր աշխատանքային քննարկում դպրոցների վարկանիշավորման համակարգի վերաբերյալ, որին մասնակցում էին միջնակարգ, հիմնական ու ավագ դպրոցի տնօրեններ, մարզերի կրթության վարչությունների ղեկավարները, կրթության ազգային ինստիտուտի աշխատակիցներ և Կրթության պետական տեսչության ներկայացուցիչները:

Քննարկման նպատակը մեկն էր՝ մշակել և կատարելագործել դպրոցների վարկանիշավորման  սկզբունքներն ու մեթոդաբանությունը, գնահատել վարկանիշավորման եռամյա փորձը, մատնանշել այդ գործընթացում առկա թերությունները:

Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ԿՏԱԿ-ի տնօրեն Արտակ Պողոսյանը նշեց, որ դպրոցների վարկանիշավորումը Հայաստանում կատարվում է արդեն 3 տարի և  ամեն տարի իրենց կենտրոնը կազմակերպում է նմանատիպ հավաքներ:

«Ամեն տարի դպրոցների վարկանիշավորման ցուցանիշների  հրապարակումից հետո միշտ հարցեր էին առաջանում, թե ինչ մեթոդաբանությամբ, սկզբունքներով է արվում այդ ամենը, ուստի որոշեցինք այս անգամ ավելի մեծ թվով մարդկանց ներգրավել քննարկմանը, ինչն, անշուշտ, կբարձրացնի նաև տեղեկացվածության աստիճանը վարկանիշավորման գործընթացի հանդեպ: Այստեղ այսօր ներկա են ինչպես կրթական տարբեր մարմինների և գերատեսչությունների պատասխանատու ներկայացուցիչներ, այնպես էլ բոլոր մակարդակի դպրոցների՝ավագ, հիմնական և միջնակարգ, տնօրեններ, որոնք կազմել են աշխատանքային խմբեր և քննարկում են յուրաքանչյուրն իր խմբին վերաբերող ցուցանիշներն ու մեթոդաբանությունը: Քննարկումն ազատ է, բոլորը կարող են առաջարկություններ անել թե՛ հրապարակման ցուցանիշների մասին, թե՛ դրանց մեթոդաբանության, թե՛ հրապարակման և ձևակերպման հարցերի վերաբերյալ. բոլոր խնդիրները ենթակա են բարեփոխման:

Ես ընթացքում մասնակցում էի տարբեր խմբերի քննակումներին և հասկացա, որ կան բավականին լավ առաջարկություններ, որոնք մենք կփորձենք ներառել վարկանիշավորման մեթոդաբանության և սկզբունքների մեջ»,-նշեց Արտակ Պողոսյանը:

Մեր թղթակցի հարցին, թե որն է վարկանիշավորման հիմնական նպատակը, Արտակ Պողոսյանը նշեց.

«Վարկանիշավորման գլխավոր նպատակը հասարակությանը օբյեկտիվ ինֆորմացիայի տրամադրումն է: Այսինքն՝ մենք ունենք խումբ ցուցանիշներ և վարկանիշավորման միջոցով մենք ցանկանում ենք ցույց տալ հասարակությանը, որ դպրոցները այս ցուցանիշներով ունեն այս տեսքը:

Մյուս նպատակն այն է, որ վարկանիշավորման միջոցով դպրոցների տնօրենները հնարավորություն են ստանում տեսնել, որ այս ցուցանիշով նրանք թերանում են, մյուս ցուցանիշով իրենք գտվում են առաջատար դիրքերում. Այսինքն վարկանիշավորումն օգնում է տնօրեններին տեսնելու իրենց թերություններն ու վերացնել դրանք:

Կարևոր է նաև առողջ մրցակցության ձևավորումը դպրոցների միջև վարկանիշավորման արդյունքների հրապարակման հետևանքով, այն բերում է դպրոցների որակի բարձրացմանը: Մենք շատ ենք մտածել խրախուսման համակարգերի մասին, անգամ մտածում էինք թերանալու դեպքում պատժիչ մեխանիզմների կիրառության մասին, սակայն միշտ խուսափել ենք դրանից, քանի որ չի կարելի պատժել մեկին, ով հետնապահ է, իսկ խրախուսել կարելի է:

Այս պահին մենք մտածում ենք խրախուսման մեխանիզմների մշակման մասին, կան բազմաթիվ առաջարկված գաղափարներ: Ընդ որում,  մենք նպատակ ունենք մշակել ոչ թե լավագույն դպրոցներին խրախուսելու մեխանիզմներ, այլ ընդհակառակը՝ցանկանում ենք խրախուսել այն դպրոցներին, որոնք  այս կամ այն ցուցանիշներով հետ են ընկնում, որպեսզի նրանք ևս առաջ գնան ու զարգանան»:

Հարցին, թե ինչպես կարելի է գնահատել անցած երեք տարիների վարկանիշավորման արդյունքները, ԿՏԱԿ-ի տնօրենը նշեց, որ 3 տարին դեռևս քիչ է գնահատական տալու համար:

«Նախ ժամանակ է պետք, որ ուսումնական հաստատությունները իրենց սովորեն այս վարկանիշավորման մեխանիզմին, հարմարվեն դրան, ու նաև ժամանակ է պետք, որպեսզի նրանք սկսեն վստահել դրան: Այո, այսօր առկա է որոշակի թերահավատություն այս  համակարգի հանդեպ, որը վերացնելու համար էլ կազմակերպվում են նմանատիպ աշխատանքային քննարկումները: Ես կարծում եմ, որ մենք կհաջողենք, քանի որ բաց ենք աշխատում: Եթե դուք նայեք այլ երկրների վարկանիշավորման համակարգերը, ապա ոչ մի տեղ չեք գտնի մեթոդաբանությունն ամբողջությամբ»,-ամփոփեց Արտակ Պողոսյանը:

Քննարկման վերջում աշխատանքայի խմբերը հանդես եկան իրենց առաջարկություններով, որոնք վերաբերում էին վարկանիշավորման մեթոդաբանությանն ու չափորոշիչներին: Մասնակիցները մատնանշեցին, որ դպրոցների վարկանիշավորման  ժամանակ գերազանց առաջադիմությամբ աշակերտների թիվը հաշվի չի առնվում, նշվեց, որ բարձր վարկանիշը որևէ առավելություն չի տալիս դպրոցներին, խոսվեց մեթոդաբանության մեջ խմբագրական սխալների, գնահատման թերթիկի լրացման անհասկանալի լինելու և ուղեցույցի անհրաժեշտության մասին:

Կրթության ազգային ինստիտուտի ներկայացուցիչ Օնիկ Միքայելյանի կարծիքով՝ վարկանիշավորման  չափորոշիչները միշտ չէ, որ արտացոլում են դպրոցի իրական որակը, քանի որ ըստ նրա՝ միասնական քննություններում ավագ դպրոցների շրջանավարտների ստացած բարձր գնահատականները ոչ թե դպրոցի, այլ կրկնուսույցի շնորհն են:

Մեզ հետ զրույցում, անդրադառնալով վարկանիշավորման համակարգի արդյունավետությանը, Վայոց ձորի կրթության և սպորտի մարզային վարչության պետ Արփիար Ղազարյանը նկատեց, որ պարզ չէ վարկանիշավորման նպատակը:

«Այդ նպատակի ձևակերպումը հստակ չէ: Եթե այն բերելու է կրթության որակի բաձրացմանը, ապա ինձ համար ընդունելի է, իսկ եթե այդ գործընթացը վերջնարդյունքում չհանգեցնի հանրակրթության որակի բարձրացմանը, ապա այն ինձ համար անիմաստ փաստաթուղթ կլինի: Եթե հիմա վարկանիշավորման հիմքերը ճիշտ կազմակերպվեն, կարծում եմ, այն կբերի դրական արդյունքների: Թող վարկանիշավորման արդյունքում ծնողները իրենց երեխաներին տանեն ավելի լավ դպրոց, վատ դպրոցներն էլ թող փակվեն, ես համաձայն եմ: Ավելի լավ է 1500 դպրոցի փոխարեն ունենաք 1000 դպրոց, բայց ապահովենք բարձր մակարդակի կրթություն»,-եզրափակեց Վայոց Ձորի մարզի կրթության վարչության պետը: