Մոսկվան իրականում կարող է այնքան էլ շահագրգռված չլինել հակամարտության լուծմամբ. Stratfor
Ամերիկյան Stratfor վերլուծական ընկերությունը հոդվածով անդրադարձել է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացի ընթացիկ փուլին, մասնավորապես` Ռուսաստանի միջնորդությամբ ինտենսիվ բանակցությունների անցկացման գործընթացին: Հոդվածում ուշադրության է արժանացել հատկապես Սերգեյ Լավրովի այն հայտարարությունը, որ բանակցությունները առավել քան երբևէ մոտ են հաջողությանը:
«Դա լավ նշան է, սակայն բացակայում են մանրամասները և հատկապես` գործողությունները. երկարաժամկետ լուծման հեռանկարների վերաբերյալ սկեպտիցիզմն արդարացված է», - գրում է պարբերականը` նկատի ունենալով Լավրովի լավատեսությունն ու բանակցություններից գոհունակությունը:
Անսովոր կերպով դրական այս մեկնաբանությունները կարող են լավ նախանշան լինել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության շուրջ ընթացող բանակցությունների համար, որոնք ավելի քան երկու տասնամյակ փակուղում էին: Stratfor-ը հիշեցնում է ապրիլյան դեպքերը և նշում, որ այս բռնկումը մտավախություններ է առաջացրել, որ երկու երկրների միջև կարող է կրկին բռնկվել լայնամասշտաբ ռազմական հակամարտություն: Բայց տարածաշրջանային ուժերն արագորեն արձագանքեցին, և օրերի ընթացքում Ռուսաստանի և ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի արևմտյան երկրների միջնորդությամբ ինտենսիվ բանակցությունները ճնշեցին ռազմական գործողությունները:
Հոդվածի համաձայն` թե ինչ է դա ենթադրում, կամ որքան մոտ են բանակցությունները պաշտոնական համաձայնությանը՝ պարզ չէ: Տեղական ԶԼՄ-ների հաղորդագրությունները և ռուս պաշտոնյաների մեկնաբանությունները, այնուամենայնիվ, վկայում են, որ դա ենթադրում է ռուսաստանցի խաղաղապահների միջնորդությամբ Լեռնային Ղարաբաղը շրջապատող յոթ շրջանների փուլային փոխանցում: Այս ծրագիրը կունենա մի խնդիր. Հայաստանը ցանկանում է պահպանել Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ իր դե ֆակտո քաղաքական վերահսկողությունը և հավանաբար չի ընդունի տարածքային զիջումների հեռանկարը:
«Բացի այդ, հակամարտության գլխավոր հաշտարարը՝ Մոսկվան, իրականում կարող է այնքան էլ շահագրգռված չլինել հակամարտության լուծմամբ: Այն Ռուսաստանին լծակներ և ազդեցություն է տալիս Հայաստանի և Ադրբեջանի նկատմամբ և Մոսկվային պահում է քայլ առաջ տարածաշրջանային մրցակիցներից, ինչպիսիք են Թուրքիան և Միացյալ Նահանգները: Չնայած Լեռնային Ղարաբաղ ռուս խաղաղապահներ ուղարկելը Մոսկվային ավելի ուժեղ ռազմական ներկայություն կապահովի տարածաշրջանում, այն նաև ռուսական զորքերն ավելի խոցելի կդարձնի անմիջական ռազմական հակամարտության համար մի տարածքում, որտեղ Կրեմլը մինչ այժմ խուսափել է զորքերի տեղակայումից: Ռուսաստանի համար, հետևաբար, Լեռնային Ղարաբաղում ակտիվ դիվանագիտական դերի պահպանումն առանց մեծ գործարքի հասնելու կարող է լավագույն արդյունքը լինել», - գրված է հոդվածում:
Ըստ հոդվածի` բանակցություններում առաջընթացի պակասն էր առաջին հերթին, որ հանգեցրեց ապրիլյան բախումներին, և Ադրբեջանը քիչ հավանական է, որ բանակցությունների ընթացիկ փուլում պարզապես կողքի կկանգնի:
«Եթե դիվանագիտությունը չհանգեցնի շոշափելի արդյունքների, չի կարելի բացառել Ադրբեջանի կողմից նման կամ ավելի լուրջ ռազմական սրումը: Սա կարող է բացատրել Ռուսաստանի կողմից հնչած դրական հայտարարությունները և մոտալուտ հաջողության մասին ակնարկները: Բայց, ի վերջո, Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության լուծումն ավելի շատ գործողություններ, քան խոսքեր է պահանջում», - ասված է հոդվածում: