Բուլղարացի ծանրորդ Անգել Գենչևի «Մահացու ցատկ»-ը՝ «Ոսկե ծիրան»-ում
«Ոսկե ծիրան» Երևանի 13-րդ միջազգային կինոփառատոնի «Վավերագրական ֆիլմ» մրցույթում ընդգրկված է բուլղարացի ռեժիսոր Բորիս Կոլևի «Մահացու ցատկ» ֆիլմը:
Լրագրողների հետ հանդիպմանը ռեժիսորն ասաց, որ շատ հուզված է՝ այցելելով Հայաստան. «Մայրս հայ է: Նախնիները գաղթել են Հայաստանի այն մասից, որը հիմա Թուրքիայի տարածքում է: Ես իմ ընտանիքից առաջին մարդն եմ, որ եկել է Հայաստան»:
Ներկայացնելով իր ֆիլմը՝ Բորիս Կոլևն ասաց, որ այն բուլղարացի ծանրորդ Անգել Գենչևի մասին է, ով 1988 թ. Սեուլում կայացած օլիմպիական խաղերում դառնում է աշխարհի չեմպիոն: Նրա մրցակիցներից է եղել նաև հայազգի ծանրորդ Միլիտոսյանը:
1988 թ, Օլիմպիական խաղեր, Սեուլ, Հարավային Կորեա: Բուլղարացի ծանրորդ Անգել Գենչևը, գերազանցելով բոլոր մրցակիցներին և ապշեցուցիչ համաշխարհային ռեկորդներ սահմանելով, ոսկե մեդալի է արժանանում 67,5 կգ քաշային կարգում: Իր վերջին մոտեցումից հետո Անգելն ուրախությունից հետցատկով շրջադարձ է անում, որն իսկույն դառնում է Օլիմպիական խաղերի ոչ պաշտոնական խորհրդանիշը: Աշխարհի բոլոր հեռուստաալիքները և լրատվական գործակալությունները տարածում են այդ ցատկի տեսագրությունը: Լրատվամիջոցներն Անգել Գենչևին հռչակում են Սեուլի օլիմպիական խաղերի հերոս: Ընդամենը մեկ օր անց չեմպիոնը, որ համարվում էր ծանրամարտի պատմության մեծագույն տաղանդներից մեկը, հայտնվում է դոպինգային ցնցող սկանդալի կենտրոնում: Եվ սա Անգելի՝ դեպի դժոխք կատարած վայրէջքի և վերադարձի սկիզբն է միայն:
«Կորցնում է մեդալը, երբ վերադառնում է Բուլղարիա, նրան ասում են, որ դավաճանել է սոցիալիստական սկզբունքները: Ի վերջո՝ նա փողոցում է հայտնվում, վերածվում է գանգստերի, հայտնվում բանտում»,- պատմեց ռեժիսորը:
Նա նշեց, որ ոչ թե հետաքննության կարգի ֆիլմ է, այլ փորձել է ստեղծել էքզիստենցիալ ֆիլմ: Բորիս Կոլևի խոսքով, գործընկերներից մեկն ասել է, որ ֆիլմը ներկայացված է Դոստոևսկու ոճով:
Ասուլիսին ներկա վավերագրող ռեժիսոր Արման Երիցյանի բնորոշմամբ՝ ֆիլմում շատ ճիշտ համադրված են արխիվային նյութերն ու իրական պատմությունները, ինչը մեծ հարստություն է վավերագրական ֆիլմերի համար:
«Այն խնդիրը, որը ներկայացված է ֆիլմում, ռեժիսորը պետք է շատ ուշադիր լիներ, որպեսզի կարողանար գրագետ համադրում աներ: Ստացվել է»,- նշեց նա:
«Մահացու ցատկ» ֆիլմը 2015-ին Բուլղարիայի վավերագրական ֆիլմերի ազգային փառատոնում արժանացել է «Ոսկե ռիտոն» մրցանակի՝ լավագույն ռեժիսորական աշխատանքի համար:
Հարակից հրապարակումներ`
- «Ոսկե ծիրան». Երկու տարբեր էկոլոգիական տեսլականների բախումը՝ «Արշիպելագ»-ում
- 1990-ականների դժվարին ժամանակները «Ոսկե ծիրանում»՝ «Բարի լույս»
- «Ոսկե ծիրան». Ռուս ռեժիսորի երազանքն է ներկայացնել Երևանի «կոդ»-ը
- Ժակլին Բիսեթը երևանյան «Ոսկե ծիրանին» հյուր է
- «Ոսկե ծիրան». Ինչպես կարող է միայնակ մայրը պայքարել և կյանքում գտնել իր տեղը
- «Ոսկե ծիրան». «Վերջին բնակիչի» իրական պատմության, աղջկան փրկելու ու մարդ մնալու մասին
- «Ոսկե ծիրան». «Հետաքրքիր է, թե ինչու շատ ֆիլմերում չեն խոսում ղարաբաղյան պատերազմի թեմայի մասին»
- «Ոսկե ծիրան». «Ֆիլմում ներկայացված է, թե ինչպես կյանքում շատ հաճախ արդարությունը կարող է վերածվել բիզնեսի»
- «Ոսկե ծիրան». Թրքուհու ներսում երկու թշնամի է ապրում
- «Ոսկե ծիրան». «Ինսայթ» ֆիլմի նկատմամբ ռեժիսորը հատուկ վերաբերմունք ունի
- «Ոսկե ծիրան». «Երբ ապրելու պայմաններն անմարդկային են, մարդուն շատ դժվար է պահպանել իր մարդկային դեմքը»
Լրահոս
Տեսանյութեր
Գիշեր-ցերեկ կաշխատենք, միայն առաջվա Հայաստանում ապրենք. Քաղաքացիները՝ աշխատաժամանակի կրճատման մասին