Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մենք հաճախակի պայքարում ենք հետևանքների հետ, փորձում ինչ-որ ձևով վերացնել, ճնշել այդ հետևանքները, բայց երբ որ պատճառները չեն վերանում, միշտ այդ սպառնալիքը կա, առավել ևս ահագնացող տեմպերով մեր հասարակության մեջ ագրեսիվությունը դնում է իր արմատները»,- լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ նման դիտարկում արեց Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկիկային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Ռուբեն Բաբայանը՝ խոսելով հուլիսի 17-ին «Սասնա ծռեր» խմբի կողմից ոստիկանության պարեկապահակային գնդի վրա հարձակում գործելու և ոստիկաններին պատանդ պահելու մասին:

Նա ընդգծեց, որ մարդասպանությունը հարց չի լուծում, որևէ գաղափար՝ ամենապայծառ, հրաշալի, որևէ նշանակություն չունի, եթե այնտեղ մարդ պետք է զոհվի: Ռ. Բաբայանը մեջբերեց Ֆ. Դոստոևսկուց մի նախադասություն. «Ամբողջ աշխարհի երջանկությունը չարժի մեկ երեխայի արցունք»:

«Գաղափարները չեն մարդկությունն առաջ տանում, այլ միջոցները, որոնցով իրականացվում են այդ գաղափարները: Եթե իրագործվում  են դաժան, արյան միջոցով, այդ գաղափարը սնանկանում է»,- նշեց արվեստագետը:

Պարոն Բաբայանի խոսքով, այստեղ մեծ անելու գործ ունի իշխանությունը. «Չի կարելի բերել այս եզրին հասցնել: Երբ որ կատվին անկյուն ես տանում, հետո չպետք է զայրանաս, որ նա թռչում է և ճանկռում: Պետք է թողնես միշտ օրինական, ժողովրդավարական ձևով երկրում բարեփոխումներ կատարվեն, իշխանափոխություն կատարվի, որպեսզի որևէ մեկն իրավունք չունենա ասի՝ գիտեք, բոլոր ճանապարհները փակ են, բա ի՞նչ անենք»:

Ռ. Բաբայանն ասաց, որ չպետք է տարանջատել ու ասել՝ այս կողմը, այն կողմը, գործը տեղի չի ունենում հայ-թուրքական սահմանում. «Մենք բերում ենք մեր կյանքում այդ բաժանումը: Քանի տարի  ասում եմ՝ այն ատելությունը, որը սերմանում ենք մեր սրտերում, մեր դեմ է անդրադառնալու: Դա եղավ: Եթե գիտակցության մեջ մտնում է, որ թուրքին կարելի է սպանել, հետո գալիս է ուրիշ գիտակցություն՝ սրանք թուրքից վատն են, ուրեմն տասնապատիկ կարելի է սպանել: Սրանով մենք քայլ առ քայլ գնում ենք դեպի քաղաքացիական պատերազմ: Պետք է հանգիստ խոսելով հասկանանք՝ ինչ ենք ուզում, ինչ ժողովուրդ ենք»:

Ստեղծված իրավիճակում ինչպե՞ս եք տեսնում հանգուցալուծումը հարցին ի պատասխան Ռ. Բաբայանն ասաց. «Կարծում եմ՝ շատ բան կախված է հասարակությունից, եթե մենք այստեղից այդ խմբից չպահանջենք ավելի կոշտ դիրքորոշում, մինչև վերջ գնացեք ձեր պահանջների մեջ և այլն…Որո՞նք են պահանջները: Անկեղծ խոսենք: Ազատել Ժիրայր Սեֆիլյանին: Ինչո՞ւ: Որովհետև նրան ներկայացվում է սուտ մեղադրանք, որ զենք է կուտակում: Ուրեմն զենք կիրառելով մենք ասում ենք ազատեք մեկին, ում նման մեղադրանք է ներկայացված: Այս հարձակումով հենց հարձակվողները հաստատում են այդ մեղադրանքը: Ճիշտ կլինի, որ մենք ասենք՝ մենք ձեզ որպես ահաբեկիչ չենք ուզում ընկալել: Պարոնայք, դուք մեծ գործ ունեք անելու որպես հայրենասեր, զինվոր:

Բայց մի արեք, սա սխալ է, սրանով որևէ բան չեք փոխի ոչ թե այն պատճառով, որ իշխանությունն այդքան դաժան է, կեղտոտ է, այլ որևէ իշխանություն, որը կենթարկվեր նման պահանջի, իրավունք չուներ այլևս մի օր մնալ իշխանության գլուխ, որովհետև վաղը, մյուս օր սա կգայթաղկեր և ուրիշներին: Ձեր հայտարարության մեջ ասում եք, որ ուզում եք այս երկիրը տեսնել օրինական, հանձնել օրինական տիրոջը: Օրինական տիրոջն այդպես չեն հաձնում: Եկեք փորձենք իրար հետ խոսել: Ես առաջարկել եմ իմ միջնորդությունը՝ գնալ, խոսել, հասկանալ իրար: Վերջիվերջո մեր գործողությունները դատվելու են ոչ թե մեր նպատակներով, այլ արդյունքներով, որ ունենալու ենք:

Պետք է հետ կանգնել: Մենք ենք մեզ կործանելու, ոչ թե թուրքը, ադրբեջանցին, ռուսը, ամերիկացին: Հովհաննես Թումանյանն ասել է. «Ներսից պետք է բուժվենք, որովհետև ներսից ենք փտած»»: