Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Վիգեն Սարգսյանը նշանակվելու է պաշտպանության նախարար, արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը վերանշանկվելու է իր պաշտոնում:  ԶՈՒ Գլխավոր շտաբի պետ Յուրի Խաչատուրովը նշանակվելու է ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար, ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գևորգյանը նշանակվելու է նախագահի աշխատակազմի ղեկավար, Մովսես Հակոբյանը նշանակվելու է ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետ»,-լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց քաղաքագետ Սերգեյ Մինասյանը:

Նշենք, որ դեռևս այս նշանակումների մասին ՀՀ նախագահի հրամանագրերը չեն հրապարակվել, բայց  արդեն մամուլում շրջանառվում են այս նշանակումների մասին լուրերը: 

«Կարծում եմ՝ Էդվարդ Նալբանդյանի վերանշանակման  դեպքում տրամաբանությունը հասկանալի է: Իրականում, ի տարբերություն մոտեցումների, հասարակության մեջ կարծիքների, վերանշանակման գլխավոր պատճառը պայմանավորված է նրանով, որ Սերժ Սարգսյանի համար կարևոր են որոշ այլ հատկանիշներ, որոնք երևի թե այնքան էլ տեսանելի չեն հասարակության համար: Էդվարդ Նալբանդյանը սովետական դպրոցի դիվանագետների շարքից է,  բավականին անհարմար գործընկեր է  ադրբեջանցի և թուրք իր գործընկերների համար: Իհարկե, նաև սովետական դիվանագիտական դպրոցն ունի իր թերությունները, հասարակական, ինֆորմացիոն դաշտում երևի թե այդքան տեսանելի չէ, բայց, գուցե նախագահի հաշվարկներով, դա  լիովին կոմպենսացվում է այն հատկանիշներով, որոնք երևում են ադրբեջանցի և թուրք գործընկերների հետ գործունեության մեջ»,- ասաց քաղաքագետը:

Խոսելով Վ. Սարգսյանի նշանակման մասին, Ս. Մինասյանն ասաց. «Նախկին  պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանն ամենաերկարաժամկետ պաշտպանության նախարարներից մեկն է, ով բավականին լուրջ գործունեություն է ծավալել: Այդ մասշտաբի գործչին փոխարինելը նշանակում էր, որ պետք է  համարժեք տարբերակ ընտրվեր:  Հասկանալի է, որ ապրիլյան իրադարձություններից հետո  ստեղծված ռազմաքաղաքական իրավիճակում անհրաժեշտ էր բարձրագույն ղեկավարության ավելի ակտիվ ներգրավածությունը:  Բացի այդ՝ բավականին տեղյակ է այս ոլորտին: Այն հանգամանքը, որ քաղաքացիական անձ է նշանակվում այս պաշտոնում, նույնպես չպետք է լուրջ զարմանաք առաջացնի, քանի որ Հայաստանում ունենք պրակտիկա»:

Նա ասաց, որ  ի տարբերության Ադրբեջանի, շատ այլ հետխորհրդային երկրների, Հայաստանն արդեն իսկ ունի բավականին արդյունավետ փորձ քաղաքացիական նախարարների մասնակցությունն այս ոլորտում. «Առավել ևս գաղտնքի չէ, որ Հայաստան-Ռուսաստան, Հայաստան-ՀԱՊԿ, Հայաստան-ՆԱՏՕ անդամ երկրների հետ հարաբերություններում այդ ոլորտը ոչ պակաս մասն է կազմում մեր պաշտպանական, անվտանգային ռազմավարութան, քան զուտ ինչ-որ ռազմական բաղադրիչը»:

Ըստ քաղաքագետի,  որոշ ձեռքբերումների հետ մեկտեղ Վիգեն Սարգսյանի առջև լուրջ խնդիրներ են կանգնած, առաջնահերթ հարցերից բացի պետք է հեռանկարային լուծումներ գտնել: Ս. Մինասյանի կարծիքով, նոր նախարարի համար առաջնահերթություններից պետք է լինի նոր ռազմական դոկտրինի, ընդհանրապես, անվտանգային, պաշտպանական ոլորտում  կոնցեպտուալ փաստաթղթերի  ստեղծումը, զսպման ռազմավարության մշակումը: 

«Կարծում եմ՝ այս նշանակումը դրական կլինի: Հասկանալի է՝ ռազմաքաղաքական իրավիճակը փոխվել է, նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի նշանակումը պաշտպանական ոլորտի ուշադրության աստիճանի բարձրացման ինդիկատոր է հանդիսանում»,- ասաց նա:

Ըստ նրա, Վիգեն Սարգսյանի  նշանակումը՝ և անձնական, և իր զբաղեցրած պաշտոնով,  պետք է առնվազն խթանի նոր ուղղություն պաշտպանական ոլորտում:

«Մյուս կողմից ԼՂՀ նախկին պաշտպանության նախարար Մովսես Հակոբյանի նշանակումը որոշ քաղաքական մեսիջ ունի. արցախցի զինվորականի նշանակումն Ադրբեջանին, արտաքին ուժերին մեսիջ է ավելի կոշտ, վճռական ռազմական քաղաքականություն իրագործելու մասին, այդ թվում նաև՝ որևէ մեկի մոտ  չպետք է խնդիրներ առաջանա տարածքների, միակողմանի, ոչ համաչափ զիջումների հնարավորության առումով»,- նշեց նա՝ հավելելով, որ տրամաբանական է նախկին գլխավոր շտաբի պետի նշանակումը Ազգային անվտանգության քարտուղարի պաշտոնում, քանի որ ապրիլյան իրադարձությունների ժամանակ նա բավականին դեր է խաղացել զինվորական համակարգի համար, նաև, հաշվի առնելով, որ տարիքի առումով մոտենում էր զորացրման ժամկետը, որպես խրախուսանք կարելի է դիտարկել: