Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ռեժիսոր Սարիկ Անդրեասյանի «Երկրաշարժ» ֆիլմի հիմնական պատգամն է՝ մարդը միայնակ չի կարող հաղթահարել բարդությունները, դժվարությունները,- ֆիլմի  հայաստանյան պրեմիերայից հետո լրագրողների հետ զրույցում ասաց դերասան  Միքայել Պողոսյանը:

Նա համոզված է, որ արվեստի միջոցով հնարավոր է բուժել այնպիսի վերքեր, որոնք որևէ այլ կերպ հնարավոր չէ սփոփել, բուժել:

Մամուլի ասուլիսում պատասխանելով լրագրողի հարցին, թե ինչո՞ւ է ֆիլմի համար ընտրվել հենց այդ պատմությունները՝ և հիմնական, և զուգահեռ ընթացող, Սարիկ Անդրեասյանն ասաց. «Լսել ենք շատ պատմություններ: Ես միշտ ասում եմ՝ 25 հազար կյանք, 25 հազար պատմություն: Անհնար էր այդ ամենը ներկայացնել մի ֆիլմում: Փորձել ենք արտացոլել բոլոր թեմաները՝ ընտանիք, երեխաներ, սերունդներ»:

Պատասխանելով մեկ այլ հարցի, թե ինչո՞ւ է շեշտադրված թալանի պահերը և ինչո՞ւ են փրկարարները հիմնականում ռուսներ, և միայն մեկը՝ ֆրանսիայից, ֆիլմի ռեժիսորն ասաց. «Ֆիլմում ներկայացված է երկրաշարժի առաջին երեք օրը, իսկ արդեն եզրափակիչ մասում ներկայացված է չորրորդ օրը, տեսնում եք, որ ամբողջ աշխարհը եկել է օգնություն:

Ինչ վերաբերում է թալանի պահին: Ինձ  մի պատմություն են ներկայացրել. երբ ինքնաթիռում փրկարարներից մեկը  հարցում է մարդկանց մի խմբի՝ ինչո՞ւ եք գնում, ես գնում եմ փրկելու, նրանք ասում են՝ մենք գնում ենք հարստանալու համար: Առավելագույն մեղմ ենք ներկայացրել: Գեղարվեստական ֆիլմ է»:

Ֆիլմի երկու տարբերակ կա՝ ռուսական, հայկական, ինչո՞ւ հարցին ի պատասխան Ս. Անդերասյանն ասաց. «Դրանք մի քիչ տարբեր են եզրափակիչ հատվածում, երբ մեր գլխավոր հերոսը եկեղեցի է մտնում:

Մենք լսել ենք շատ կարծիքներ, այն երկու անգամ ցուցադրվել է Գյումրիում, մեկ անգամ Մոսկվայում, նաև Ֆրանսիայում: Մի պահի մենք հասկացանք, որ հայկական հատվածում պետք է լինի հույսի խորհրդանիշ: Եկեղեցին հույսի հետ է ասոցացվում: Կարծում եմ, ճիշտ է, որ ֆիլմն ավարտվում է եկեղեցում մոմ վառելով: Դա խորհրդանշում է, որ կյանքը շարունակվում է»:

Ասուլիսին ներկա ռուս դերասանները նշեցին, որ մեծ պատասխանատվությամբ են ստանձնել իրենց դերերը:

«Մենք մարդիկ ենք, մենք կարող ենք և պետք է զգանք այլ մարդու ցավը, չպետք է մոռանանք  այդ պատմությունները՝ ինչքան էլ լինեն սարսափելի ու ցավալի: Չպետք է վախենալ այդ ցավին նայել ուղիղ ու շարունակել ապրել»,- ասաց դերասան Կոնստանտին Լավրոնենկոն: