Ձեր վստահելի աղբյուրը

Բելառուսն ավտորիտար ռեժիմով պետություն է, հետևապես առանց նախագահի գիտության այնտեղ ոչինչ չի կատարվում: Ենթատեքստը ոչ միայն քաղաքական է, այլ տնտեսական,-լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանը` խոսելով ՌԴ և Իսրայելի քաղաքացի, բլոգեր-ճանապարհորդ Ալեքսանդր Լապշինին՝ Բելառուսում ձերբակալելու և Ադրբեջանին արտահանձնելու վերաբերյալ:

Նա նշեց, որ մերձենալով Ադրբեջանի հետ, ըստ էության, Բելառուսը տնտեսական հետաքրքրություններ ունի:  Լ. Շիրինյանի խոսքով, քաղաքական իմաստով ռասիզմի դրսևորում է, նաև ֆաշիզմ է, պանթյուրքիզմ:

«Գաղութացված պետություններին և ժողովուրդներին ազատություն տալու մասին 1960 թվականի դեկտեմբերի 14-ի ՄԱԿ-ի ասամբլեայի որոշումը կա, որով Աֆրիկան, Ասիան, մնացած երկրներն ազատագրվեցին, անկախություն ստացան:  Կոնվենցիայի կետերից մեկով նախատեսվում է ինքնորոշվող ժողովրդի ինքնորոշումը խանգարելու պարագայում պատժամիջոցներ սահմանել տվյալ պետության նկատմաբ, որը ոտնձգություն է  դրսևորում ինքնորոշման իրավունքի իրացման հարցի կապակցությամբ:  Արցախն իր բարեկամների, նաև  մարդասիրական ծառայությունների  միջոցով ՄԱԿ-ում պետք է սկսի գործընթաց և պահանջի  պատժամիջոցներ Ադրբեջանի ֆաշիստական պետության հանդեպ»,- ասաց Լ. Շիրինյանը:

Նա տվյալ պարագայում տարօրինակ է համարում Իսրայելի վերաբերմունքը. «Ռուսաստանն իր քաղաքացուն չի հանձնում այլ պետության: Իսրայելի օրենսդրությունը ևս խստագույնս արգելում է իր քաղաքացուն ուրիշ պետության հանձել: Տարօրինակ է իսրայելական կողմի այն «սկզբունքայնությունը», որ դրսևորում է  Բելառուսի հանդեպ»:

Լ. Շիրինյանը  նաև տարօրինակ է համարում Բելառուսի վարքագիծը:

«Մեր դաշնակիցն  ամեն տեղ ցանկացած պարագայում մեզ վնաս է տալիս: Թող ՀԱՊԿ, ԵԱՏՄ համապատասխան  կառույցների միջոցով հարցը տեղափոխեն Կրեմլ: Ի՞նչ դաշնակից է, ի՞նչ պրակտիկա է կիրառում Հայաստանի հանդեպ»,- ասաց նա:

Հարցին, թե Հայաստանը կարո՞ղ է նոտա հղել, քաղաքագետը նշեց. «Հայաստանը չի կարող, թող Արցախն անի, միջազգային քաղաքականության սուբյեկետ դառնալու գործընթացի նման հնարավորություն է: Հիմա Հայ դատի գրասենյակը, ասամբլեան բոլորը պետք է խառնված լինեին: Գուցե պետք է հարցը տեղափոխել նաև հումանիտար իրավունքի ոլորտ, միայն մարդու իրավունքների ոլորտը չէ: Պետք է համապարփակ աշխատել»: