Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Չորրորդ իշխանություն»-ը գրել է. Պաշտպանության նախկին նախարար, հիմա՝  ընդդիմադիր գործիչ Սեյրան Օհանյանը  պատասխանելով հարցին,  թե այսօր  Հայաստանում կան  քաղբանտարկյալներ, ասել է. «Քաղբանտարկյալներ, այսօր, իհարկե կան»: 

Հասկանալի է՝ քաղբանտարկյալ ասելով  հիմա նկատի ունեն  Ժիրայր Սեֆիլյանին ու  ՊՊԾ գունդը գրաված  զինված խմբավորման՝ «Սասնա Ծռերի» անդամներին,  որոնք ձերբակալվել էին այն ժամանակ, երբ  Օհանյանը պաշտպանության նախարար էր:  Մի կողմ թողնենք այն փաստը՝  արդյոք ոստիկանության ՊՊԾ գունը  գրաված,  պատանդառած և վերջապես  երեք ոստիկանի մահվան պատճառ դարձած  «Սասնա ծռերի»  ներկայացուցիչներին կարելի է անվանել  քաղբանտարկյալներ, թե ոչ:

Այստեղ ուշագրավ է մեկ այլ հանգամանք:  Օհանյանը նրանց քաղբանտարկյալ է անվանում հիմա, երբ անցել է ընդդիմության շարքերն ու պատգամավորական մանդատի համար պայքարի հայտ է ներկայացրել:  Ու բնականաբար հետաքրքիր է՝ երբվանի՞ց  է Ս. Օհանյանն  այդ կարծիքին,  արդյոք նա նույնկերպ մտածում էր  նաև նախարար եղած ժամանակ, և եթե այո, ինչու չէր արտահայտվում այդ մասին:

Չնայած, նման գործելաոճը սովորական է դարձել,  նույն Վարդան Օսկանյանն էլ ԱԳ նախարար ժամանակ  արդարացնում էր 2008թ.  մարտի 1-ին ցուցարարների նկատմամբ  անհամաչափ ուժի կիրառումը,  հետո նաև սպանդը,  իսկ երբ ընդդիմադիր շարքերն էր անցել,  «Սասնա Ծռերի» քայլերն էր փորձում արդարացնել, թե՝ «Հենց իշխանությունն է տարիներ շարունակ  ուժով հարցեր լուծել՝  այլ ելքեր չթողնելով քաղաքացիներին:

..Երևանում  Ոստիկանության պարեկապահակային  ծառայության գնդի տարածքը  գրաված խմբի  անդամները  հանցագործներ չեն,  և խնդիրը հանգուցալուծելու համար այն պետք է  իրավականից տեղափոխել  քաղաքական դաշտ»: