Վտանգավոր մանկական խաղեր
Ինչ մի քանի տարի առաջ Panorama.am-ը որոշեց չշահարկել ինքնասպանությունների թեման և չգրել այդ մասին ( եթե իհարկե չկա դատական գործ՝ ինքնասպանության հասցնելու հոդվածով, կամ այն տեղի է ունեցել փակ հաստատություններում), դեռ այս թեմայով գրել-չգրելու նման այլընտրանքի առաջ չէի կանգնել։
Մի քանի օր մտածելուց հետո որոշեցի գրել։ Առաջին պատճառը՝ հետազոտություններ են, որ սոցիալական ցանցերում կան փակ, հատուկ խմբեր, որտեղ «մոդա» է դարձել դպրոցականներին «մշակել» ու հասցնել ինքնասպանության։ Լուրերն ու ուսումնասիրությունները հիմնականում ռուսաստանյան դպրոցների մասով է, և այս լուրերը կարելի էր և անտեսել։
Մանավանդ որ՝ խորհուրդ տալ հիմա ծնողներին, որ հետևեն իրենց երեխաների այցելած էջերը և ինչպես դա անեն՝ դժվար է։ Եվ չկա այնպիսի ունիվերսալ խորհուրդ ու այնպիսի ծնողներ, որ կարելի լինի քաշվել կողքի, չվախենալով, որ ավելի վատ արդյուքների չի հանգեցնի խորհուրդը։
Երկրորդ խթանը՝ այս փետրվարի լուրն էր, որ ղազախական Ակտաու քաղաքի մի դպրոցական կտրտել էր թևը՝ , որպեսզի «Կապույտ կետ» կոչվող խաղին կարողանա մասնակցել, որը կազմակերպում են այնպես կոչված «մահվան խմբերում»։
Երեխան պատմել էր, որ դա այդ խաղում իրեն տրված երկրորդ հանձնարարությունն է։ Առաջինը լրիվ անմեղ է եղել՝ ձեռքին դելֆին նկարել, լուսանկարել ու ուղարկել «ՎԿոնտակտե»-ի ադմիններից մեկին։
Ամենայն հավանականությամբ խումբը գործում է հայտնի հոգեբանական հնարքով՝ նախ սոցիալապես կախվածություն է ստեղծում իրենցից, ապա սկսում է անտարբեր ձևանալ, իսկ հետագա շփման համար սկսում է ավելի ու ավելի վտանգավոր հանձնարարություններ տալ։
Այսքանով հանդերձ անգամ կարելի էր այս մասին չգրել, եթե ֆեյսբուքում նկատած չլինեի հայ աղջկա պրոֆիլ, որի անձնական նկարը նման կերպ կտրատած ձեռք էր։ Ու երևի թե կարելի էր էլի չգրել, եթե հիացած «լայքերը» այդ նկարին չլինեին։
Սոցիալական ցանցը, որտեղ ինչ անունով ասես կարող ես գրանցվել, ինչ հիմարություն ասես կարող ես գրել, դեռ չի նշանակում, որ երեխաների հետ էլ ինչ խաղ ասես կարող ես խաղալ։ Ու սա ոչ միայն պատասխանատվության հարց է, այլև՝ քրեական պատասխանատվության։
Զգույշ եղեք, հարգելի ծնողներ՝ ուշադիր՝ ինչ խմբերի, ինչ խաղերի են մասնակցում ձեր երեխաները, այն երեխաները, ովքեր երևում են ձեր սոցիալական «պատերին»։
Ու զգույշ լինելն էլ զգույշ արեք՝ մտածված, սիրով։
Անահիտ Ոսկանյան