Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Եվրոպական ռազմավարական հետախուզության և անվտանգության կենտրոն» (ESISC) կոչվող կազմակերպությունը երկար ճգնելուց հետո հրապարակել է երկրորդ «զեկույցը», որով «բացահայտել է Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովում Հայաստանի օգտին աշխատող պատգամավորների, պաշտոնյաների ու ՀԿ-ների ցանցը, որոնք հովանավորվում են Սորոս հիմնադրամի կողմից»։

Առաջին զեկույցում ադրբեջանական լոբբիստները Հայաստանի օգտին աշխատողների թվում էին ներառել ոչ ավել, ոչ պակաս Ջորջ Սորոսին ու նրա հիմնադրամին, ԵԽԽՎ պատգամավորներ Ռենե Ռուքեին, Ֆրենկ Շվաբեին, Քրիստոֆ Շտրասերին, Ֆրասնուա Ռոշբլուանին, Պիտեր Օմցիգին, «Եվրոպական կայունության նախաձեռնությանը», այլ պատգամավորների ու կազմակերպությունների։ Ինտրիգը մեծացնելու համար բաց էին թողել «Միստր-X»-ին։

Եվ ահա այսօր արդեն, երկար մտածելուց հետո, ESISC-ի գործադիր տնօրեն Կլոդ Մոնիքը հրապարակել է, թե ով է այդ «Միստր-X»-ը։

Կլոդ Մոնիքին ներկայացելու համար շատ փաստեր անհրաժեշտ չեն, միայն նշենք, որ նա այն անձն է, ով Ադրբեջանը համարում է կառավարման  լավագույն մոդել ունեցող, ով դիտորդական առաքելություն է կատարել 2015թ․-ի Ադրբեջանի խորհրդարանական ընտրություններում ու հայտարարել, որ այն պետք է օրինակ լինի տարածաշրջանի համար, քննադատել ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ին՝ Ադրբեջանին քննադատելու համար։ Այս շարքը կարելի է շարունակել։

Եվ ահա այս կենտրոնը բացահայտում է Հայաստանի համար իբր աշխատող «Միստր-X»-ին՝ Եվրոպայի խորհրդի մարդու իրավունքների հանձնակատար Նիլս Մյուժնիկս, ով «առանցքային գործիչ է Հայաստանի Հանրապետության շահերը սպասարկող ցանցում»։ Որպես ապացույց նշվում է, որ Մյուժնիկսը եղել է Ջորջ Սորոսի աշխատակիցը։

Իսկ թե ինչու է Մյուժնիկսը հայտնվել ադրբեջանցիների թիրախում պարզից էլ պարզ է․ նա ԵԽ այն պաշտոնյաներից է, ում Ադրբեջանը երևի թե չի կարողացել կաշառել ու որոշել է այլ կերպ «մոտենալ» հարցին։ Ադրբեջանին, իհարկե, դուր չի գալիս, որ հանձնակատարը մշտապես բարձրաձայնում է Ադրբեջանում մարդու իրավունքների, լրագրողների ու իրավապաշտպանների նկատմամբ ոտնձգությունների ու բռնությունների մասին։ Այսինքն դուր չի գալիս, որ Մյուժնիկսը կատարում է իր անմիջական պատասխանատվության տակ գտնվող աշխատանքը։

Նշվում է, թե Մյուժնիկսի ընտրությունից հետո վերջին 5 տարիներին Սորոսի հիմնադրամի հետ կապ ունեցող ՀԿ-ները մի շարք միջոցառումներ են կազմակերպել ԵԽԽՎ-ում։ Ավելին, «զեկույցը» մեջբերում է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության հետ կապված ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի 4 բանաձևերն ու իրեն իրավունք վերապահում քննադատել «Ադրբեջանի տարածքների օկուպացիան»։ Մեծ ուրախությամբ նշվում է նաև, որ Մյուժնիկսի պաշտոնավարման ժամկետը շուտով ավարտվում է։ 

Հաշվի առնելով, թե որքան գումարներ է ծախսում Ադրբեջանը լոբբինգի ու կաշառք բաժանելու վրա, (այսօր միայն The Guardian-ը գրել էր 30մլն եվրոյի մասին  ) կարելի է կռահել այս «զեկույցների» գինը։

Ակնհայտ է, որ նման պատվերների նպատակն է գոնե մեղմել Եվրոպայում Ադրբեջանի նկատմամբ ուղղված քննադատություններն ու ծածկել ԵԽԽՎ-ում Ադրբեջանի գործունեության խայտառակ բացահայտումները, որոնց մասին վերջին ամիսներին շարունակաբար գրում են միջազգային ԶԼՄ-ները։

Ադրբեջանի կողմից ԵԽԽՎ պատգամավորներին կաշառելու  պնդումները երկպառակտություն է առաջացրել Եվրոպայում մարդու իրավունքների պաշտպանության ամենահին կառույցում, որի առավել սուր զարգացումներին ականատես կլինենք շուտով՝ ապրիլի 24-ից 28-ը Ստրասբուրգում մեկնարկող ԵԽԽՎ նստաշրջանում։