Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Այսօր աշխարհում 65 միլիոն տեղահանված անձ կա: Այս թիվը վատթարագույնն է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո: Կա ավելի վատ խնդիր՝ սովը 21-րդ դարում, 21-րդ լիության դարում»,- «Aurora Dialogues-2017» քննարկումներին «Լիցքավորելով աշխարհը» խորագրով քննարկմանն ասաց «Քարթեր» կենտրոնի հակամարտությունների կարգավորման ծրագրի ղեկավար Հրայր Բալյանը՝ խոսելով մարդու իրավունքների պաշտպանության մասին:

Նա նշեց, որ այսօր աշխարհում 20 միլիոն մարդ կրում է սովի հետևանքները, նրանց կյանքը վտանգված է:  Հ. Բալյանն ընդգծեց, որ այս ամենը հակամարտությունների, պատերազմի հետևանք է: 

«Միաժամանակ տեսնում ենք, որ այսօր աշխարհը դարձել է ավելի ցինիկ»,- ասաց նա՝ հավելելով, որ այսօր խոսվում է  կառավարությունների մտածողության փոփոխության մասին, որպեսզի այս իրավիճակից դուրս գալու լուծումներ գտնեն:

Քննարկմանը ներկա Search for Common Ground կամակերպության նախագահ և տնօրեն Շամիլ Իդրիսն ասաց, որ կառավարությունները քայլեր անում են հակամարտությունները կարգավորելու համար, բայց դրանք արդյունավետ չեն այսօրվա աշխարհում առկա մարտահրավերները հասցեագրելու համար:

«Կարևոր է նշել, որ երիտասարդները պետք է մեջտեղ գան, դառնան իրավունքների պաշտպանության ջատագովներ: Այսօր աշխարհն ավելի շատ հիմնվում է մրցակցային մոտեցումների վրա: Ամբողջ գաղափարը ոչ թե այն է, որ մյուս կողմին հաղթել, այլ պետք է հասկանալ խնդիրները, փորձել գտնել լուծումներ, ճանապարհներ, որպեսզի ձևավորենք մի աշխարհ, որն ապահով է, հարմար բոլորի համար»,- նշեց նա:

Ամերիկահրեական համաշխարհային ծառայության ներկայացուցիչ Ռութ Մեսինգերն ասաց, որ  անկախ նրանից, կառավարություններն ավտոկրատ են կամ ժողովրդավարական, երբևէ որևէ գործողություն չեն իրականացնում, եթե չեն ստիպում նրանց:

«Երբեմն ստիպում է  հակամարտությունը, երբեմն ընդդիմությունը, հակառակորդը: Երբեք  միտված չեն գլոբալ կամ մարդու իրավունքների ոլորոտում որևէ աշխատանք կատարելուն: Կառավարությունները հատկապես մարդու իրավունքների ոլորտում շատ անտարբեր են և զգուշությամբ են գործում»,- նշեց նա:

Նրա խոսքով, ավելի շատ պատրաստակամ են մարդասիրական օգնություն ցուցաբերել, քան մարդու իրավունքները պաշտպանել, հատկապես երբ խոսքը գնում է փախստականների մասին:

«Մենք պետք է ստիպենք կառավարություններին ինչ- որ աշխատանք կատարել ոչ միայն որևէ երկրում մարդասիրական օգնություն  տրամադրելով, այլ նաև ավելի շատ ուշադրություն դարձնել սեփական պետություններում առկա փախստակաների ճգնամաժամին, սեփական երկրում մարդու իրավունքների պաշտպանությունն ապահովել»,- նշեց Ռ. Մեսինգերը: