Հայաստանը՝ ավստրիական հանրային ռադիոյի եթերում
Ավստրիական հանրային առաջին ռադիոալիքը՝ «Radio Österreich 1» ծավալուն ռեպորտաժ է պատրաստել Հայաստանի տարածաշրջանային, ներքաղաքական, տնտեսական իրավիճակի, ղարաբաղյան հակամարտության շուրջ տեղի ունեցող զարգացումների և հայ հասարակությունում այդ հակամարտության ընկալման վերաբերյալ:
Ռեպորտաժում հատուկ ուշադրության է արժանանում Հայաստանի շրջափակումը չորս հարևաններից երկուսի՝ Թուրքիայի և Ադրբեջանի կողմից, ինչը, ըստ ռադիոյի՝ 1915թ-ի Հայոց ցեղասպանության և ղարաբաղյան պատերազմի հետևանք է ու Հայաստանի վրա բավական ծանր է նստում: Ըստ հրապարակման՝ Ռուսաստանը շրջափակված երկրի համար գերիշխող ուժ է հանդիսանում, որը սահմանափակում է Հայաստանի «ազատ տարածքը»:
«Սկսած 1991թ-ին այնժամանակյա խորհրդային երկրի անկախացումից բնակչության քառորդ մասն արտագաղթել է: Լճացումը գերակայում է նաև ներքաղաքական կյանքում. Հանրապետական կուսակցությունը վերջին 20 տարիներին իշխանության է եղել, գերիշխում են խնամիաազգակցական հարաբերությունները և կոռուպցիան, օլիգարխիկ կառույցները կոտրում են երկիրը», - ասվում է ռեպորտաժում: Չնայած այդ ամենին՝ ավստրիական ռադիոն գտնում է, որ հույս դեռ կա՝ իրենց ժամին սպասող քաղաքական գործիչների նոր սերունդ և հզորացող քաղաքացիական հասարակություն:
Ռեպորտաժի հեղինակ, Ավստրիական հանրային հեռուստառադիոընկերության թղթակից Էլիզա Վասսը Հայաստան այցելության ընթացքում հյուրընկալվել է ապրիլյան պատերազմի զոհերից Ադամ Սահակյանի ընտանիքում, որտեղ զրուցել է Ադամի ծնողների և հարազատների հետ: Զոհված զինվորի հայրը Խաչիկ Սահակյանը ռադիոյի թղթակցին պատմել է որդու մահվան հանգամանքների, հակառակորդի գործողությունների մասին: Հայրը պատմել է, որ Ադամի երազանքն է եղել ծառայել Արցախում, և այժմ չնայած նրա բացակայության խորը վշտին՝ ծնողները հպարտ են, որ իրենց որդին կյանքը նվիրել է հայրենիքին:
Ռեպորտաժում ամերիկահայ քաղաքագետ Ռիչարդ Կիրակոսյանը ներկայացրել է ղարաբաղյան հակամարտության իրական նախադրյալները և ներկայումս դրա սրման դրդապատճառներն ու մեղավորներին: Ըստ Կիրակոսյանի՝ Ադրբեջանը նման սադրանքների գնալով փորձում է չեզոքացնել իր ներսում նավթի գնանկման հետևանքով առաջացած խնդիրները, որոնց համար մեղքը բարդում է հայկական կողմի վրա:
«Հայերի համար պատերազմն ավարտված է, իսկ Ադրբեջանի ներսում այն չի ավարտվել», - ասում է Ռիչարդ Կիրակոսյանը: Ռեպորտաժի հեղինակը նկատում է, որ Հայաստանում պատրաստ են խաղաղության, սակայն՝ «ոչ ամեն գնով»:
«Հայերս երազում ենք Արարատ լեռը վերադարձնելու մասին, քանի որ այն հայի էության խորհրդանիշն է, - ռեպորտաժում ասում է սոցիոլոգ Հայկ Մինասյանը, - յուրաքանչյուր հայ ամբողջ աշխարհում գիտե, թե որտեղ է գտնվում Արարատ լեռը»: Սոցիոլոգը պարզաբանում է, որ յուրաքանչյուր հայի մոտ այդ զգացումը գալիս է սրտից և հնարավոր չէ բառերով բացատրել: Այս համատեքստում հեղինակը նկատում է, որ Հայաստանը միայն Ադրբեջանի հետ չէ, որ խնդիրներ ունի, այլ չլուծված հարցեր ունի նաև Թուրքիայի հետ:
Հայաստանի ընդդիմադիր կուսակցությունների ՀԱԿ-ի անդամ տնտեսագետ Զոյա Թադևոսյանը ռեպորտաժում համոզմունք է հայտնում, որ Թուրքիայի հետ փակ սահմանները պարզապես աղետ են Հայաստանի տնտեսության համար:
Ռեպորտաժում մանրամասն անդրադարձ է կատարվում նաև Հայաստանի դեմոգրաֆիական վիճակին, աղքատության մակարդակին, ներքաղաքական իրավիճակին, ինչպես նաև՝ երիտասարդների տրամադրվածությանը: