Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ադրբեջանական կողմը ամեն կերպ չի դադարում առաջնագծում զինանդադարի խախտման՝ արկերով, նռնակներով ու հրաձգային զինատեսակներով  սադրանքներ հրահրելու իր որդեգրած քաղաքականությունից՝ անընդհատ թեժացնելով սահմանային լարվածությունը: Վերջին միջադեպի հետևանքով հայկական կողմից եղան զոհեր և վիրավորներ: Հշեցնենք, որ Հունիսի 16-ին՝ ժամը 18:05-ի սահմաններում, հակառակորդը հաստոցավոր հակատանկային նռնականետերից խախտել է հրադադարի պահպանման ռեժիմը ՊԲ կենտրոնական ենթակայության զորամասերից մեկի պահպանության տեղամասի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով մահացու վիրավորումներ են ստացել ՊԲ 3 զինծառայողներ: Հաջորդ օրը գրանցվել է ևս մեկ զոհ: Այս իրավիճակը դեռևս չի հանգուցալուծվել: Նկատենք, որ Ադրբեջանական կողմի այս քաղաքականությունը հետևողականորեն իրացվում է հակամարտության գոյության ողջ ընթացքում: Ուստի հույս դնել հակամարտության վարման նորմերի կիրառման ու պահպանման վրա, այն դեպքում, որ հակամարտող կողմը Ադրբեջանի պես անկանխատեսելի պետություն է, միամտություն կլինի:

Վերջին շրջանում ադրբեջանական կողմը հաճախ է զորավարժություններ անցկացնում և այնպես է ստացվել, որ ամեն մի զորավարժություն անցկացնելու օրերին ադրբեջանական կողմը սադրանքներ է հրահրում առաջնագծում: Նախորդ անգամ թուրքիայի հետ անցկացրած համատեղ զորավարժություններից հետո ՊԲ արևելյան ուղղությամբ հակառակորդը կիրառելով «ՍՊԱՅԿ» տիպի կառավարվող հրթիռ, մասնակի վնասել էր մեկ ռազմական տեխնիկա: Դիպուկահարների զորավարժությունների ժամանակ, ակտիվացել էին դիպուկահարները և այդպես շարունակ: Ադրբեջանական կողմը սույնով փաստում է, որ ոչ միայն արհամարհում է Վիենայում և Սանկտ-Պետերբուրգում որդեգրած պարտավորությունների կատարումը, այլև արհամարհում է միջազգային հանրությանն ու միջնորդ երկրներին:

Արդարության համար արժե նշել, որ նախադեպային էր ադրբեջանական հերթական սադրանքներից մեկին միջազգային հանրության արձագանքը՝ հասցեական հայտարարության տեսքով: Սակայն որոշ ժամանակ անց Ադրբեջանը հավատարիմ մնալով իր քաղաքականությանը շարունակում է գործել նույն ոճով ու ոգով: Արդյունքը՝ վերջին միջադեպն է անդառնալի ելքով:

Չնայած արկակոծման վերջին միջադեպից անցել է երեք օր, սակայն ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների կողմից ոչ մի արձագանք դեռևս չկա: հետաքրքրական է, որ այս օրերին տեղ էի ունեցել ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների այց տարածաշրջան, ու այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, որ միջնորդների այցելությունը տարածաշրջան միշտ ուղեկցվում է ադրբեջանական սադրանքներով, չհաշված պլանային ԵԱՀԿ-ի անցկացրած դիտարկումները:

Եզրակացությունը մեկն է, միջնորդների թիրախավորված հասցեական հայտարարությունները պետք է լինեն ոչ թե նախադեպային, այլ շարունակական և ենթադրեն որոշակի սանկցիաներ, այդ ժամանակ միջնորդական խաղաղարար առաքելությունը կլինի լուրջ զսպիչ գործոն: Այս պարագայում ստացվում է, որ միջնորդներն իրենց տեղում չէն, ու ընդհանուր արված հայտարարությունները Ադրբեջանին մղում են նորանոր արկածախնդրությունների:

Այսպես, թե այնպես, ադրբեջանական հարձակումներին թե՛ առաջին հարվածն իր վրա վերցնողը և թե՛ հակահարված հասցնողը հայ զինվորն է, ուստի ստեղծված բարդ իրավիճակում հայկական կողմի անհամաչափ՝ ուժգին հարվածներն այլընտրանք չունեն, այս պահին միայն դրանք կարող ենք ինչ-որ ձևով լիցքաթափել իրավիճակը և որոշակիորեն զսպել Ադրբեջանին նոր արկածախնդրությունների դիմելու իր ծրագրերն իրականացնելուց: