Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Կանանց իրավունքների կենտրոն»-ն այս տարվա վեց ամսվա ընթացքում ստացել է ընտանեկան բռնության 773 ահազանգ, 267 այց է եղել կանանց ճգնաժամային կենտրոն: Մարզային հինգ կենտրոնը ստացել է 1031 ահազանգ, 563 այց է ունեցել,- «Մեդիա կենտրոնում»  «Ընտանեկան բռնության դեպքերը 2017-ին. օրենսդրական բացերն ու կանխարգելման միջոցները» թեմայով քննարկմանն ասաց «Կանանց իրավունքների կենտրոն»-ի ներկայացուցիչ Քրիստինե Պետրոսյանը:

Համեմատության համար նա նշեց, որ 2016-ին կենտրոնը ստացել է ընտանեկան բռնության 5000 ահազանգ:

«Այս վիճակագրությունը բավականին տխուր է: Օրենսդրության բացակայության պայմաններում ՀԿ-ները շարունակում են աշխատել, բայց բախվում են բազմաթիվ խոչնդոտների, խնդիրների»,- նշեց Ք. Պետրոսյանը:

Նրա ներկայացմամբ, առաջին խնդիրն այն է, որ ընտանեկան բռնության ժամանակ երբ կինը զանգում է ոստիկանություն, վերջինս ժամանում է դեպքի վայր, ընդամենը ունենում  է բռնարարից ստորագրություն վերցնելու գործիք, որը, փաստացի, ոչ մի պաշտպանության չի ապահովում կնոջ համար, բռնարարի համար պատիժ չի համարվում:

«Դեպքեր են եղել, երբ ոստիկանությունը լքել է դեպքի վայրը, կինը, երեխաներն էլ ավելի ծանր բռնության են ենթարկվել՝ որպես ոստիկանություն կանչելու պատիժ»,- ասաց Ք. Պետրոսյանը:

Նա նշեց, որ եղել են դեպքեր, երբ կինը փախել է տնից,  գնացել ոստիկանություն, իսկ ոստիկանությունն ահազանգել է ՀԿ-ներին, որոնք ունեն ապաստարաններ և ասել՝ «կին, երեխաներ ունենք՝ ինչ անենք»:

«Նման դեպքում պետությունը չունի ոչ մի ծառայություն: Սա, ըստ իս, ամենահսկայական օրենսդրական բացն է: ՀԿ-ների հնարավորությունները սահմանափակ են»,- հավելեց  Ք. Պետրոսյանը՝ նշելով, որ իրենց ՀԿ-ն երկու տարվա ընթացքում 96 կին, 130 երեխա է ուղղորդել ապաստարան, ինչը հսկայական թիվ է:

Նա նաև ասաց, որ իրենց դիմողների թիվն աճել է, ինչը կարող է կապված լինել ոչ թե դեպքերի շատացման հետ, այլ իրազեկվածության բարձրացման:

Քննարկմանը ներկա «Կանանց ռեսուրսային կենտրոն»-ի ներկայացուցիչ Անահիտ Սիմոնյանն ասաց, որ ընտանեկան բռնությունն առ այսօր չի դիտարկում որպես հստակ սպեցիֆիկա ունեցող բռնության տեսակ, քննվում է և դիտակվում ընդհանուր Քրեական օրենսգրքի բռնության և հանցագործությունների այլ տեսակի շարքում, հաշվի չի առնվում բռնության կրկնելիության փաստը, վտանգը, որի մեջ ամիսներ, տարիներ շարունակ գտնվում են կանայք:

«Լրջագույն խնդիր է, այստեղ գոյության ունեն պետության հստակ պարտականություններ, որոնք չեն իրականացվում»,- նշեց նա՝ կարևորելով  ընտանեկան բռնության մասին օրենքի ընդունումը: 

«Հասարակություն առանց բռնության» ՀԿ ներկայացուցիչ Լիդա Մինասյանի խոսքով, պետությունն այս պահին ունի ընտանեկան բռնության մասին օրենք ընդունել պարտավորություն, որը կունենա կանխարգելիչ կոմպոնենտ, ինչպես նաև աջակցության, պաշտպանության տրամադրման:

Նա կարևոր է համարում, որ ընտանեկան բռնության մասին օրենքը քրեականացնի հենց ընտանեկան  բռնությունը:

«Սա այն պահանջներից է, որ մենք, իբրև կոալիցա, պնդում ենք: Նմանատիպ առաջարկության ենք արել կառավարությանը»,- ասաց Լ. Մինասյանը: