Ձեր վստահելի աղբյուրը

ԱԺ-ում «Ընտանեկան բռնության կանխարգելման » օրենքի վերաբերյալ խորհրդարանային լսումների ժամանակ լրագրողներից մեկը արդարադատության փոխնախարար Վիգեն Քոչարյանիչ հետաքրքվեց՝ արդյո՞ք օրենքի նախագծի համաձայն՝ ֆիզիկական բռնություն է համարվում դիտավորությամբ ֆիզիկական ցավ պատճառելը:

«Մեկ ապտակ, թեկուզ մեկ կամ տարվա ընթացքում 5 կամ 10 ապտակ, դա դիտավորությամբ ցավ պատճառե՞լ է, թե՞ ոչ: Դուք ներկայացնում եք, որ ապտակը ֆիզիկական բռնություն չի համարվում, բայց ես պնդում եմ, որ համարվում է, ու դա կարող է չարաշահվել ոստիկանության կողմից։ Բացի այդ, ո՞վ է որոշելու, թե հոգեբանական բռնությունն ուժեղ է, թե ոչ »,-հարց հնչեցրեց նա:

Փոխնախարարը հորդորեց օրենքում դավադրություններ չփնտրել:

«Այն օրենքները, որոնցում դավադրություններ կան, դժվար թե քննարկվեն հանրային քննարկումների միջոցով, երբ օրենքը հրապարկված է, այսքան հարցադրումներ են արվում, դա կթողնեմ Ձեր խղճին»,-ասաց նա:

Ինչ վերաբերում է օրենքի կետերին, ապա Քոչարյանի կարծիքով, պետք է տարբերություն դրվի վերոնշյալ դրվագների ու ֆիզիկական բռնության միջև:

«Մասնագետները քրեական օրենսգրքով պարզում են՝ ունենք աֆեկտի վիճակում տեղի ունեցող հանցագործություննե՞ր, թե ոչ»,-ասաց Քոչարյանը:

Արթուր Հովհաննիսյանը նաև հարց ուղղեց՝ եթե, օրինակ, ինքն իր շաքարային դիաբետով երեխային արգելի պաղպաղակ ուտել, արդյո՞ք դա տնտեսական բռնություն է:

«Հիմա պաղպաղակ չուտելը կամ երեխային սահմանափակելը, այդ ի՞նչ երևակայության կամ մտածելակերպի պարագայում պետք է բերի տնտեսական բռնության: Գրված է անհրաժեշտ սնունդ, անհրաժեշտ սնո՞ւնդ է պաղպաղակը, թե՞ ոչ»,-հարցրեց Վիգեն Քոչարյանը: