Ձեր վստահելի աղբյուրը

«ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի կողմից նախանշված, բանակի արդիականացման յոթամյա ծրագիրը խիստ այժմեական է: Բանակի խնդիրները մշտապես եղել են ուշադրության կենտրոնում, սակայն մի շարք հանգամանքների բերումով այժմ մենք թևակոխում ենք ավելի երկարաժամկետ և համապարփակ պլանավորման փուլ: Երբ նայում ենք, թե յոթ տարվա ծրագրի ներքո ինչ ուղղություններ է դնում երկրի գերագույն գլխավոր հրամանատարը, տեսնում ենք, որ ոչ միայն երկարաժամկետության հարցն ունենք, այլ նաև համապարփակ մոտեցման: Սա կարելի է համարել լրիվ նոր հանգրվան, որից կարելի է անել մի քանի եզրակացություն»,- Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր, «Եվրոպական ինտեգրացիա» ՀԿ նախագահ Կարեն Բեքարյանը՝ անդրադառնալով ՀՀ նախագահի՝ ՊՆ Պաշտպանական ազգային հետազոտական համալսարանի (ՊԱՀՀ) կրթական նիստին ունեցած դասախոսությանը:

Ըստ նրա, առաջին. կարճաժամկետ մարտավարականը հասցրած է այն վիճակին, որ հնարավորություն է տալիս երկարաժամկետ դիտարկման, և մենք ականատես ենք լինում յոթ տարվա տարրին:

«Երկրորդ էական հանգամանքը. ես սա կկապեի «Ազգ-բանակ» կոնցեպտի հետ: Երբ մենք ավելի լայն հարթության մեջ դիտարկում ենք բանակին առնչվող խնդիրները, հասկանում ենք, որ հայեցակարգային խնդիրներ են առաջանում, և միջնաժամկետ պլանավորումը դառնում է շատ արդիական ու կարևոր: Դրված նշաձողը բավականին հավակնոտ է: Շատ հստակ տեսնում ենք ոչ միայն հարցի կարևորումը, այլև հարցին առնչվող զարգացման տեսլականը: Մեր իրականության մեջ սա էական փոփոխություններ կարող է բերել: Կարծում եմ՝ մեր գիտակցության մեջ էլ ենք որոշակի տրանսֆորմացիա ունենալու»,- նշեց մեր զրուցակիցը:

Անդրադառնալով ԱԺ-ում քննարկվող «Զինվորական ծառայության և զինծառայողի կարգավիճակի մասին» օրենքի նախագծին՝ Կարեն Բեքարյանն ընդգծեց՝ դրանում առկա են մի քանի սկզբունքային և հայեցակարգային կետեր: Նա պատահական չհամարեց օրինագծին հակազդող տեսակետները, քանի որ բարեփոխումները միշտ էլ «մարսելու» և ընկալելու ժամանակ են պահանջում:

«Նախագծի ռեֆորմն իր էությամբ բավականին համապարփակ է: Մեծ թվով հարցեր ստանում են իրենց լուծման հնարավորությունը: ՀՀ նախագահի երեկվա ելույթը, բանակի արդիականացման յոթնամյա ծրագրի առաջքաշմամբ, և խորհրդարանում քննարկվող նոր նախագիծը հստակորեն փոխկապակցված են: Դրված խնդիրներից շատերն այս օրենքով ստանում են իրենց լուծումը: Մի բան է ինչ-որ գործընթաց նախագծել, մեկ այլ բան՝ միանգամից ցույց տալ դրանց իրականացման գործիքները: Այժմ կա քաղաքական կամք՝ առաջ ընթանալու՝ կարևորելով մեր զինվորականության դերն ու նշանակությունը:

Ինչ վերաբերում է նոր օրենքի՝ բարձրագույն կրթության և տարկետման իրավունքի հատվածին, ապա ես միշտ կողմնակից եմ եղել, որ բոլորը զորակոչվեն: Տարկետման իրավունքն ինչ-որ իմաստով համարել եմ արհեստական, դրա ներքո տեսել եմ կրթական և գիտական ոլորտներին հասցվող վնաս: Երբ գիտությամբ զբաղվելու մոտիվացիա է դառնում բանակում չծառայելը, երկու հասկացություններն իրար հետ չեն հատվում: Ինքս ծառայել եմ խորհրդային բանակում, ծառայել եմ ուսման ընդհատումով: Առաջին կուրսն ավարտելուց հետո զորակոչվել եմ բանակ և վերադառնալով՝ շարունակել եմ իմ ուսումը: Դարձել եմ գիտությունների թեկնածու՝ տարկետման իրավունքի հետ որևէ առնչություն չունենալով: Շատ կարևոր է, որ մեր բանակում լինեն բարձրագույն կրթություն ստանալու ցանկությամբ երիտասարդներ:

Սա շատ կարևոր հանգամանք է: Շատ կարևոր է նաև այն, որ երկրի կառավարումը վաղը ստանձնող երիտասարդությունը անցած լինի բանակում ծառայած լինելու ճանապարհով: Բանակը մարդուն որոշակի ունակություններ տվող, կրթող, տղամարդուն պատասխանատվության զգացումով օժտող կառույց է: Այն, իհարկե, անվտանգ չէ: Մենք ոչ պատերազմ-ոչ խաղաղություն վիճակում ենք: Բայց նախագահի երեկվա ելույթում, ուշադրություն դարձրեք, կարգապահությունն ինչ նշաձողի է բերված-հասցված, այն է՝ անթույլատրելի է ունենալ կորուստներ՝ պայմանավորված կարգապահության խախտումներով կամ ներքին խժդժություններով: Կարծում եմ՝ օրենքի ընդունումից հետո մենք տեսնելու ենք դրականը»,- համոզմունք հայտնեց ՀՀԿ-ական պատգամավորը:

Անցում կատարելով ՊՆ Պաշտպանական ազգային հետազոտական համալսարանի (ՊԱՀՀ) նիստին ՀՀ նախագահի դասախոսության՝ Արցախյան հակամարտությանը վերաբերող հատվածին՝ Կարեն Բեքարյանը նկատեց՝ դրանում բավական կարևոր շեշտադրում էր արված:

«Շատ հստակ հասկացվեց՝ անհարմար է միջազգային հանրությանը ստով և կեղծիքով ինչ-որ բան ցույց տալ: Ի՞նչ պայմանավորվածությունների խախտման մասին է խոսքը, երբ մեր դիրքորոշումը հստակ հայտնի է եղել, բարձրաձայնվել է հարյուրավոր անգամներ: Խոսքը վերաբերում է նրան, որ Արցախի քաղաքացիների անվտանգությանը սպառնալիք չի կարող լինել, ինչպես նաև Արցախը չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմում: Սա առաջին անգամ չի ասվում: Երկրորդ շատ կարևոոր հանգամանքն հետևյալն է. երբ ՀՀ նախագահն ասում է, որ «Հնարավոր չէ մեկ ձեռքով կրակել, իսկ մյուսով բանակցել այդ լուծումը գտնելու նպատակով», այնուհետև շարունակում է իր միտքը՝ մենք երկուսին էլ պատրաստ ենք: Պայմանականորեն ասած՝ եթե Ադրբեջանը փորձում է ձեռնոց նետել, իր համար պետք է հասկանալի լինի, որ մենք այդ ձեռնոցն ընդունելու ենք. կրակում են՝ կրակում ենք:

Շատ կարևոր էր նաև երկրի ղեկավարի տված այն հստակ գնահատականը, որ Արցախյան հակամարտությունը կրոնական կամ էթնիկ հակամարտությունների շարքին չի կարելի դասել: Նա բարձրաձայնեց Ադրբեջանի ռասիստական դրսևորումները՝ միաժամանակ շեշտելով, որ մենք ադրբեջանցի ժողովրդին և մահմեդական աշխարհին թշնամի չենք համարում:

Ամեն ինչից անկախ՝ կարգավորման գործընթացը չի կարող լինել արդյունավետ, եթե ընդհանրական տրամաբանությունը խեղված է: Եթե մենք ուզում ենք բեկում մտցնել, պետք է առկա լինի որոշակի նպաստող ֆոն: Հնարավոր չէ սահմանին կրակել, իսկ մենք այստեղ իրար հետ պայմանավորվենք: Հայ և ադրբեջանցի հանրությունները չեն կարող բանակցությունները լուրջ ընկալել, երբ հեռուստացույցով տեսնում են, որ սահմանին զոհեր կան: Այս երկուսը որևէ կերպ իրար չեն հատվում:

Հնարավոր չէ ամբողջ օրն ունենալ հայհոյախառն հռետորաբանություն, վատաբանել հային և միաժամանակ ակնկալել փոխզիջումներով լուծում: Նման բան չի լինում: Հնարավոր չէ ամբողջ ադրբեջանական լրատվադաշտը ողողել հայատյաց տարաբնույթ նյութերով և բանակցություններից արդյունք ակնկալել: Չի կարելի պղտորել սեփական երեխաների և երիտասարդության արյունը թշնամանքի թույնով և բանակցություններից դրական արդյունք ակնկալել»,- շեշտեց մեր զրուցակիցը:

Վերջում Կարեն Բեքարյանը համոզմունք հայտնեց, որ Ադրբեջանի համար ստատուս քվոն ամենաերանելի վիճակն է: Դրանից ցանկացած շեղում Ալիևների կլանի համար մեծ վտանգ է:

«Եթե հակամարտությունը լիարժեք կարգավորվի, այլևս հնարավոր չի լինի սեփական հանրության ուշադրությունը շեղել առօրեական խնդիրներից: Ադրբեջանցի ժողովրդի՝ դեպի ազատություն և իրավունքների վերականգնում շարժումը շատ մեծ թափ է ստանալու, և Ալիևը չի կարողանալու այն կասեցնել: Աթոռը պահելը դառնալու է շատ դժվար, եթե ոչ՝ անհնար: Ադրբեջանում, առհասարակ, իշխանությունը պահելու գինը շատ բարձր է: Ալիևը սա շատ լավ է պատկերացնում և փորձում է անընդհատ մանևրել»,- եզրափակեց պատգամավորը: