Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Երբ ես առաջին անգամ զենք եմ վերցել ի շահ ճնշված իմ ազգի, եղել է 28 տարի առաջ: Առ այսօր իմ ժողովրդի կարգավիճակը չի փոխվել: Զինվորներն իրենց ժողովրդից չեն կտրվում:  Մենք մեր ժողովրդի սիրուց բարձրացանք զոհասեղան և հետ չենք գնալու հանուն այս ժողովրդի»,- ՊՊԾ գնդի գրավման գործով դատավարությանն ասաց ամբաստանյալ Պավել  Մանուկյանը:

Նրա խոսքով, ժողովրդի դժգոհությունը մեծ է:

«Դուք արտագաղթ եք համարում, ես համարում եմ բռնագաղթ, ցեղասպանություն:  Եթե այս գործին դուք ծանոթ եք, ապա այս դեպքում մեզ պետք է դատեիք, դատարան կանչեիք ցեղասպանությունը կանխարգելելու փորձի համար, որպես արդարադատության  մարտիկներ: Այդ ժամանակ ժողովուրդը կհասկանա, որ մենք դատապարտվում ենք որպես արդարադատության մարտիկներ»,- դիմելով նախագահող դատավոր Մեսրոպ Մակյանին՝ ասաց Պ. Մանուկյանը:

Նա նաև շնորհակալություն հայտնեց դատավորին, որ իրենց չի դիմել «ամբաստանյալ» բառով. «Զգացված եմ, տեսնում եմ, որ ձեր դեմքին մտահոգություն կա, որովհետև սա չոքել է յուրաքանչյուրի դուռը՝ անկախ դիրքից, զբաղեցրած պաշտոնից»:

Պ. Մանուկյանն ասաց, որ երբ  տնից դուրս է եկել, հրաժեշտ տվել, դուրս է եկել հաղթանակով  հետ վերադառնալու համար. «Իմ կինը երբեք ինձ պարտված հայացքով տեսած չկա: Հիմա էլ զոհասեղանին կմեռնեմ, բայց պարտված տուն չեմ գնալու»:

Դատավորի հարցին, թե ստացե՞լ եք մեղադրական եզրակացությունը, նա նշեց. «Լրիվ զենքերի տեխնիկական տվյալներ են»:

Մ. Մակեյանը նաև հետաքրքրվեց, թե ի՞նչ առողջական խնդիրներ ունի: Պավել Մանուկյանն ասաց. «Վստահ եմ, որ այս պատերազմում էլ առողջությունս կձգի, մինչև որ կարողանանք  հայրենիքը մաքրենք բոլոր տեսակի ազգադավերից:  Մի քիչ կաղ եմ, բայց խոսք կա՝ փախեք քոռից, քաչալից, կաղից: Էս թող մեր իշխանությունները որպես ի գիտություն իմանան»: