Ձեր վստահելի աղբյուրը

Մայիսի 8-ին ՀՀ ազգային ժողովում Կառավարության ղեկավարի ընտրության ժամանակ ՀՀԿ-ական որոշ պատգամավորներ, ինչպես նախապես հայտարարվել էր, կողմ քվեարկեցին վարչապետի թեկնածուին։ ՀՀԿ համամասնական ցուցակում եզդիական համայնքը ներկայացնող պատգամավոր Ռուստամ Մախմուդյանը, սակայն, հավատարիմ մնաց խմբակցության ընդհանուր դիրքորոշմանը։ Իր դիրքորոշման հիմնավորման, նոր կառավարության հետ ապագա համագործակցության հնարավորության և այլ հարցերի շուրջ Panorama.am-ը զրուցեց պատգամավորի հետ։

- Պարոն Մախմուդյան, Դուք դեմ քվեարկեցիք Նիկոլ Փաշինյանին, արդյոք դա թիմային համերաշխության նշա՞ն էր, թե՞ կային հիմքեր՝ այդ որոշման համար։

- Այո, դա կուսակցական համերաշխության, թիմային միասնության և նաև որպես թիմակից ընկերների՝ միմյանց նկատմամբ ճիշտ հասկացվելու նշան էր։ Սա՝ որպես առաջնային և կարևոր, երկրորդ՝ այն բոլոր ծրագրերը, որոնք ՀՀԿ խմբակցությունը կամ հանրապետական կուսակցության կողմից ձևավորվող կառավարությունը որդեգրել էր, ես վստահ եմ, որ պակաս կարևոր և առաջնային չէին։ Ես կարծում եմ՝ առաջիկայում նոր ձևավորվող կառավարության ծրագրի որոշ դրույթներ ու սկզբունքներ էականորեն չեն տարբերվելու ՀՀԿ-ի կողմից ձևավորված կառավարության ծրագրից։

Իհարկե, տարբեր հարցադրումներ եղան, յուրաքանչյուր պատգամավոր իր հերթին կարող է այն ժամանակ՝ վարչապետի թեկնածուից, ներկայիս վարչապետից ունենալ գոհունակություն կամ դժգոհություն, սա մի փոքր նաև կարելի է շեշտադրել, բայց ես կարծում եմ՝ դրանք բոլորը դիտարկվում են որպես ածանցյալներ, որոնք քննարկման առարկա են դարձել նաև թիմի ներսում վերջնական որոշում կայացնելու ընթացքում։ Ինչ խոսք, որոշ հարցեր, մտահոգություններ, որոնք այսօր այս կառավարությունն է բարձրացրել կամ այն հասարակությունը, որը կանգնած էր հրապարակում, իմ կարծիքով՝ այո, կան որոշ խնդիրներ, որոնք բարձրացվում էին և արդարացիորեն։ Ասել, թե ամբողջապես այդ շարժումը զուրկ էր որևէ տեսակի հարցադրումից կամ մտահոգությունից՝ արդար չէ, բայց փոխարինելու և արդյունավետության առումով ես դեռևս այս պահին փորձում եմ, չասեմ՝ թերահավատություն, բայց ունեմ՝ որոշակի համբերատարություն՝ սպասելու, թե այդ մեծածավալ խնդիրները, որոնք բարձրացվեցին, այս կառավարությանը կհաջողվի՞ լուծել, թե՞ ոչ։ Եթե լուծվեն, ուրեմն ես կլինեմ հերթական այն երջանիկ քաղաքացիներից մեկը, ով սպասում էր դրան։

- Արդարացիորեն բարձրաձայնված այդ խնդիրներից մեկ-երկուսը կթվարկե՞ք։

- Որոշակի առումով աղքատության հետ կապված խնդիրը, որը որպես մտահոգություն բարձրացվել է, ես էլ եմ կարծում, որ մենք ունենք սոցիալապես անապահով խավի որոշակի վիճակ, աշխատատեղերի խնդիր, բայց այլ հարց է՝ արդյո՞ք այն գործիքակազմը, որով կառաջնորդվի այս կառավարությունը, կկարողանա լուծել։ Դրա համար ասացի՝ եթե կլուծի, ես ուրախ և երջանիկ կլինեմ։

- Հանուն եզդիական համայնքի խնդիրների լուծման՝ պատրաստ կլինե՞ք համագործակցել նոր կառավարության հետ։

- Հանուն եզդիական համայնքի՝ ես և այսօր, և մշտապես պատրաստ եմ համագործակցելու, որովհետև անկախ նրանից՝ կառավարությունը կլինի, թե այլ քաղաքական ուժեր կլինեն, բոլորն էլ մեր հայրենակիցներն են։ Ես դեռ նախընտրական այդ փուլի ժամանակահատվածում եմ ասել՝ այո, ես պիտի փորձեմ եզդիական համայնքի շահերը շոշափող ցանկացած խնդրի շուրջ լինել կողմնակից, աջակից, որպեսզի արդարանան նաև մեր համայնքի հույսերը, որոնք ինչ-որ տեղ կապվում են նաև ինձ հետ։

- Եզդիական համայնքի համար այսօր առաջնահերթ ի՞նչ խնդիրներ կնշեք, որոնց վրա ուշադրություն պետք է դարձնի նոր կառավարությունը:

- Ես, անկեղծ ասած, այն ժամանակ էլ հարց տվեցի պարոն Փաշինյանին՝ ի՞նչ խնդիր ունեն ընդհանրապես ազգային փոքրամասնությունները, ոչ միայն եզդիական համայնքը, որոնք նախորդ կառավարությանը չի հաջողվել լուծել, բայց ինքը պատրաստ է լուծել։ Բարեբախտաբար, ի ուրախություն մեզ՝ նա էլ համաձայնեց, որ այս ամբողջ համատեքստում ազգային փոքրամասնությունների շահերն ու իրավունքները ՀՀ-ում մշտապես պաշտպանված են և երաշխավորված։ Պարզապես պարոն Փաշինյանի այդ նկատառումը երաշխավորելու է որպեսզի ազգային փոքրամասնությունները ոչ միայն մշտապես իշխանությունների կողքին կանգնելու, այլև ընդդիմադիր կեցվածքով ու հայացքներով հանդես գան, թեև ես այս առումով մի քիչ վերապահում ունեմ, որովհետև այդ շարժման ժամանակ արդեն եզդիական համայնքից կազմակերպություն կար, իրենք իրենց դրոշներով, լոզունգներով կանգնած են եղել այդ շարժման կողքին։

Հետևաբար մենք՝ որպես ազգային փոքրամասնության համայնք, ինտեգրված ենք երկրի հասարակական ու քաղաքական կյանքին՝ բոլոր ասպեկտներով, թե իշխանական, թե ընդդիմադիր, և ես չեմ կարծում, որ այս պահին մենք ունենք հրատապ առաջնային խնդիր, որը վերաբերում է կոնկրետ բացառապես ազգային փոքրամասնություններին, ուղղակի վերջիններիս ներկայացուցիչներից ոմանք ակնկալում են մի փոքր ակտիվություն համայնքի ներկայացուցիչների՝ պետական կառավարման համակարգում։ Բայց կարծում եմ՝ այդտեղ էլ, անկախ նրանից, թե որ կառավարությունը կլինի, հաշվի են առնելու նաև այն պրոֆեսիոնալիզմը և մասնագիտական հմտությունները, որոնցով կարող են նրանք նոր կառավարությանը աջակցել։