Ձեր վստահելի աղբյուրը

Եթե քաղաքական ուժերին գումար է անհրաժեշտ իրենց նախընտրական քարոզարշավն իրականացնելու համար, որի վերջնանպատակն է տվյալ դեպքում դառնալ Երևանի քաղաքապետ կամ Երևանի ավագանու անդամ, ապա այսօր Հայաստանում քիչ չեն այն մարդիկ, ում  գումար է անհրաժեշտ օրվա հաց  գնելու, երեխային դպրոցական հագուստ ու պարագաներ գնելու, ընդհանրապես օրվա կարիքները հոգալու համար։ Այսօր գումար է անհրաժեշտ վիրավոր զինվորներին,  զինվորական հաշմանդամներին բուժելու, վիրահատելու, դեղորայք գնելու համար։

«Այնքան շատ, ինչքան ժողովուրդը օգնում է  վիրավոր տղաներին, երբևէ որևէ այլ կառույցի, քաղաքական ուժի չի  օգնում»,- Panorama.am-ին ասաց «Աջակցություն վիրավոր զինվորներին և զինվորական հաշմանդամներին» հասարակական կազմակերպության նախագահ Հայկուհի Մինասյանը։

Նրա խոսքով, հասարակության այն տոկոսը, որը տեղեկացված է իրենց կազմակերպության գործունեության մասին, օրինակ եթե 100 մարդ տեղեկացված է, առնվազն 80-ն ինչ-որ ձևով փորձում է աջակցել, այսինքն ամեն մարդ անպայման փորձում է օգտակար լինել զինվորներին։

«Եթե մեկն ունի կենդանի, իր կենդանին  մատաղ անում, բերում է,  երկրորդն իր մրգից, բանջարեղենից է բերում, երրորդն ասում է՝ գումար չունեմ, բայց  կգամ ու անվճար անգլերեն կպարապեմ, չորրորդը՝ ձեռքի աշխատանքներ եմ անում, եկեք աճուրդի հանենք, գումարը  զինվորներին նվիրաբերենք, ռեժիսորը պատրաստ է ֆիլմերը վճարովի ցուցադրել ու հավաքված  գումարը տրամադրել զինվորներին։  Այսինքն, հասարակության այն տոկոսը, որը տեղյակ է մեր վիրավոր տղաների մասին, անպայման ուզում է ինչ-որ ձևով իր մասնակցությունն ունենալ նրանց օգնելու հարցում։ Ունենք տիկին Մարգարտիա, ով թաշակառու կին է, ամուսնու հետ ամեն ամիս 25 հազար դրամ իրենց թոշակից փոխանցում են մեր կազմակերպությանը։

Հայ ժողովուրդն, իրոք, իր վիրավոր տղաներին գնահատում է այնպես, ինչպես որևէ ուժի կամ կառույցի չի գնահատում։ Այնքան ուշադրություն, սեր ինչքան ստանում են մեր տղաները մեր ժողովրդից, ուղղակի կարելի է նախանձել»,- նշեց Հայկուհի Մինասյանը։

Խնդիրը, նրա խոսքով, այն է, որ պարզապես հասարակությունը տեղյակ չէ, որ վիրավոր զինվորներն, որոշ դեպքում, այդչափ պետության կողմից անտեսված են. «Այսինք որևէ մեկը չի պատկերացնում, որ կան վիրահատություններ, որոնց համար վիրավոր զինվորները կամ զինհաշմանդամները պետք է վճարեն, կա դեղորայք, որ իրենք պետք է գնեն։ Ինֆորմացիա չկա վիրավոր զինվորների թվաքանակի,  վիճակի մասին։ Մեծ մասը կարծում են ապրիլյան պատերազմի վիրավոր տղաներն են ու վերջ, սակայն Հայաստանում մոտ 9000 զինհաշմանդամ ունենք, որոնցից ապրիլյանն ամենափոքր մասն է կազմում»։

Հարցին, թե կարո՞ղ եք ներկայացնել կոնկրետ գումար, որ փոխանցվել է կոնկրետ ժամանակահատվածում վիրավոր և հաշմանդամ զինվորներին օգնելու համար, նա նշեց, որ միայն իր անձնական հաշվին 2014 թվականից մոտավորապես 60-70 միլիոն  դրամ է փոխանցվել, ամսական մոտավոր 2-3 միլիոն հավաքվում է դեղորայքի և տարբեր ծախսերի համար։

«Կան բազմաթիվ մարդիկ, որ ոչ թե մեր միջոցով են գումար փոխանցել, այլ տվել են կոնկրետ զինվորի, ում պետք է եղել։  Երբ որ մեր հայեցողությանն են թողնում, այդ ժամանակ վերցնում ենք, հետո հաշվետվություն ենք տալիս, թե ինչի վրա ծախսեցինք գումարը»,- ասաց Հ. Մինասյանը։

Նա նշեց, որ «Հերացի» թիվ 1 համալսարանական հիվանդանոցի տարածքում վիրավոր զինվորների համար վերականգնողական կենտրոնն ամբողջությամբ դրամահավաքի միջոցով է կահավորվել, բայց դա հնարավոր է եղել այն դեպքում, երբ պետական տարբեր մարմիններ  ֆինանսական աջակցության կոչ արեցին։