Ձեր վստահելի աղբյուրը

Գերմանացի աշխարհահռչակ գրող, 20-րդ դարի ամենահանրահայտ և ընթերցվող հեղինակներից Էրիխ Մարիա Ռեմարկի «Արևմտյան ճակատում նորություն չկա» վեպի հայերեն թարգմանությունը մի քանի օր առաջ է վաճառքի հանվել գրախանութներում, բայց պատերազմի մասին պատմող ամենահայտնի բեսթսելլերն արդեն հասցրել է դառնալ ընթերցվածներից մեկը։

Սեպտեմբերի 14-ին, «Նոյյան տապան» գրախանութում տեղի ունեցավ «Արևմտյան ճակատում նորություն չկա» վեպի հայերեն թարգմանության շնորհանդեսը: Գերմաներենից  այն թարգմանել է Վանուհի Բաղմանյանը, գիրքը հրատարակել է «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչությունը։

Էրիխ Մարիա Ռեմարկի «Արևմտյան ճակատում նորություն չկա» գիրքը լույս է տեսել 1929 թվականին: Այն պատերազմի մասին պատմող երբևէ ստեղծված ամենավաճառված գրքերից  է, որն, ի դեպ, նացիստական Գերմանիայում արգելված գրականության ցանկում է եղել: Ստեղծագործության հերոսները գերմանացի զինվորներն են, գործողությունները ծավալվում են Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին:

Գրքում ականատեսի սուր աչքով ներկայացված են պատերազմող զինվորիների ապրումները, նրանց կյանքը, հոգեվիճակը, մտքերը:

Գրքի խմբագիր Լուսինե Համբարյանը նշեց, որ այն պատմում է երիտասարդների մասին, որոնք դպրոցական նստարանից անմիջապես հայտնվում են ռազմաճակատում։ Այդ փոփոխությունը նրանց կյանքում միանգամից է լինում, և պատերազմը ժամանակից շուտ հասունացնում է նրանց։ 

«Այս գիրքը հենց պատերազմական շրջանի մասին է պատմում՝ դրանով տարբերվելով նախորդ երկու գրքերից՝ «Երեք ընկերից» և «Հաղթական կամարից»։ Այսինքն՝ մենք ականատես ենք լինում, թե ինչ հանգամանքներն են բերում այս մարդկանց ներաշխարհի փոփոխություններին»,- ասաց Լուսինե Համբարյանը։

Նրա խոսքով՝  գրքի արժանիքներից մեկն այն է, որ այն միայն պատերազմի մասին չէ, հեղինակը պատերազմին զուգահեռ ներկայացնում է մարդկանց ընկերասիրությունն ու նվիրվածությունը, իրական ընկերների, որոնք պատրաստ են միմյանց համար իրենց կյանքը զոհել, որոնք տառապում են միմյանց ցավով, հրճվում՝ ուրախությամբ։ Ի վերջո ընկերների, ընտանիքի նկատմամբ սերը ոչ մի պատերազմ չի կարող բթացնել այս մարդկանց սրտում։

«Այստեղ նաև արծարծվում են հարցեր, որոնք բոլորին տարբեր ժամանակներում հետաքրքրել են։ Այդ հարցերից է՝  ինչի համար է ընդհանրապես պատերազմը, ում է ձեռնատու այն։ Այս գրքի հերոսները նույնպես բախվում են այս հարցերին և փորձում են գտնել պատասխաններ։ Նրանք կանգնում են իրենց թշնամու առջև և հասկանում, որ նրանք նունպես իրենց նման երիտասարդներ են՝ նույն հույզերով ու ապրումներով։ Այսինքն՝ բազմաշերտ գիրք է։ Պետք է  խոստովանեմ, որ խմբագրելիս այն շատ մեծ ազդեցություն է ունեցել ինձ վրա և հաճախ նույնիսկ չեմ կարողացել զսպել իմ էմոցիաները»,- նշեց Լուսինե Համբարյանը։