Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հայաստանում պաշտոնապես 200 հազար հաշմանդամություն ունեցող անձ կա, 80 հազարից ավելին բնակվում է  Երևանում։  Մեդիա կենտրոնում կազմակերպված «Որքանո՞վ է Երևանը հարմար հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար» թեմայով քննարկմանն ավագանու թեկնածուները ներկայացրեցին իրենց կուսակցության կամ դաշինքի ծրագիրը:

«Լույս» դաշինքից Սերյոժա Օհանջանյանն ասաց, որ իրենց  ծրագիրը  կազմվել է հավասար հնարավորություն բոլորի համար սկզբունքով։ Նրա խոսքով, ժամանակակից Երևանում տրանսպորտային համակարգը դարձնելու են ամբողջովին մատչելի, հենաշարժողական խնդիրներ ունեցող անձանց համար ապահովելու են տրանսպորտից օգտվելու լիարժեք հնարավորություն, մետրոպոլիտենի համակարգը փուլ առ փուլ դարձնելու են մատչելի։  Ս. Օհանջանյանը նաև նշեց, որ նոր,  վերանորոգվող շինությունների դեպքում խստագույնս պահպանվելու են հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար հավասար հնարավորությունները, չեն բավարարվելու միայն թեքահարթակներով։

«Երևանի հանրություն» դաշինքից Արմինե Դավթյանն ասաց, որ դաշինքում համախմբված մասնագետների քննարկումների արդյունքում մշակել են ծրագիր, որն ունի մի քանի ուղղություն։ Առաջինը՝ Երևանը դարձնել այնպիսի քաղաքակիրթ, մշակութային կենտրոն, որը կապահովի պայմաններ բոլոր քաղաքացիների համար անխտիր, հավասար կենցաղային, մշակութային իրավունքներից օգտվելու պայմաններ։ Նրա խոսքով, իրենք մի քանի ուղղություն են վերցրել, մասնավորապես  տեղաշարժվելու մատչելիության, կրթական իրավունքից օգտվելու  պայմանների, աշխատանքային իրավունքների ապահովում։

«Օրինաց երկիր» կուսակցությունից Աշոտ Ամիրզադյանն ասաց, որ իրենք կարևորում են հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար կենսագործության  բարենպաստ միջավայրի ձևավորման խնդիրների լուծումը, միաժամանակ մեծ ուշադրությոն են դարձնելու նոր օրենսդրական դաշտի ստեղծմանը։ Նա նշեց, որ նախկին օրենսդրությունը  բժշկական ուղղվածություն է ունեցել, իրենց տեսլականով նոր օրենսդրությունը պետք է ավելի սոցիալականացվի, մարդկանց պետք է ոչ թե հիվանդ ճանաչել, այլ սոցիալական ինտեգրման քաղաքականություն վարել։

ՀՅԴ-ի կողմից առաջադրված ավագանու թեկնածու Ալեսյան Բեջանյանն ասաց, որ բոլորն էլ ուզում են, որ մայրաքաղաքը շատ հարմարավետ լինի այն մարդկանց համար, ովքեր դժվարանում են օգտվել քաղաքից։

«Խնդիրը հետևյալն է՝ խնդրով պետք է դետալային զբաղվել, ոչ թե ուղղակի գլխարադ անելով։ Լուրջ վերահսկողություն է պետք, պարտադիր ամեն ինչ պետք է հարմար լինի»,- ասաց նա։

«Իմ քայլը» դաշինքից Եվա Թովմասյանն ասաց, որ դաշինքը ներառականության խնդիրը չի դիտարկում պարզապես տեխնիկական պահանջ, որը պետք է կատարել երբ խոսվում է  քաղաքի հարմարեցվածության մասին, իրենք ներառականությունը հռչակել են  որպես Երևանի կառավարման առանցքային արժեքներից մեկը։

«Մենք մեզ վրա վերցնում ենք առաքելություն ապահովելու այնպիսի հասարակություն, որտեղ հատուկ կարքիներ ունեցող անձանց  կարիքները, շահերը կպաշտպանեն ոչ միայն այդ համայնքի ներկայացուցիչները, այլ հասարակությունն ամբողջապես, ավագանու յուրաքանչյուր անդամ»,- նշեց Ե. Թովմասյանը։

Նրա խոսքով, տրանսպորտը պետք է հարմարեցված լինի թե սայլակով տեղաշարժվող անձանց համար, թե լսողության, տեսողության հատուկ կարիքներ ունեցող մարդկանց համար, պետք է լինեն թեքահարթակներ, հատուկ կոճակներ, կանգառների քարտեզագրում։  Ե. Թովմասյանը նշեց, որ դպրոցները, նախակրթական հաստատությունները տեխնիկապես հարմարեցված չեն հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար, իրենց ծրագրով նախատեսվում է հարմարեցնել հատուկ կարիքներ ունեցող բոլոր խմբերի համար։

«Ռեֆորմիստներ» կուսակցությունից Գրետա Հովհաննիսյանն ասաց, որ իրենց դրույթներից ամենաթիրախայինը ներառական մանկապարտեզների իրագործումն է. մանկապարտեզներ կարելի է ներգրավել թեթև աստիճանի հատուկ կարիքներ ունեցող երեխաների, որպեսզի շատ ծանրաբեռնված չլինեն՝ հաշվի առնելով, որ երեխաները շատ են խմբերում։

«Երկիր Ծիրանի» կուսակցությունից Մարիամ Խաչատրյանի բնորոշմամբ՝ Երևանը էգոիստ քաղաք է։ «Էգոիստ է այն առումով, որ հաշմանդամություն ունեցող մարդկանց անտեսում է, անգամ թեքահարթակները այն թեքությամբ չեն, ինչպես  պետք է լինի»,- նշեց նա։

Նրա խոսքով, Երևանում շատ են աստիճանները, ինչն իրական բարդություն է հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար։