Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քաղաքապետարանը վերջերս հայտարարեց, որ Օպերայի շրջակա սրճարանները քանդվելու են, տեղը կանաչապատվի։

Շատերը այս հարցը բերեցին աշխատատեղերի հարցին, մի ռոմանտիկ մասը՝ լավ տեղ էր սրճելու, մյուս մասը՝ կանաչապատումը լավ է։

Իհարկե լավ է, իհարկե ժամանակին պետք չէր խաթարել քաղաքի տեսքը զանազան սրճարաններ թույլ տալով կանաչի կամ շենքերի տեսքի հաշվին, պետք չէր քաղաքը պատել նարեկսարգսյանական գենետիկ մուտանտ-շենքերով, պետք չէր քանդել Երևանը ու գումարներ հատկացնել քանդածը թանգարան սարքելու համար... էլի ու էլի շատ բաներ։

Ու չմոռանանք, որ այս ամենի թույլտվությունը տվել էր էլի քաղաքապետարանը։ Ճիշտ է՝ Տարոն Մարգարյանի քաղաքապետարանը,.. բայց դե՝ Կամո Արեյանը դեռ քաղաքապետարանում է, ով գիտի ինչ խորհուրդներ է տալիս մեր անփորձ քաղաքապետին։ Ուստի որոշեցի, ինչպես և առաջ, դիմել օրենքներին։

Ի սկզբանե զարմանալի թվաց, որ քաղաքապետարանը հայտարարեց, թե պայմանագրում նշված է, որ սրճարանները քանդում են առանց փախհատուցման ու դա ամրագրված է պայմանագրում։

Զարմանալի է, որ տնտեսվարող կողմը համաձայնել է նման պայմանագրի։ Ինչևէ՝ կարող է և համաձայնել է, դիմեցինք քաղաքապետարան՝ խնդրելով տրամադրել պայմանագրի այդ մասը։

Նայենք օրենքի այդ հոդվածը.

ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 466-րդ հոդվածի 3-րդ մաս
Պայմանագիրը լրիվ կամ մասնակի կատարելուց միակողմանի հրաժարվելու դեպքում, երբ պայմանագրից հրաժարվելը թույլատրվում է օրենքով կամ կողմերի համաձայնությամբ, պայմանագիրը համապատասխանաբար համարվում է լուծված կամ փոփոխված:

Այնուամենայնիվ՝ որտեղ է չփոխհատուցելու պահը։

Երբ ժամանակին Տարոն Մարգարյանին բացատրում էին, որ կրպակները «սիրուն չի, Տարոն ջան» Մաշտոցի պողոտայում, քաղաքապետարանը սկզբում բացատրում էր, որ կրպակները հեռացնելու համար իրեն որոշակի գումար է պետք՝ փոխհատուցելու սեփականատերերին։ Որոշ ժամանակ անց «սիրուն չի»-ից, փոխքաղաքապետ Կամո Արեյանը բացատրեց, որ կրպակները կհեռացնեն, իսկ փոխհատուցման կարիք չկա, որովհետև դրանք պատկանում են...  քաղաքապետարանին։ Թե կից կանաչապատման կառույցի՝ արդեն մեկ է։

Հանրությունը ավելի շատ ուրախացավ կրպակների հեռացումից, քան զարմացավ քաղաքապետարանի իրարամերժ խոսքից ու վարքից, ինչը ցույց է տալիս, որ ՀՀ քաղաքացիները ավելի միտված են ուրախանալ ցանկացած գնով, քան հետևել օրենքին։

Ինչևէ։ Հիմա Օպերայի հարակից սրճարանները հաստատ քաղաքապետարանինը չեն։ Ու գուցե մեկ-երկու տնտեսվարող համաձայնել է դրանց քանդմանը՝ առանց դատական գլխացավանքի։

Բայց ասել, որ առանց փոխհատուցման քանդումը պայմանագրով՝ մեղմ ասած՝ սուտ է։ Եթե նույնիսկ պայմանագրի միակողմանի լուծարման հիմք է շրջակա միջավայրին վնաս հասցնելը, ապա պիտի ասել, որ նույն քաղաքապետարանն է թույլ տվել այդ պայմանով սրճարաններ կառուցել։ Ու քաղաքապետարանները իրավահաջորդ են, չի կարող քաղաքապետը ընտրվել ու ասել՝ ես կապ չունեմ, ես մեղք չունեմ, նախկինն է արել, ես քանդում եմ։

Չկա այդպիսի օրենք։

Սրճարանները շատ են։ Կրպակները՝ ավելի, «նոր» քաղաքապետարանը, համոզված եմ, ժառանգություն է ստացել բազմաթիվ պայմանագրեր ու դրանք գուցե հիմա շուռումուռ է տալիս, փորձելով հասկանալ ինչպես համ հանրությանը դուր գալ, համ...  պիտի մտածի, թե ինչպես օրենք չխախտել։

Եթե քաղաքապետարանը նախկինում թույլտվություններ է տվել օրենքի խախտմամբ, դա հիմք չէ միակողմանի դադարեցնել պայմանագրերը՝ ի վնաս տնտեսվարողների։ Ու հիմա քաղաքապետարանը մի ելք ունի՝ կամ ընդունել քաղաքապետարանի մեղքը որպես իրավահաջորդություն  ու փոխհատուցել, կամ չընդունել մեղքը ու դիմել դատախազություն՝ գործ հարուցելու քաղաքապետարանի նախկին պաշտոնյաների դեմ՝ փոխհատուցումը նրանցից պահանջելով։

Այ այսպես կլինի արդար, ասել է՝ օրենքով։ 

Քաղաքապետարանի պատասխանները
Պատասխան 1

Պատասխան 2