Ձեր վստահելի աղբյուրը

Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն այսօր լրագրողների հետ զրույցում, անդրադառնալով ՍԴ դատավորի պաշտոնում Վահե Գրիգորյանի թեկնածությանը, զավեշտալի հայտարարություն է արել՝ ասելով, թե Գրիգորյանը նախագահ Արմեն Սարգսյանի նախընտրած թեկնածուն է, և նախորդ գումարման ԱԺ-ն «քաղաքական քմահաճույքներից» ելնելով դեմ է քվեարկել Գրիգորյանին:

Քաղաքական քմահաճույքի մասին խոսում է  մի մարդ, որի քաղաքական թիմը հենց այդ նույն պատճառով երկու անգամ մերժեց ՍԴ դատավորի պաշտոնում նախագահի կողմից առաջադրված թեկնածուներին՝ նախապես հայտարարելով, որ իրենք կողմ են քվեարկելու միմիայն Վահե Գրիգորյանին: Ու նույն քաղաքական թիմի անդամները անգամ չէին էլ բարեհաճում ներկայանալ ՍԴ դատավորի թեկնածուների հետ հանդիպմանը, արհեստական խոչընդոտներ էին ստեղծում և «հավատաքննության» ենթարկում վերջիններիս:

Իսկ Վահե Գրիգորյանի՝ Արմեն Սարգսյանի նախընտրած թեկնածուն լինելու մասին Փաշինյանի հայտարարությունը ոչ այլ ինչ է, քան ծաղր նախագահի հասեցին: Վահե Գրիգորյանն այն մարդն է, ով հրապարակավ կասկածի տակ դրեց Արմեն Սարգսյանի լեգիտիմությունը, իսկ ավելի ուշ՝ նույն Արմեն Սարգսյանի կողմից առաջին անգամ Ազգային ժողով ներկայացվելուց հետո, պնդեց իր հայտարարությունը:

Վահե Գրիգորյանն այն մարդն է, ով «տխմարագույն ճառեր արտաբերող դեմագոգ» էր անվանում ՀՀ նախագահին:

Ակնհայտ է, որ Վահե Գրիգորյանը թե՛ 2018թ.-ին, թե՛ 2019թ.-ին նախագահի կողմից ՍԴ դատավորի թեկնածու է առաջադրվել անձամբ Նիկոլ Փաշինյանի առաջարկով ու պահանջով:

Դժվար թե Արմեն Սարգսյանն ինքնասիրության հետ այդ աստիճան խնդիրներ ունենար, որ կամովին բարձրագույն դատական մարմնի անդամի պաշոտում առաջադրեր իրեն «ոչ լեգիտիմ նախագահ» ու «տխմարագույն դեմագոգ» անվանող մեկին: Արդյունքում ստացվում է, որ կամ մենք ունենք իսկապես «տխմարագույն դեմագոգ, ոչ լեգիտիմ» նախագահ, կամ  ունենալու ենք խոսքի արժեքի գիտակցման և դաստիարակության հետ լրջագույն խնդիրներ ունեցող ՍԴ դատավոր, որը գործել է ոչ թե մասնագիտական էթիկայի, այլ քաղաքական նախապատվությունների շրջանակում: Ի վերջո, արդյոք կարո՞ղ է լեգիտիմ համարվել «ոչ լեգիտիմ» նախագահի կողմից ՍԴ դատավորի թեկնածու առաջադրված անձը: Սրանք հարցեր են, որոնք պատասխան են պահանջում:

Սահմանադրական դատարանի անդամին ներկայացվող պահանջներում մի շատ կարևոր պահանջ կա. խոսքը վերաբերում է Սահմանադրական դատարանի անդամի թեկնածուի բարոյական հատկանիշներին:

Իսկ որ Վահե Գրիգորյանը բարոյական հատկանիշների, մասնավորապես, էթիկայի ու կոռեկտության հետ խնդիրներ ունի, դա արձանագրված փաստ է:
Դեռևս 2017թ.-ին Փաստաբանների պալատը Վահե Գրիգորյանին կարգապահական պատասխանատվության է ենթարկել՝ մեկ այլ փաստաբանի վիրավորելու համար: Գրիգորյանը  «կրետենիզմով տառապելու» մեջ էր մեղադրել իր կոլեգային, քանի որ չէր «հավանել» վերջինիս գործելաոճը:

Բայց սա ամենը չէ, 2018թ.-ի մայիսի 4-ին,  երբ նախագահը ՍԴ դատավորի պաշտոնում առաջադրեց Էմիլ Բաբայանին, որն ի դեպ այդպես էլ չընտրվեց, Վահե Գրիգորյանը Facebook-ի իր էջում գրել է, թե դա «ՀՀԿ հերթական քաղաքական նշանակումն է՝ գրոտեսքի հասնող ամբարտավանությամբ»:

Նույն գրառման մեջ Վահե Գրիգորյանը հավելել էր, թե ինքը չի հավականում ՍԴ դատավորի պաշտոնին. «Ինքնին իմ այս հրապարակմամբ ես ինքս ինձ համար այլևս էթիկական արգելք եմ ստեղծում այս թափուր պաշտոնին հավակնելու համար, թեկուզև ֆորմալ իմաստով նման էթիկական սահմանափակում որևէ իրավական ակտով չի նախատեսված: Սա նման դատական բարձր պաշտոնին առաջադրվող էթիկական ստանդարտի իմ անձնական չափն է»:

Կարճ ժամանակ անց, մոռանալով «էթիկական ստանդարտի իր անձնական չափի» մասին Վահե Գրիգորյանը նախագահին առաջարկեց իր թեկնածությունը, Արմեն Սարգսյանն էլ առաջադրեց: Այս ընթացքում էլ Վահե Գրիգորյանը հայտարարեց, թե իր համար կարևոր է, որ ընտրված լինի արձակվող խորհրդարանի կողմից, քանի որ դա կնշանակի ավելի մեծ քաղաքական հանձայնություն և ինքն ընտրված չի լինի մեկ ուժի կողմից: Արձակվող խորհրդարանն այդպես էլ չընտրեց Վահե Գրիգորյանին:

Իսկ ավելի ուշ, «Իմ քայլ»-ն օրենսդրական փոփոխություններ նախաձեռնեց Վահե Գրիգորյանի առաջադրման արգելքը վերացնելու համար:

Եվ այսօր կարելի  վստահաբար ասել, որ Նիկոլ Փաշինյանն ու «Իմ քայլ»-ը ՍԴ դատավոր են նշանակելու հենց Վահե Գրիգորյանին: Ըստ այդմ, Վահե Գրիգորյանը լինելու է «Իմ քայլի» հերթական քաղաքական նշանակումը՝ գրոտեսքի հասնող ամբարտավանությամբ:

Վահե Գրիգորյանի «սկզբունքայնության» ու  «կոմպետենտության» մասին վկայող մի շարք այլ ուշագրավ փաստեր ևս կան:

Ա. Ս.