Ձեր վստահելի աղբյուրը

Արդյո՞ք միայն Փաշինյան Նիկոլն է պատասխան տալու արդարադատության ներկա ապականման համար։ Ո՛չ։ Նրա բոլոր մտասևեռուն  ցանկություններն անկատար կմնային, եթե չգտնվեին իր քմհաճույքները  վայրկենաբար կատարող քննիչ-դատախազները (առաջնության դափնին անշուշտ գլխավոր դատախազինն է)։ Բայց մի՞թե  վերջիններս այնքան մանկամիտ են, որ կարծում են, թե մոտ ապագայում  փոխված իշխանությունները ըմբռնումով կմոտենան պետության հիմքերը սասանող իրենց այսօրվա արարքներին։ Թող չերազեն․․․ անմարդկային հրաման կատարողը նույնքան մեղավոր է, որքան այդ հրամանը տվողը։  Իսկ շինծու քրեական  գործ կարող-կցմցողն ավելի մեղավոր է, քան նման պատվեր տվողը, որովհետև եթե չլինեն հլու կամակատարներ՝  պատվիրատուի ախորժակն էլ ընթացքում կվերանա։

Այս օրերին քրեական հետապնդում է սկսվել Երևանի Ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Դավիթ Գրիգորյանի դեմ։ Հուլիսի 30-ի երեկոյան  ՀՔԾ-ում նրան մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 314-րդ հոդվածով (Պաշտոնեական կեղծիք)։  Փաստաբան Երվանդ Վարոսյանի պարզեցված  բացատրությամբ՝ «2018թ․ հոկտեմբերի 11-ին դատավոր Գրիգորյանի վարույթում գտնվող երկու բողոքներով դատական նիստերը չեն կայացել, հետաձգվել են ու դատավորի կողմից կազմվել են արձանագրություններ, որ դատական նիստերը հետաձգվել են կողմերի չներկայանալու պատճառով»։

Երանի՜ այն օրերին, երբ իրոք մեր պետությունն այնքան կայացած կլինի, որ ցանկացած պաշտոնյա, առավել ևս դատավոր, պատասխանատվության կենթարկվի անգամ թղթաբանության մեջ թույլ տված կեղծիքի համար։ Ցավոք, սա բնավ  այդ դեպքը չէ, քանզի սա օրինականության հետ կապ ունի այնքան, որքան  Ստամբուլյան կոնվենցիան հայկական արժեքների հետ։ Եվ անկեղծ ասած, նշվածը ծիծաղելի զանցանք է՝ այս մեկ  տարում նոր իշխանությունների թույլ տված ապօրինությունների  ֆոնին։ Դավիթ Գրիգորյանի  գործունեությունը խոշորացույցի տակ  դրած  օրենքի հետ հակասություն են գտնում, բայց «չեն տեսնում»  ինչպես է Վերաքննիչ դատարանի  դատավոր Արմեն Դանիելյանը հրապարակավ, խայտառակ ձևով ոտնակոխ  անում օրենքի կարևորագույն պահանջը և չլսելով դատավարության բոլոր կողմերին՝ որոշում է կայացնում։

Եթե ոմանք կուրացած են ինչ-որ մեկի կամքը կատարելու մարմաջից և ուրիշ ոչինչ չեն նկատում, ապա  դա երբեք  չի նշանակում, որ շուրջբոլորը համատարած  կույրեր ու դեբիլներ են։  Այսօր արդեն, միայն հատուկենտ մնացած զոմբիներր չեն հասկանա, որ Դավիթ Գրիգորյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ նա է  Ռոբերտ Քոչարյանի և մյուսների գործով դատավորը։ Սա ուժի բացահայտ ցուցադրում է, վախ ու սարսափ տարածելու ակնհայտ միտում, զգուշացում բոլոր դատավորներին՝ զերծ մնալ ոչ նիկոլահաճո որոշումներ կայացնելուց։ 

Սակայն սա նաև ազդանշան  է, որ օրենք հասկացությունը  մեկ անձի ձեռքում խարազան դառնալու ճամփեն է բռնել, ինչն իրականանալու դեպքում գործ կունենանք իսկական դիկտատորի հետ։  Բայց մենք հինգ հազար տարի  այս մոլորակի վրա տարբեր փորձություններ անցնելով՝  21-րդ դար չենք հասել նրա համար, որ թույլ տանք Հայաստան պետությունը  «6-րդ պալատի» վերածել, որտեղ գերիշխում են մեկ անձի բնազդներն ու անլիարժեք մանկության բարդույթները։  Այս վտանգը  հիանալի հասկանալով են միավորվել փաստաբանները՝   «#ստանձնում_եմ_դատավորի_պաշտպանությունը» ակցիայի շուրջ։ Դավիթ Գրիգորյանի փոխարեն կարող է լինել ցանկացած մեկը, ով մտահոգված է Հայաստանի ապագայով։ Ուստի ես  ևս #ստանձնում_եմ_դատավորի_պաշտպանությունը․․․

Լիա Իվանյան, հրապարակախոս