Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մենք իրենցից ոչինչ չենք ուզում հիմա։ Ուզում ենք հրամանի պատճենը, թե որ հրամանի համաձայն է ֆինանսների նախարարությունը բավականին մեծ գումար դուրս գրել և հատկացրել մարտի մեկին մահացածների ընտանիքներին։ Մենք ուզում ենք տեղեկանքը՝ հաշվեհամարով և գումարի չափով։ Մենք էլ կարող ենք դիմել մինչև Եվրադատարան, և պահանջել, թե մեր որդիներին որ ստատուսով տարան, սպանին, բերին տվին մեզ»,- այս մասին այսօր Կառավարության դեմ անցկացվող բողոքի ակցիայի ընթացքում նշեց Զինծառայողների ապահովագրության հիմնադրամի խորհրդի անդամ, «Զինվոր համակարգող խորհուրդ»-ի նախագահ Մարգարիտա Խաչատրյանը՝ անդրադառնալով կառավարության որոշմանը, ըստ որի «Մարտի 1-ի» զոհերի իրավահաջորդներին 30 մլն դրամ է փոխհատուցվել։

Խաչատրյանը նշում է՝ առաջնահերթությունը պիտի տրվեր զոհվածների ընտանիքներին. «Արցախյան շարժման ընթացքում, խաղաղ պայմաններում զոհվածների ընտանիքներին պետք է տրվեր, ոչ թե Օպերայից մինչև քաղաքապետարան խանութ թալանողներին»։

Զոհված ազատամարտիկի այրի, «Մեզ բացակա չդնեք» ՀԿ նախագահ Սաթիկ Խլղաթյանն ասաց, որ իրենց բողոքներին ի պատասխան անընդհատ նշվում է, որ հոգաբարձուների խորհուրդը կորոշի՝ ինչ անել. «Բայց ինչի՞ են միշտ հոգաբարձուների խորհրդի վրա գցում։ Հոգաբարձուների խորհուրդը 3 տարվա մեջ 336 ընտանիքների է բավարարել, բա 90-ականների զոհերը 6600-ից ավելի են, ինչքա՞ն պիտի սպասեն, որ իրենց հերթ հասնի։ Եվ մեր պահանջը հոգաբարձուների խորհրդի հետ ոչ մի կապ չունի։ Մեր պահանջը մեկն է՝ էդ 30 միլիոն դրամը պետք է հատկացվեր մեր ընտանիքներին»։

Նրա խոսքով, իրենց պահանջը առաջին հերթին վերաբերում է զոհված զինծառայողների ընտանիքների հանդեպ հարգանք ունենալունշ. «Հենց մեր վարչապետը պետք է հոգեբանորեն կանգներ էս ժողովրդի կողքին և արժևորեր զոհված ազատամարտիկների ընտանիքներին։ Նույնիսկ, երբ մենք բարձրացել ենք վերև, վարչապետը էլի մեզ պատասխան չի տվել, որովհետև պատասխան չի ունեցել, ի՞նչ պատասխան պիտի տար, եթե նամակների բաժնի պետը տեղյակ չէր էդ նամակի բովանդակությանը։ Վարչապետն ասաց, որ օգնականը պիտի զբաղվի, օգնականն էլ ժամանակի վրա խաղում է: Ու մի բան ասեմ, երբ մեր տղաները գնում էին կռիվ, իրենցից ոչ մեկը չէր մտածում, որ էսօր անձրև կամ ձյուն ա, իրենք պատերազմեցին։ Բա էսօր կառավարությունը էդ տղաների հետ հաշվի չնստի՞։ Մեր հետ հաշվի չեք նստում, բա էդ տղաների հետ հաշվի չե՞ք նստում։ Էդ աթոռակռիվները բոլորն էլ շատ լավ տալիս են։ Մենք կանգնելու ենք, մենք մեր թղերքից ավել չենք, թող կանգնենք, էստեղ մեռնենք։ Էս պետության համար առաջին հարցը պետք է լիներ սահմանին կանգնած զինվորը և զոհված ազատամարտիկի ընտանիքը։ Բայց բոլորը կան անխտիր, բացի զոհված ազատամարտիկների ընտանիքներից»։

Հարցին, թե ինչու է այդ դեպքում կառավարությունը առաջնահերթությունը տվել «Մարտի 1-ի» զոհերի ընտանիքներին, Սաթիկ Խլղաթյանը նշեց՝ մեղքի զգացողությունից. «Մեղքի զգացողություն է ընդամենը։ Ես ուրիշ ոչինչ չեմ տեսնում»։