Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Միջամտություններն ու պարզաբանումներն այնքան արդյունավետ չեն, և մեկ քայլ առաջ գնալու փոխարեն հակառակ պատկերն է ստացվում՝ 2 քայլ հետ ենք գնում»,- լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց Ագրարային համալսարանի դասախոս, դոցենտ Պարգև Ստեփանյանը՝անդրադառնալով սպանդանոցային պարտադիր մորթին։

Ստեփանյանը նշեց, որ այս լուրջ խնդիրը լուծելու համար անհրաժեշտ էր, որ անասնաբույժները, փորձագետները և անասնաբույծները խորամուխ լինեին խնդրի էության մեջ. «Բայց դրան անդրադարձ չեղավ, մինչև օրս էլ չկա պարզաբանում։ Շատերը խոսում են, բայց մի բան այն չէ»։

Ըստ Ստեփանյանի, առաջին խնդիրը պետք է լինի հասարակությանն առողջացնելը, մարդկանց, կենդադիներին և բույսերին առողջ պահելը.«Տեսեք, ինչքան են մարդիկ հիվանդանոցներում հերթի կանգնում բուժման համար»։

Առաջնահերթ խնդիրներից մեկը, որ մատնանշեց Ստեփանյանը, ինչպես մեքենաներն ու մարդկանց են հաշվառում, նույն ձևով պետք է կենդանիներին հաշվառեն։ Խոսքը  խոշոր և մանր եղջերավոր կենդանիների և խոզերի մասին է։ Մնացած կենդանիներին, ըստ մասնագետի, դեռևս կարելի է թողնել ստվերում։

«Առաջին գրանցումը պետք է լինի գյուղապետարաններում, երկրորդը՝ ոլորտը սպասարկող անասնաբույժի մոտ և երրորդն արդեն սպանդ կատարողի մոտ։ Շատ հաճախ ենք լսում բրուցելոզ հիվանդության մասին՝ և կենդանիներն են տառապում, և մարդիկ։ Շատ դեպքերում ասում են, որ ֆերմայում չկա բրուցելոզ հիվանդություն, բայց ես պետք է ասեմ, որ այդ հիվանդության համար տարվա ընթացքում մի քանի անգամ կենդանում արյան ստուգում է անցկացվում։ Եվ ստուգման արդյունքում եթե կենդանում մոտ գրանցվում է հիվանդությունը, պետք է այդ կենդանին  խոտանվի»,- նշեց Ստեփանյանը։

Մանագետը հիշեցրեց, որ Սովետական Միության ժամանակ կար մսի մեծ կոմբինատ, որտեղ ամեն ամսվա 21-րդ օրը համարվում էր բրուցելոզի օր, որից հետո հաջորդ օրը կատարվում էր առողջ կենդանիների մուտք և սպանդ։ Նշված երևույթը այսօր բացարձակ մոտացված է։

Անդրադառնալով սպանդանոցներին՝ Ստեփանյանը նշեց, որ Հայաստանում գործող սպանդանոցները միայն անունով են սպանդանոց. չեն գործում։ Վերջինիս խոսքով, Հայաստանն այնպիսի երկիր է, որտեղ պետք է շարժական սպանդանոցներ լինեն։

«Ես առաջարկում եմ ցանկացած մեքենա կահավորել , դրա անմիջապես կողքին վրան իջեցնել, դրա տակ մաքուր գործողություն կատարել և դրան կից ունենալ սառնարանային մեքենա, որտեղից միսը կհասցվի կամ սպառողին, կամ՝ կպահեստավորվի»,- նշեց Ստեփանյանը։

Մասնագետը հավելեց, որ նախորդ իշխանությունները ողջունել են շարժական սպանդանոցներ ստեղծելու միտքը, բայց և այնպես չեն ֆինանսավորել. «Հիմա մեր առաջարկն ա, որ շղթայի կեսից գործը չսկսեն, ու նորից կանգնեն փակուղու առաջ։ Չգիտեմ, երևի մեր իշխանությունները փորձում են տեսնել՝ գյուղացիների մեջ ուժ մնացել ա, կարող են նրանք հավաքվել Հրապարակում,  ճանապարհ փակել։ Դա էլ ա խնդիր, չգիտեմ, կարող ա փորձ էին անում»։

Ստեփանյանը նեղսրտեց, որ իր խոսքով, երկրի հիմք հանդիսացող ոլորտը՝ գյուղատնտեսությունը, անտեսված է. «Եթե երկրի 3 ղեկավարները պիտի բոլոր հոգսերը հոգան, կատարեն, ապա թող չպահեն նախարարություններն ու վարչությունները։ Ինչի՞ համար են դրանք։ Իրենց հանձնարարվում է, բայց ամեն ինչ մնում ա տեղում»։