Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Պարոն Սիմոնյան, խնդրում եմ ձեզ՝ այլևս չասել, որ նախագիծն ունի երկար տարիների պատմություն, որովհետև այն նախագիծը, որը դուք մեջ եք բերում, լիովին այլ բանի մասին է: Խնդրում եմ ձեզ այլևս չասել, որ Արդարադատության նախարարությունն այլ կերպ է մեկնաբանում գործող դրույթները և հետևաբար այլ մեկնաբանման հիմքով սահմանափակվում է պատգամավորի իրավունքը, իհարկե նման բան գոյություն չունի, որովհետև չենք կարող մեկնաբանել մի բան, որը գրված չէ»,- այսօր ԱԺ-ում ասաց  Արդարադատության նախարարի տեղակալ Սրբուհի Գալյանն՝ արձագանքելով ԼՎԿ խմբակցության պատգամավոր Տարոն Սարգսյանի ելույթին։

Փոխնախարարը նշեց, որ այսօր պատգամավորները և մի շարք անձինք, որոնք նշված են քննարկվող օրենքի 48-րդ հոդվածում, իրավունք չունեն տեսակցել կալանավորված կամ ձերբակալված միայն այն անձին, որի վերաբերյալ կա վարույթ իրականացնող մարմնի համապատասխան որոշում՝ տեսակցությունները սահմանափակելու մասին։

Նշենք, որ «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության ներկայացրած «Ձերբակալված և կալանավորված անձանց պահելու մասին» օրենքում լրացումներ կատարելու մասին նախագիծը ներկայացնելիս Տարոն Սիմոնյանը հայտնել էր, որ այն դեռ պատգամավոր Նիկոլ Փաշինյանի նախկինում ներկայացրած օրենքի նախագիծն է:

Պետական-իրավական հարցերի մշտական հանձնաժողվի անդամ Նիկոլայ Բաղդասարյանն իր ելույթում նույնպես շտապեց ժխտել այդ պնդումը. «Մենք քննարկել ենք, այս առաջարկը վարչապետի առաջարկի հետ ոչ մի աղերս չունի, այնտեղ այլ խնդիր էր, ձեր խնդիրը լրիվ այլ է»:

Տարոն Սիմոնյանը ներկայացրեց, որ օրինագծով ցանկանում են բացառել այն դեպքերը, երբ պատգամավորին արգելում են քրեակատարողական հիմնարկում հանդիպել դատապարտյալին, կամ կալանավորվածին: Առաջինից երկրորդ ընթերցում ընկած ժամանակահատվածում երկու առաջարկ է եղել՝ կառավարությունից և պատգամավոր Սիսակ Գաբրիելյանից:

Ըստ պատգամավորի, վերջինիս առաջարկը ընդունվել է, իսկ կառավարությանը՝ ոչ:

Նիկոլայ Բաղդասարյանը կոչ արեց դեմ քվեարկել օրինագծին և հիմնավորեց. «Կարգավորումը պետք է տրվի Քրեական դատավարության օրենսգրքում, ոչ թե «Ձերբակալված և կալանավորված անձանց պահելու մասին» օրենքում, քանի որ քննիչի՝ տեսակցության արգելքի որոշման բողոքարկումը կատարվում է քրեական դատավարության օրենսգրքով: Չի կարող այդ կարգավորումը դուրս գալ օրենսգրքից և այլ օրենքով նախատեսված լինել: Այդ օրենսգրքում գրված է, որ քննիչի լիազորությունները կարող են սահմանափակվել միայն Քրեական դատավարության օրենսգրքով, այլ ոչ թե այլ օրենքներով»:

Գտնելով, որ նախագծի գաղափարը ճիշտ է՝ Բաղդասարյանն հայտարարեց. «Ես առաջարկում եմ, եթե գանք համաձայնության, այս նախագիծը մերժենք, ես կողմնակից եմ համահեղինակ դառնալ, որպեսզի Քրեական դատավարության օրենսգրքի համապատասխան հոդվածներում փոփոխություններ կատարվեն: Այն, ինչ որ առաջարկվել է, նախատեսենք օրենսգրքում, որպեսզի պատգամավորը, որի նկատմամբ քննիչը տեսակցության արգելք է սահմանել, հնարավորություն ունենա բողոքարկելու դատախազին, այնուհետև դիմի դատարան»:

«Յուրաքանչյուր նախագիծ, որը պետք է ընդունվի ԱԺ-ի կողմից, պետք է հիմնավորված լինի ընդունման սոցիալական անհրաժեշտությամբ: Այս դեպքում պետք է փաստենք, որ նման սոցիալական անհրաժեշտությունը իսպառ բացակայում է: Ինչո՞ւ, որովհետև այն խումբ անձանց իրավունքները, որոնց մասին մենք հիմա քննարկում ենք, արդեն պաշտպանված են, քանի որ նրանք անմիջական պաշտպանության հնարավորություն ունեն սեփական պաշտպանի, կամ մարդու իրավունքների պաշտպանի միջոցով»,- կառավարության բացասական կարծիքը հիմնավորեց արդարադատության նախարարի տեղակալը Սրբուհի Գալյանը:

Փոխնախարարը տեղեկացրեց, որ այսօր լրացուցիչ ցուցումներ է ուղարկվել քրեակատարողական հիմնարկներ, որպեսզի որևէ պարագայում հիմնարկներ պատգամավորների մուտքն ու ելքը չխոչընդոտեն, ապահովեն դատապարտյալների և այն կալանավորների հետ տեսակցությունը, ում վերաբերյալ այդ ասահմանափակումը վարույթ իրականացնող մարմինը չի կայացրել:

«Մյուս խմբին, ում վերաբերյալ կա համապատասխան արգելանքի որոշում, կառավարությունը հանդես էր եկել համապատասխան առաջարկով, որն արտացոլում էր հեղինակի մտահոգությունը և լուծում էր այն խնդիրը, որն իր առջև դրել է նախագծի հեղինակը: Առաջարկել էինք, որ քրեակատարողական հիմնարկ անարգել մուտք ու ելք ունեցող անձը կարողանա նաև անարգել տեսնել այն ձերբակալված կամ կալանավորված անձին, ում վերաբերյալ առկա է համապատասխան սահմանափակող որոշում, ուղղել նրան հարցեր, իհարկե, ոչ մեկուսի պայմաններում, այլ վարչակազմի ներկայությամբ: Այսինքն, փաստացի տեսնել բայց չտեսակցել: Այլ կերպ ասած՝ չօգտվել կարճաժամկետ տեսակցության հնարավորությունից: Միևնույն ժամանակ եթե պատգամավորը ցանկանա առանձին ռեժիմով տեսակցել անձին, ապա նա պետք է դիմի համապատասխան վարույթ իրականացնող մարմնին և ստանա թույլտվություն: Վարույթ իրականացնող մարմնի մերժումը պետք է լինի պատճառաբանված որոշմամբ: Այս առաջարկն էր ներկայացրել կառավարությունը, որը չի ընդունվել հեղինակի կողմից»,- հայտարարեց Գալյանը և կոչ արեց դեմ քվեարկել օրինագծին:

Պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանի համար միևնույնն է, թե հարցը որ օրենքով կկարգավորվի, կարևորն այն է, որ խնդրին լուծում տրվի.

«Ես այն եզակի պատգամավորներից եմ, որ տարիներ շարունակ մշտապես այցելել եմ ՔԿՀ-ներ, ով անգիր գիտի, թե յուրաքանչյուր դատապարտյալը ինչ պրոբլեմ և խնդիր ունի՝ անուն ազգանունով, արյան անալիզով բոլորին հատ-հատ գիտեմ: Այո, այսօր չկա որևէ խոչընդոտ, բայց մենք չենք կարող ելնել այն կանխավարկածից, որ եթե այսօր չկա՝ վաղն էլ չի լինելու: Նախկինում եղել են բազմաթիվ դեպքեր, երբ մեզ թույլ են տվել մուտք գործել քրեակատարողական հիմնարկ, բայց պետը շատ սիրալիր հրավիրել է սենյակ, հյուրասիրել թեյ և ասել՝ այսքանով Ձեր առաքելությունն այս շենքում ավարտվել է: Այս խնդրը պետք է կարգավորվի, որպեսզի երբ որ հրատապ անհրաժեշտություն առաջանա այցելելու որևէ կալանավորված կամ ձերբակալված անձի՝ մեզ չասեն, որ ՔԿ շենքում ձեր այցելությունը սահմանափակվում է միայն թեյ խմելով և պեչենի ուտելով»: