«Չափորոշիչներում նշված վերջնարդյունքները իրականում անիրագործելի են». Լիլիթ Հովհաննիսյան
ՀՀ ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող, պատմական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Լիլիթ Հովհաննիսյանը դիմել է պատմության չափորոշիչները մշակող հանձնաժողովում ընդգրկվելու համար, սակայն մերժվել է:
168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում նա նախ ներկայացրեց այդ գործընթացը. «Մրցույթին մասնակցել եմ նախորդ տարվա օգոստոսին՝ մի կերպ հասցնելով նախքան ժամկետի ավարտը ներկայացնել փաստաթղթերս: Փաստաթղթերում ամեն ինչ կարգին էր, դեռ մի բան էլ ավել, որովհետև հանձնաժողովի անդամին ներկայացվող բոլոր պահանջները բավարարվում էին: Հարցազրույցի ընթացքում, կարծում եմ՝ ինձանից ակնկալվում էին հեղափոխական մոտեցումներ, մինչդեռ իմ դիրքորոշումն ավելի շատ խարսխված էր հանրակրթության ոլորտում եղած ձեռքբերումները պահպանելու և կատարելագործելու, վերափոխելու գաղափարի վրա: Հարցազրույցից 2 ամիս անց ստացա շատ լակոնիկ էլեկտրոնային նամակ, որում նշված էր, որ շնորհակալություն են հայտնում մրցույթին մասնակցելու համար և տեղեկացնում, որ ես չեմ ընդգրկվում աշխատանքային խմբում: Ընդհուպ վերջերս ինձ համար անհասկանալի էր, թե ես ինչու չընդգրկվեցի աշխատանքային խմբում այն դեպքում, երբ 2004թ. մի քանի անգամ մասնակցել եմ Կրթական ծրագրերի կենտրոնի հայտարարած մրցույթներին և ընդգրկվել 3 աշխատանքային խմբում՝ թե՛ դպրոցի ավարտական և բուհերի ընդունելության շտեմարանների մշակման, թե՛ «Հասարակագիտություն» առարկայի ուսումնամեթոդական ձեռնարկի մշակման, և թե՛ «Հայոց պատմություն» և «Համաշխարհային պատմություն» առարկաների առարկայական չափորոշիչների մշակման»»:
Նա նշեց, որ «Հայոց պատմություն» առարկայի շուրջ վերջին շրջանում բարձրացված աղմուկն ու ի հայտ եկած փաստերը պատասխանեցին իր հարցին, թե ինչու չի ընդգրկվել հանձնաժողովում:
«Չափորոշիչներում նշված վերջնարդյունքները, որոնք շեշտադրվել են հանրակրթական ոլորտի աշխատակիցների հետ առցանց հանդիպման ընթացքում, իրականում անիրագործելի են, որովհետև նկատի ունենալով մեր դպրոցների կահավորվածությունը, ուսուցիչների մեթոդական պատրաստվածությունը, աշակերտների տարիքային առանձնահատկությունները, չափորոշիչներում աշակերտների առջև դրված են հսկայական, անիրագործելի պահանջներ, օրինակ՝ ավագ դպրոցում պահանջ է դրված, որ աշակերտը կարողանա վերլուծել, համեմատել և առաջարկել այլընտրանքային լուծումներ ներկա աշխարհաքաղաքական իրադրությանը: Չափորոշիչներն անիրագործելի են մեկ այլ առումով ևս՝ որոշ չափորոշիչներ չունեն բովանդակային հենք ծրագրում: Այսպես՝ մեր ժողովրդի պատմության վաղնջական փուլը՝ հայկական քաղաքակրթության ձևավորման փուլը, որի բացակայությունը շատ է շեշտվում մեր պատմաբան մասնագետների կողմից, չափորոշիչներում դրված է՝ որպես կարողություն, որը երեխան պետք է կարողանա ապահովել: Ինչպե՞ս: Եթե նա ծրագրային նյութը չի անցնելու, ինչո՞ւ է չափորոշիչում նման պահանջ դրված»,- ասաց նա:
Նյութն ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում։
Լրահոս
Տեսանյութեր
Թալանում ու թալանում են , խաբելով, ստով ո՞ւմ փորն է կշտանում. Քաղաքացիները՝ թանկացումների մասին
