Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Պաշտոնական տվյալներով՝ Հայաստանում կաթի օրական միջին սպառումը 20 գրամից պակաս է, իսկ հացի օրական միջին սպառումը՝ 450 գրամից ավելի»,- այսօր լրագրողների հետ զրույցում ասաց Սպառողների ասոցիացիայի նախագահ Արմեն Պողոսյանը՝ ներկայացնելով սպառողական շուկայի գնային միտումները։

Նրա խոսքով, վերոնշյալ թվերն աղաղակող են, որովհետև շատ ու շատ առաջատար երկրներում կաթի օրական սպառումը միջինում 200 գրամ է։

«Սա խոսում է գնողունակության մասին։ Բնականաբար, անվճարունակ մարդկանց ծանրության կենտրոնը հացի, հացաբուլկեղենի և մակարոնեղենի վրա է, և դա առողջ սննդակարգ չէ։ Հատկապես մանուկ հասակում և երիտասարդության շրջանում 200 գրամ կաթը պարտադիր նորմ է, այլապես մանուկի օրգանիզմը չի մեծանա։ Հիմա սա է վիճակը»,- նշեց բանախոսը։

Ըստ Արմեն Պողոսյանի, մյուս կողմից էլ ընտանիքի ծախսերի 65%-ը գնում է սննդին, ինչը զարգացած երկրների հետ համեմատելիս, աղետալի արդյունք է.

«Եթե ընտանեկան բյուջեում 25%-ից անցնում է սննդին ուղղված գումարը, ապա շատ երկրներում այդ մարդիկ հայտնվում են սոցիալական կամ ընտանեկան նպաստառուների ցանկում։ Եթե փորձենք այդ 65%-ին գումարել նաև հանրային ծառայությունները՝ հոսանք, գազ, ջուր..., կլինի ևս  30%, ու կստացվի, որ մնացած հետաքրքրությունների համար՝ հագուստ, գիրք, ժամանց, գումար չի մնում։ Մշակութային ծախսերը 1%-ից ցածր են, ինչը մեզ համար առաջնային խնդիր է։ Մարդը չի ծնվել կոշիկ կամ բանջարեղեն սպառելու համար։ Նա ծնվել է հոգևոր կյանքով ապրելու համար։ Իսկ այսպիսի ցուցանիշների դեպքում իրավիճակը պարզ է»,- շեշտեց նա։

Այժմ, բանախոսի կարծիքով, հնարավոր չէ ազգային վիճակագրական ծառայությունից տեղեկանալ, թե նախկին եռամսյակում ինչ միտումներ են եղել։ Նա նշեց, որ միայն ինչ-որ գներ են նշվում, բայց նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի տվյալների հետ արված համեմատություններ չկան. «Մեր դիտարկումներով գները բարձրանում են, բայց համապարփակ պատկեր մենք չենք կարող տալ, դա պետք է անի վիճակագրական ծառայությունը»։

Անդրադառնալով սպանդանոցների խնդրին՝ Արմեն Պողոսյանը նշեց, որ իրենք կատեգորիկ դեմ են ժողովրդի նկատմամբ նման վերաբերմունքին։

«Մարդկանց ոչ թե փաստի առաջ պետք է կանգնեցնեն, այլ նախապատրաստեն..., մի խոսքով, հաջողվեց էդ լուծումը հետաձգել, բայց սա ցուցադրական փաստ էր․ եթե բակային մորթն արգելվում է և թույլատրվում է միայն սպանդանոցային մորթը, որքան մարդիկ կհայտնվեին ծանր նյութական վիճակում։ Մարդը, որ աճեցրել է անասունը, ինչքան ծախս պետք է աներ՝ կենդանուն տեղափոխելու համար։ Այդ ամենը կանդրադառնար մսի գնի վրա։ Իսկ սննդի պետական ծառայության պետը հայտարարում է, որ կլինի այսքան սպանդանոց այս մարզում, կկառուցվի այստեղ-այնտեղ..., վիրավորական է։ Երբ կլինի, երբ կկառուցվի, այդ ժամանակ էլ կխոսենք, կքննարկենք՝ ինչքանով դա ազդեց մսի գնի վրա»,- ասաց նա։

Բանախոսը կողմ է, որ խանութներում վաճառվի միայն սպանդանոցներում մորթված կենդանիների միսը, սակայն պնդում է՝ դա չի կարող չազդել գնի վրա։

«Հիմա քիչ են սպանդանոցները, և 70 ու ավելի կմ տեղափոխում են անասուններին, որ մորթեն։ Դա ազդում է գնի վրա, այլ ձև չկա։ Օրինակ, զառամյալ տատիկը հեռավոր գյուղից բերում է կաթ և կաթնամթերք, և վաճառում է ավելի էժան, քան խանութում։ Իսկ եթե նա հանձներ այդ մթերքը, ապա կստանար գումարի 30%-ը։ Գյուղմթերք աճեցնող մարդկանց համար կարևոր է գնումների ճիշտ կազմակերպումը։ Մեկը գնում է գյուղ և ասում՝ կաթը 90 դրամով կընդունեմ։ Իսկ ինչո՞ւ այդ գնով, եթե խանութում կաթի գինը 300 դրամ է։ Դա նպաստում է, որ մարդը գյուղմթերքի արտադրությունը թողնի և գնա քաղաք»,-ասում է Արմեն Պողոսյանը։