Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ներքաղաքական զրագացումներում ձևավորվում են ընդդիմադիր բևեռներ, որոնք այս կամ այն կերպ արդեն զգացնել են տալիս»,-լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց քաղտեխնոլոգ Կարեն Քոչարյանը։

Նրա կարծիքով,  ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանն ամենավտանգավորը չէ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության համար. «Կարծես թե իշխանությունն իր տրամադրություններն արտահայտում է  գործողություններով։ Սերժ Սարգսյանի երեկվա ասուլիսի նկատմամբ որևէ այդպես մեծ արձագանք չեղավ, այդ թվում նաև պրոիշխանական մեդիաների, բլոգերների, ներկայացուցիչների կողմից։ Կարծես հանգիստ անցավ, ի տարբերություն, օրինակ, Արթուր Վանեցյանի՝ Ղարաբաղ գնալուն։  «Հայրենիք» կուսակցությունը գնաց Արցախ, միանգամից բոլոլա դարձավ իշխանության մոտ։
Կարծես թե այսօր  Փաշինյանն ամենաշատը ռեակցիա է տալիս հենց Արթուր Վանեցյանի գործողություններին»։

Նա հիշեցրեց, որ ընդամենը մի քանի օր առաջ  ինչ-որ գործ էին փորձում հարուցել, որ ինչ-որ 50 տարեկան մարդու է ընդունել աշխատանքի, որը խախտում է, տեսան չի ստացվում, այլ գործ սկսեցին, էլի չստացվեց։

«Հետո Արցախի նախագահի մամուլի խոսնակի հայտարարությունը, որն, իհարկե, խայտառակություն էր։ Ես չեմ հավատում, որ իրեն հարգող որևէ քաղաքական գործիչ կանի նման արտահայտություն, ինչն արել էր Արցախի նախագահի մամուլի խոսնակը` փաստացի Արցախի նախագահի անունից։ Պետք չէր այդպես։ Մանկապարտեզի տեքստ էր։ Պարզապես մանկական սխալ էր։ Սա պետք է դաս լինի այն մարդկանց համար, նաև մեր իշխանության երիտասարդներից շատերի, լինել պատգամավոր կամ որևէ կուսակցության անդամ, դեռ չի նշանակում, որ դու քաղաքական գործիչ ես, առավել ևս չի նշանակում, որ դու պետական գործիչ ես։ Չեն կարողանում դառնալ քաղաքական ու պետական գործիչ մեր այսօրվա քաղաքական դաշտում գործողները։ Սա վերաբերում է  նաև ընդդիմադիրներին։ Չեն կարողանում, չեն ուզում, արագ են գայթակղվում տարբեր բաներով՝ մեկը փառքով, մեկը մեքենայով, որը տրամադրում են, մեկը բազկաթոռով, որը դրված է սեղանի շուրջ ու կտրվում իրականությունից, այդ թվում նաև չեն հասկանում, թե ինչ պետք է խոսել հանրային հարթակներում հանրության հետ»,- ասաց քաղտեխնոլոգը։

Կ. Քոչարյանի խոսքով, Արցախի նախագահի խոսնակը սկզբում մի բան գրեց, հետո փոխեց, պարզ էր, որ այստեղից ճնշումների հետևանքով էր։

Այնուհետև նա հարցադրում արեց, թե ինչո՞ւ էր ընդունելի Արցախի նախկին նախագահ Բակո Սահակյանը բոլորի համար, նաև այս իշխանությունների։

«Որովհետև 2008 թվականի մարտի 1-ից հետո  շատ ընդդիմադիրներ Հայաստանից փախել են հենց Արցախ։ Բնականաբար, Բակո Սահակյանն այդ մասին իմացել է։ Էլ չեմ ասում պաշտոնական ընդունելությունները այն ժամանակվա բոլոր ընդդիմադիր ուժերին»,- պատասխանեց նա։ 

Ինչ վերաբերում է  բևեռներին, Կ.Քոչարյանն ասաց, որ ներքին քաղաքական դաշտում երեք բևեռներ են ընդգծում։

«Հիմա Հայաստանի քաղաքական դաշտում սկսվում է  մի շրջան, որը մեր հասարակությունը հաճախակի է տեսնում,  երբ իշխանության թևերն իրար հետ շատ ավելի դաժան են պայքարում, ընդդիմության թևերն իրար մեջ, քան իշխանություն-ընդդիմություն։ Իշխանության թևում սկսվել է պայքար իշխանության ձևավորման զտման երկրորդ էտապի համար, ընդդիմության մեջ էլ իրենց պայքարն է գնում, թե ով է լինելու լիդեր։ Այստեղ գոնե հանրային հարթակներում երեքն են ընդգծվում՝ Արթուր Վանեցյան, Սերժ Սարգսյան և Ռոբերտ Քոչարյան։ Երեքն իրար հետ չեն, առայժմ երեքն էլ առանձին են։ Միգուցե հանրությանը ասեն, որ իրենք գնում են կոնսենսուս -1-ով, սակայն դա չի լինելու, որովհետև այնտեղ կան թե ամբիցիաներ, թե նաև զգուշություն։ Այս պարագայում, կարծում եմ, որ այս իշխանությունը երևի ամենից շատ չի ուզում տեսնել ընդդիմության լիդերի դերում հենց Վանեցյանին, քանի որ թե Քոչարյանը, թե Սարգսյանը թեև ունեն ռեսուրսներ՝ գեոքաղաքական, ֆինանսական, մարդկային, բայց, այնուամենայնիվ, ընկալվում են որպես նախկին, մերժված, հասարակությունը հոգնել է տեսնել նույն դեմքերը։

Իշխանությունն  ինչքան էլ փորձի ասել, որ Վանեցյանը կապ ունի հների հետ, բայց նրան ԱԱԾ տնօրեն է նշանակել ոչ Քոչարյանը, ոչ Սարգսյանը, այլ Փաշինյանը։ Ում կալանավորել էր Արթուր Վանեցյանը, այս իշխանությունն ազատ է արձակել։ Այս առումով էլ հնարավոր չէ մեղադրել Վանեցյանին, որ աշխատում էր  հների հետ։ Այսպես որ ասենք, այս իշխանություններն են ավելի շատ աշխատում հների հետ, քան Արթուր Վանեցյանը։ Դրա համար, ամեն դեպքում, ամենամեծ խանդով հենց Վանեցյանին է վերաբերվում Փաշինյանը»,- ասաց քաղտեխնոլոգ Կարեն Քոչարյանը։ 

Նա նշեց, որ այսօր այնպես չէ, որ  այսօրվա իշխանությունն ինչ անում է, հասարակությունը  երկու ձեռքով ծափ է տալիս, ինչպես 2018-ին էր.  «Անցել է 2 տարի, շատ բան է փոխվել թե աշխարհում, թե Հայաստանում, թե հասարակության վերաբերմունքն այս իշխանություններին ամեն ինչի հետ կապված»։

Հարցին՝ նոր հեղափոխության հեռանակար  կարո՞ղ է լինել, քաղտեխնոլոգն ասաց. «Քաղաքականության մեջ բացառելը սխալ է, բայց ես գրեթե բացառում եմ։ Իհարկե, եթե փոփոխություն լինի, կլինի անպայման զանգվածային բողոքներից, բայց ինչ կատարվեց 2018-ին, կարծում եմ, մոտակա տարիներին չի լինելու։ Այլ ձև է լինելու, ոչ փողոցում։ Կամ լինելու է հերթական ընտրությունների տեսքով փոփոխություն կամ 1998 թվականի  նման փոփոխություն։ Այսինքն լինելու է ներքին շրջադարձ, պալատական, ինչպես ասում են՝  Լևոն Տեր-Պետրոսյանը պալատական հեղաշրջման հետևանքով հրաժարական տվեց»։