Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Տասնամյակներ շարունակվող հակամարտությունը մի տարածաշրջանում,  որը մի քանի կանադացիներ միայն կարող էին գտնել աշխարհի քարտեզի վրա, ստիպել է Օտտավային ընտրել Թուրքիայի և Հայաստանի միջև»,-այս մասին գրում է Toronto Sun-ը՝ անդրադառնալով Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ թուրք-ադրբեջանական սանձազերծած պատերազմին։

Նշվում է, որ չնայած միջնադարյան Իրանի, թուրքական խալիֆայության և ցարական Ռուսաստանի միջև դարավոր բախումներին, Հայաստանը տարբերվում է որպես Մերձավոր Արևելքի միակ քրիստոնյա երկիր: Հոդվածագիրն անդրադարձ է կատարում Թուրքիայի կողմից հայերի ցեղասպանությանը, որի արդյունքում հայերը ցրվեցին նաև աշխարհով մեկ, Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության պատմությանը, որը բնակեցված է հայերով ու շրջապատված է Ադրբեջանով։

«Հաշվի առնելով իսլամական երկրներում ոչ մահմեդականների կամ փոքրամասնությունների ճակատագիրը, չի կարելի մեղադրել Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդին այն բանի համար, որ նրանք հրաժարվել են մահմեդական Ադրբեջանի տակ ոչ ապրելուց:

Երկու կողմերի միջև պատերազմն ավարտեց 1994 թ.-ին: Անկլավում գտնվող հայերի և Ադրբեջանի միջև բանակցությունները շարունակվեցին տասնամյակներ, բայց երբեք խաղաղության պայմանագիր չկնքեցին:

Դա մինչև այս տարվա հուլիս ամիսն էր, երբ Թուրքիան դրդեց Ադրբեջանում իր կրտսեր թուրքերին հարձակվել Լեռնային Ղարաբաղի վրա, որի բնակիչները այդ տարածքը անվանում են Արցախի Հանրապետություն:

Բախումները երկու կողմերի միջև տեղի են ունենում ցամաքային և օդային պատերազմում, բոլոր խոշոր երկրները կոչ են արել անհապաղ դադարեցնել զինադադարը, բացի Թուրքիայից, որը բացեց իր սահմանները՝ թույլ տալու, որ սիրիացի և պակիստանցի ջիհադիստները միանան ադրբեջանական թուրքական կանոնավոր բանակի շարքերին»,-գրում է կայքը:

Ասվում է, որ Թուրքիայի Էրդողանը դատապարտել է հրադադարի ռեժիմի հաստատման կոչը և, ըստ հաղորդագրությունների, ԱՄՆ-ի կողմից մատակարարվող F-16 ինքնաթիռներ է տրամադրել Ադրբեջանի ուժերին, կանադական տեխնոլոգիայով հագեցած անօդաչու թռչող սարքեր, ինչը Օտտավային ստիպեց գործել ու հոկտեմբերի 5-ին ԱԳ նախարար Ֆրանսուա-Ֆիլիպ Շամպայնը դադարեցրեց դեպի Թուրքիա ռազմական արտահանման բոլոր թույլտվությունները:

«Թուրքիայի կողմից արձագանքը արագ էր: Անկարայի ԱԳ նախարարությունը Օտտավային մեղադրեց «երկակի ստանդարտների» մեջ՝ պնդելով, որ «բացատրություն չկա, որ արգելափակվի պաշտպանական սարքավորումների արտահանումը ՆԱՏՕ-ի դաշնակցին»:

ՆԱՏՕ-ի դաշնակի՞ց։ Դա բավականին շատ է, որպեսզի Թուրքիայի պանիսլամիստները դիմեն ՆԱՏՕ-ին`որպես իրենց պաշտպանություն:

ԽՍՀՄ փլուզումից հետո միակ դերը, որը Թուրքիան խաղացել է ՆԱՏՕ-ում, Հինգերորդ սյան դերն է: Երկիր, որն անցուղի է եղել ջիհադականների՝ «Մուսուլման եղբայրներ» շարժման համար, մի երկիր, որը փախստականներ է տեղակայում Եվրոպային և Հունաստանին սպառնալու համար` միաժամանակ գրավելով Կիպրոսը և սաստիկ պատերազմ սանձելով Լիբիայում, ՆԱՏՕ-ի դաշնակից չէ:

Եկել է ժամանակը, որպեսզի Կանադան դիմի՝ Թուրքիային ՆԱՏՕ-ից վտարելու համար: Թուրքիան սպառնալիք է Հունաստանի, Կիպրոսի, Եգիպտոսի, Սիրիայի և Լիբիայի համար: Այն նայում է դեպի Բուլղարիա, Ռումինիա և Բալկաններ, որոնցից ստիպված էր հրաժարվել Լոզանի պայմանագրով, որի հարյուրամյակն է մոտենում։

Չզարմանաք, եթե Էրդողանը չեղյալ հայտարարի  մեկդարյա պայմանագիրն ու վերականգնի Օսմանյան խալիֆայությունը, որը Կենտրոնական Ասիան կդարձնի իր թուրքկան ետնաբակը, եթե Հայաստանը, միակ խոչընդոտը վերանա»,-ասվում է հոդվածում։