Ձեր վստահելի աղբյուրը

Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախկին փոխնախարար Աշոտ Մարգարյանը գրում է.

««Երևակայության հանրապետություն»...

Ամբողջ ընտանիքս Արցախի Մարտակերտի շրջանի Մեծշեն գյուղից է։

Մանկությունս անց եմ կացրել պապիկիս արցախյան պատմություններն ունկնդրելով։ Հսկայական սեր ու ջերմություն է մեզ փոխանցվել դեպի մեր արմատները։ Խոստմանս հավատարիմ մնալով՝ հասուն կյանքիս երեք տարիներն ապրել ու աշխատել եմ այնտեղ, ճանաչել իմ Արցախը գյուղ առ գյուղ, թիկունքից մինչև ռազմաճակատ...

«Երևակայությունների հանրապետություն» կամ «Զուգահեռ Հայաստան» - ահա այն անունները, որոնցով բնութագրել եմ միշտ Արցախն ու արցախցիներին։ Հեքիաթային բնություն ու նույչափ բարի ու հոգատար մարդիկ։

Արցախն ինձ համար մեծ ծնողներս են (Դեդո Բաբոյի մարմնավորմամբ), Ստեփանակերտի մեր տունը, Շուշին, Պարգև Սրբազանն ու Դադիվանքը։

Աներևակայելի ցավ է պատկերցնել այն թուրքերով լեցուն, առանց հայերի, առանց նույն մարդկանց որ դեռ երկու ամիս առաջ ծաղկեցնում էին մեր քաղաքներն ու գյուղերը... Ուզում եմ Արցախի մարդկանց, ընկերներիս ու ազգականներիս տեսնել նորից այնտեղ...

Մենք պարզապես իրավունք չունենք կորցնելու Արցախի հայկական ինքնությունը, ուրանալու տասնյակ հազարավոր մարդկանց թափած արյունն ու պահպանած ժառանգությունը։

Արցախը Գանձակի, Արևմտյան Հայաստանի ու Նախիջևանի հայաթափման ճակատագրին չպիտի արժանանա։

P.S. Ինչպես կարող է լեգիտիմ կոչվել մի իշխանություն, որն անհայրենիք դարձրեց մի ողջ ժողովրդի, ստորագրեց ամոթալի համաձայնագիր բանակի ու սեփական ազգի թիկունքում։ Միթե իշխանության պետք է մնան մարդիկ, ովքեր պարտության են տարել երկիրը և այդ ամենի մեջ դեռ մեղադրում են իրենցից բացի բոլոր մյուսներին։ Արցախում ու Երևանում գոնե հրաժարական տվեք բոլորդ, ովքեր հանձնեցիք այն, մի ցավեցրեք հասարակությանը ձեր ներկայությամբ...»։