Ձեր վստահելի աղբյուրը

ՊՆ ռազմական վերահսկողական ծառայության պետի պաշտոնից սեփական դիմումի համաձայն ազատված Մովսես Հակոբյանն այսօր հաստատեց տարածված այն տեղեկությունները, որ վարչապետի կինը՝ Աննա Հակոբյանը եղել է իր՝ Երևան վերադառնալու պատճառը։

«Իմ՝ Արցախում գտնվելու հիմնական նպատակն այն է եղել, որպեսզի չեզոքացնեմ ոչ զինվորական մարդկանց մուտքը հրամանատարական ու հրամանատարի գործունեությանը միջամտելը։ Իմ հիմնական գործառույթը դա էր»,- լրագրողների հետ հանդիպմանը հայտարարեց Մ. Հակոբյանը։

Նա մանրամասնեց, հրամանատարական կետում անձամբ է դիմել Ջալալ Հարությունյանին՝ նույնիսկ իր ասածով ոչինչ չանի, եթե իր խոսքում կա օգտակար խորհուրդ, կարող է վերցնել։

«Անթույլատրելի է որևէ մեկին բանակի հրամանատարին որևէ բան պարտադրելը, ցանկացած նման բան վնաս է բերելու»,- ասաց ՊՆ նախկին պաշտոնյան։

Հակոբյանը նշեց, որ հրամանատարական կետրում՝ դժոխքում պատասխանատուներն աշխատել են 24 ժամ, այդ պայմաններում հնարավոր է նույնիսկ, որ մարդ ցնդի։ Ամեն ինչ արել է, որ հրամանատարական կետ մարդ չմտնի, ամբողջությամբ իրեն չի հաջողվել։

«Ընդ որում երկրի ղեկավարը հինգերորդ օրը զանգել է բանակի հրամանատարին, ասեմ, որ դա առաջին զանգն է, մինչև այդ չի զանգել։ Երբ տեղեկություն են հասցրել, որ հրամանատարկան կետ մարդ  է մտնում, ինքն արգելել է, որ որևէ մեկը մտնի։ Այդ խորհրդակցության ընթացքում ահագին մարդիկ ենք եղել, սահմանափակել ենք, գոնե օրական մեկ անգամ գան այդ մարդիկ, նախագահի գլխավորությամբ, որպեսզի բանակի հրամանատրին անընդհատ չշեղեն»,- ասաց Հակոբյանը՝ նշելով, որ Հարությունյանին հարցրել է, եթե խանգարում է իրեն, կարող է գնալ, պատասխանը եղել է՝ «չէ, խնդրում եմ մնաս»։

«Ես մեկ օրով եկել եմ Երևան, վերադարձել, այդ ժամանակ էլ է խնդրել, ինչ-որ զինվորական միտք իր մոտ թողնել։ Իմ տասը ժամ բացակայության ընթացքում ես խնդրել եմ Օհանյան Սեյրանին, որ ինքը մնա ՊԲ հրամանատարի մոտ։ Բայց մինչ այդ ՊԲ հրամանտարը վարչապետի հետ խորհրդակցության ժամանակ խնդրել է, որ ես մնամ իր կողքին։ Վարչապետը հարցրել է՝ մենակ ի՞նքը։ Ասել է՝ այո։ Վարչապետը պատասխանել՝ իրեն թույլատրում եմ»,- մանրամասներ ներկայացրեց նա։

Հակոբյանը շարունակեց, հրամանատարական կետից բարձրացել է ճաշելու, վերադարձել է ու տեսել տիկին Աննային՝ նստած էկրանի առաջ, որտեղ երևում են մարտական գործողությունները, կողքը կանգնած է եղել Սամվել Բաբայանը։

«Այդ ժամանակ հակառակորդի մուտքն էր Մատաղիս, երբ մեր ուժերը ջախջախում էին, և բավական էֆեկտիվ էին ջախջախում։ Տիկին Աննան նստած դիտարկում էր, որևէ հարցի չէր խառնվում, միջամտություն չէր անում, դիտարկում էր ընդամենը, թե ինչ է կատարվում մարտի դաշտում։ Ես հետո մոտեցա նրան, ասացի՝ այսպիսի դիտարժան բաներ չեն լինելու, մնացած բոլոր ուղղություններում ընթանում են մարտեր, նպատակահարմար է, որ դուք գնաք, տղաները խոսում են, գոռում են, կարող է նաև հայհոյեն, կաշկանդվում են ձեզանից։ Ասեց լավ, մի քիչ նստեց ու գնաց։ Չորս ժամից հետո ինձ կանչեցին Երևան։ Եկա պաշտպանության նախարարի մոտ՝ մեծ ակնկալիքով, որ կլսեն զեկուցումս, արդեն ասել էի, որ սեպտեմբերի 30-ին եկել էի Երևան վարչապետին ներկայացնելու իրավիճակը, չի ընդունել ինձ։ Մտածեցի՝ երևի հասկացել են։ Ոգևորված չորս ժամում հասնում եմ Երևան, նախարարի մոտ։ Բարև-բարև։ Մտածում եմ՝ հարց կտա իրավիճակի մասին։ Բայց ինձ ասում է՝ Դուք այլևս չպետք է գնաք այնտեղ։ Հարցնում եմ՝ պատճառն ի՞նչ է, ասում է՝ չգիտեմ, ո՞վ է ասել՝ վարչապետը, ասում եմ՝ պատճառը հիմնավորեք»,- պատմում է Հակոբյանը։

Նա հեռախոսից ընթերցեց Փաշինյանի հետ նամակագրությունը. «Չեմ կարողանում մնալ այստեղ, ուղարկեք ինձ Արցախ։ Սիրտս պայթում է»։ Փաշինյանը չի էլ բացել նամակը։

Ըստ զինվորականի, իր Երևան գալու հաջորդ օրը Փաշինյանը մեկնում է Արցախ, ինքը զանգահարում է Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանին, ասում՝ վարչապետը ձեր մոտ է, ասեք, նամակը կարդա։

«Ասեց՝ լավ, լավ։ Վաղը 11-ին քեզ կընդունի,  կգաս Ղարաբաղ։ ժամը 10-ին զանգում եմ պրոտոկոլին, ասում եմ՝ երբ կընդունի, պատասխանում են, ինձ կզանգեն, չորսին եմ զանգում՝ ասում են, ինձ կզանգեն, հաջորդ օրը՝ ժամը 10-ին, 4-ին, երեք օր այդպես զանգում եմ, ասում են՝ վարչապետը ձեզ չի ընդունի։ Հասկացա։ Արցախից մեր տանը ահագին մարդ կա, մեկի ջերմությունը բարձրացել է՝ տարել եմ հիվանդանոց, թոքերը նկարելու։ Ես տիկնոջս ասեցի, քանի եկել ենք, բեր մենք էլ նկարենք։ Մեկ էլ զանգում է նախարարը, ասում է՝ շտապ կգաս նախարարություն, վարչապետն է ուզում։ Գալիս եմ այդտեղ, թույլ չեն տալիս մտնել։ Խորհրդակցություն է, դրա ավարտից հետո՝ նախարարն ինձ ասում է՝  գնա, Օնիկ Գասպարյանը քեզ խնդիր կտա։ Վիրավորական բառ եմ ասում, գնում եմ Օնիկ Գասպարյանի մոտ, ասում եմ՝ ինչ է եղել։ Պատասխանում է՝ Բաբայան Սամոն ասում է՝ գաս կոորդինացնես զինվորական գործողությունները։ Ես ասեցի՝ պարոն Գասպարյան, դա քո գործառույթն է, և երկրորդ եթե Բաբայան Սամոն ասում է՝ ես չեմ անի, որովհետև իմ վերաբերմունքը նրա նկատմամբ անձնական է, հարգանքով եմ վերաբերվում իր անցած ուղուն, բայց պատերազմ ղեկավարելն այս պահին իր խելքի գործը չի։ Իսկ երկրի ղեկավարը ղեկավարել է Բաբայան Սամոյի միջոցով։ Ես չգիտեմ ինձ այնտեղից հանելու պատճառը ո՞րն է, Բաբայան Սամոյին չխանգարելը, թե տիկին Աննային հրամանատարական կետից դուրս գալ խնդրելը։ Սա է իրողությունը»,-պատմությունը ներկայացրեց Մովսես Հակոբյանը։

Նրա խոսքով, հետագա օրերին էլ կորոնավիրուսով վարակակիր լինելու հիմնավորմամբ թույլ չեն տվել մեկնել Արցախ, այն դեպքում, երբ երկու թեստերի, արյան հետազոտության պատասխանները ցույց են տվել, որ կորոնավիրուս չկա, իսկ թոքաբորբն էլ եղել է մեկ տոկոս, որի պարագայում բուժում չի ենթադրվում։

«Ես իմ զեկուցագրի մեջ հենց այդպես էլ գրել եմ, ինձ զրկել են իմ պարտականությունների կատարումից, որը կարող էր դրական ազդել պատերազմի վրա»,- ասաց նա։

Ուղիղ եթերը՝ News.am-ի։