Ձեր վստահելի աղբյուրը

«2018-ի մայիսից հետո հույժ գաղտնի հրամանով 98 տոկոսվ ավելացել է, գրեթե կրկնապատկվել է Պաշտպանության նախարարության ու գլխավոր շտաբի օպերատիվ օղակը»,- լրագրողների հետ հանդիպմանն այսօր հայտարարեց ՊՆ ռազմական վերահսկողական ծառայության պետի պաշտոնից սեփական դիմումի համաձայն ազատված Մովսես Հակոբյանը։

Նա մանրամասնեց, դրա փոխարեն կրճատվել է մարտավարական օղակը՝ սկսած վաշտից ավարտված գնդերով, մասնավորապես, կրճատվել է 5 գունդ, որտեղ եղել է ամբողջ սպայական կազմը՝ իր հրետանիով, կապի միջոցներով, ամեն ինչով, բացի զինվորներից, քանի որ զինվորների թիվը կրճատ էր։

«Այդ գնդերը հնարավոր պատերազմի ժամանակ պետք է ներդաշնակվեին, լրահամալրվեին, փոխարինեին այն զորամասերին, որոնք խնդիր ունեին, եթե մեկ զորամաս երկրորդ էշելոնի խնդիր ուներ, այնտեղ պետք է լինեին, եթե այլ ուղղությամբ մխճում էր եղել, այդ մխրճումները պետք է փակեին ու կանգնեցնեին»,- ասաց Հակոբյանը։

Նա թվարկեց, բացի այդ, Արցախում ևս մեկ գումարտակ է կրճատվել, մինչ այդ կրճատված վաշտն էլ Հակոբյանի պնդմամբ է վերականգնվել, դրանից հետո յուրաքանչյուր վաշտից մեկական դասակ է կրճատվել։

«Եվ այսպես շարունակ, որը բերել է այսօրվա պատերազմի իրավիճակին։ Ես մարգարե չեմ, բայց բոլոր հաշվարկները պետք է կատարել վատագույն սցենարը ի նկատի ունենալով։ Եվս մեկ կարևոր հարց. մեր զինված ուժերի քանակը խաղաղ պայմաններում ու պատերազմի ժամանակ տարբեր է։ Պատերազմը մենք մղում ենք ոչ թե առկա զինված ուժերով, այլ լրահամալրում ու զորահամալրում իրականացնելով։ Լրահամալրումը զորամասերում առկա թափուր պաշտոնների համալրումն է, որոնց համար ներդաշնակման ժամանակ պետք չէ, առաջին օրից գալիս են ու կարող են մտնել պատերազմի մեջ։

Պիտի ասեմ, նաև ջոկում են կրճատում արել, 11 հոգին սարքել են 9-ը։ Պատերազմի ժամանակ մեր ջոկերը եղել են 11, սարքել են 9-ը։ Եվ կա զորահամալրում, որը որոշակի ժամանակ է պահանջում, գումարտակների համար մինչև հինգ օր, որպեսզի ներադաշնակվեն, գնդերի համար նախատեսված է 7 օր, որպեսզի մարդիկ իրար ճանաչեն։ Ժամանակը դրա համար է, նաև մարզելու, զինվորական գործը հիշեցնելու։ Մեր երկրում զորահավաք չի կատարվել, դրա համար պատասխանատու են երկրի ղեկավարը, պաշտպանության նախարարը, զինվորական կոմիսարիատը, տարածքային կառավարման նախարարը, բայց ոչ ԳՇ պետը»,- հայտարարեց նա։

Սեպտեմբերի 30-ի դրությամբ, ըստ Հակոբյանի, Արցախի Հանրապետությունն իր համալրումն իրականացրել է 78 տոկոսով, Հայաստանի Հանրապետությունը՝ 52 տոկոսով, մինչդեռ դա պետք է իրականացվեր 40 ժամվա ընթացքում։

«Երկրորդ համալրման տոկոսն ավելի ցածր է եղել։ Այստեղ ևս մեկ հանցագործություն է տեղի ունեցել, երկրի ղեկավարը կանգնեցրել է լրահամալրումը, ինքը շատ բարդ գործընթաց է։ Բանակի բոլոր գործընթացներից ամենից բարդը։ Ասեմ, երկրորդ բարդությամբ գործընթացից երեք անգամ ավելի բարդ է, այստեղ պահանջվում է պետության բոլոր օղակների ջանքերը։ Ազնիվ պետք է լինենք, եթե քաղաքական իշխանությանը մեղադրում ենք, այստեղ նաև մեղք ունեն զինվորականները, դրանց պատճառների մի մասն օբյեկտիվ է, մյուս մասը՝ սուբյեկտիվ։ Օբյեկտիվն այն է, որ այն տեղերում, որտեղ պետք է իրականացվեր լրահամալրում, հակառակորդի կողմից իրականացվել է լուրջ հրետանակոծություն, և ԱԹՍ-ները թույլ չեն տվել, որ անձնակազմերը լիարժեք բացազատվեն ու խնդիրը կատարեն։ Այստեղ պետք է հրամանատարներն արագ որոշում կայացնեին, կետերը փոխեին, համալրման ձևը փոխեին»,- մանրամասն ներկայացրեց նա։

Հակոբյանը շարունակեց, որ երկրի ղեկավարը պատերազմի երրորդ օրը հրաման է արձակում, որ կանգնեցնեն լրահամալրումը և կամավորներին ուղարկեն առաջնագիծ։

«Վարչապետի որոշման հիմնավորումները ինձ չեն զեկուցել։ Չեն կարող հերքել, քանի որ պաշտոնատար անձինք, որ պատասխանատու են այդ գործընթացի համար, գիտեն, որ գալու է ժամանակը և գործընթացը չկազմակերպելու համար պատասխան պետք  է տան, ձայնագրել են խոսակցությունը։ Ի՞նչ ենք ունեցել մենք արդյունքում։ Կամավորականները գալիս էին առաջին օրերին, փայլուն տղեք, որևէ սպառազինություն, որևէ հանդերձանք չունեն։ Զորամասերում նրանց համար նախատեսված սպառազինություն կամ համազգեստ չկա։

Գալիս են երկրի նախագահի մոտ, պատմում են իրենց հայրենասիրության մասին, նախագահը ուղղորդում է ՊԲ հրամանատարի մոտ, գնում են այդքան զբաղեցնում հրամանատին, թե ինչքան իրենք հայրենասեր են, ինչի համար են եկել։ ՊԲ հրամանատրը պետք է մտածի, որտեղից ինչ գտնի, որ բերի նրանց հագցնի, սպառազինի, ինչ-որ մի ձև հարցը լուծում են։ Ջոկատների մի մասին ասում են՝ պետք է գնաք հինգերորդ պաշտպանական, ասում են՝ չէ, մենք Ասկերան ենք ուզում, Ասկերան մեզ զորք պետք չի։ Մարդ, որը չունի կապի համակարգ կռվող անձնակազմի հետ, ներդաշնակված չէ, ինչպե՞ս նա պետք  է կռվի։ Առաջին իսկ մարտի ժամանակ մի մասը կոտորվում է, մի մասը խուճապահար փախչում»,- իրականությւոնը ներկայացրեց Հակոբյանը։

Նրա խոսքով, պատերազմի 5-րդ օրը Արցախում 1500 մարդ կար փախած, որոնք մեկուսացվել էին տարբեր տեղեր, որպեսզի չվերադառնան Հայաստան ու խուճապ չառաջացնեն։

«Զորքից մարդ են կտրել ու նշանակել իրենց վրա, նրանց կերակրել են բանակի համար հատկացված սնունդով, և մեր հարգարժան գենարալ-գնդապետ Սեյրան Օհանյանը, գեներալ Բալասանյանը, գեներալ Ալեքսանյանը և տարբեր զինվորականներ բացատրական աշխատանքներ են տարել նրանց հետ, որպեսզի մի մասին վերադարձնենք բանակի շարքեր։ Նրանք ոչ բոլորն էին կամավորականներ»,- ասաց ՊՆ նախկին պաշտոնյան։

Տեսանյութը՝ NEWS.am-ի։