Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մենք այսօր ունենք լիակատար անորոշություն բոլոր հարթակներում, բոլոր ոլորտներում: Լիակատար քաղաքական ճգնաժամ է: Մենք ուղղակի ազատ անկում ենք ապրում»,- ասուլիսում ասաց «Հայաստանի փոքրիկ երգիչներ» երգչախմբի գեղարվեստական ղեկավար Տիգրան Հեքեքյանը:

Նրա խոսքով, մեծ թափով իջնում ենք ներքև մինչև կհասնենք հատակին:

«Ամենացավալին այն է, որ որևէ փորձ չենք անում բռնվելու ինչ-որ ճյուղից, լարից, որպեսզի մեղմենք մեր ընթացքը, որպեսզի գուցե հասնելով ներքև՝ չմահանանք, այլ ջարդվենք, ջարդուխուրդ լինենք, բայց շարունակենք ապրել»,- նշեց արվեստագետը:

Տ.Հեքեքյանի համոզմամբ, ցանկացած մարդու մեջ ընդվզում կա, բայց մարդիկ չեն ուզում ինչ-որ ձևով դա արտահայտել. «Մտերիմ ընկերներս ասում են՝ մենք էլ չենք հավատում, մի անգամ գնացինք, դուրս եկանք, խաբվեցինք: Կեսն ասում են՝ չենք հավատում Հրանտին, Մհերին: Է մի հավատա, բայց հո հավատում ես, որ գերի ունես: Դուրս արի: Պետք է ժողովուդրը պահանջատեր լինի: Բայց ժողովուրդն ինքն իրեն դուրս չի գալիս, տանող է պետք, որը չկա»,- ասաց Տ.Հեքեքյանը:

Նրա գնահատմամբ, տխրահռչակ փաստաթղթի դրույթների իրագործման լիակատար խառնաշփոթ է. «Չգիտենք՝ այս գյուղը տալիս ենք, թե չէ, այսօր ասվում է՝ հավաքվում եք, մարդիկ տները վառում են, դուրս գալի, հաջորդ օրը՝ ոչ, դուրս չենք գալիս»:

Հեքեքյանի խոսքով, 2,5 տարի իշխանությունները խաբել են, հիմա էլ շարունակում են խաբել, ամեն ժամ խաբում են:

«Մենք դարձել են սուտասան, խաբեբա ժողովուրդ: Մեզ դարձրեցին, մենք դարձանք, մենք հաճույքով դարձանք՝ դա արդեն կարևոր չէ: Հիմա պետք է ուղղակի դադարեցնել միմյանց վրա ցեխ շպրտել, այլ քարոզել հանդուրժողականություն, անհանդուրժողականության մթնոլորտը, կազմաքանդող, ջլատող, հուսահատեցնող վիճակը միայն ի վնաս մեզ է: Սա նաև արվում էր դերսից թշնամիների, չուզողների կողմից:

Ինչքա՞ն պետք է մասնատվենք: Արդեն ընտանիքներով են մասնատվել: Հիմա մարդիկ պետք է հասկանան՝ միասին վայր ենք իջնում, պետք է միասին փորձենք վեր հառնել: Մեր վարքագծով 90-ականների հերոսների շահածը մսխեցինք, իրենց առջև պարտք ունենք»,- նշեց մաեստրոն:

Արվեստագետի խոսքով, պարտվողն անմիջապես հրաժարական պետք է տա, քանի որ ոչ միայն պարտվեց, այլ պարտողն այլևս չի կարող սթափ, մտածված հավասարակշիռ քայլեր անել, նա ճնշված է:

«Բանակցության համար ուժ է պետք: Ինձ համար Նիկոլ Փաշինյանը քաղաքական դիակ է, ժամ առաջ պետք է հրաժարական տա: Եթե նա այդքան ազնիվ մարդ էր, ինքը պետք է կանգներ ռազմական դատարանի առջև, եթե կարող էր՝ ապացուցեր իր անմեղությունը, որ մենք հասկանանք՝ ինքը ոչ թե դավաճան է, այլ ուղղակի ապաշնորհ քաղաքական գործիչ ու կազմակերպիչ»,- ասաց Տ.Հեքեքյանը:

Նրա կարծիքով, այժմ հրաժարական չի տալիս, քանի որ իր վրա դրված է պարտականություն, պարտավոր է դա վերջացնել:

Նա նաև նշեց, որ ողջ պատերազմի ընթացքում Երևանը չէր զգում պատերազմը մոտ է, թվում էր՝ Մոզամբիկում է. «Մարդիկ հավաքվում էին ռեստորաններում, հնչում էր երաժշտություն: Մեզ մոտ հազարավոր զոհեր… Ո՞ւր էր իշխանությունից գոնե մեկ հոգի, գոնե մշակույթի նախարարը, որ ասեր՝ դադարեցրեք, երաժշտություն չհնչի»:

Հիմա, արվեստագետի խոսքով, կան լուրջ աշխարհաքաղաքական խնդիրներ, պետք է նստել, մտածել, թե որն է մեր երկրի շահը, հիմա պետք է մասնագետները նստեն ու մշակեն երկրի գաղափարախոսությունը:

«Կան 16 քաղաքական ուժեր՝ նախկին, նոր ստեղծված, իրենց խնդիրն է՝ գտնել ձև ու ազատել քաղաքական դաշտը նախկին պարտված, բարոյալքված, արժեքազրկված ուժից: Այս ուժը եկավ իրենց մաքրեց, թող ռևանշ անեն ու սրան մաքրեն: Իրենով չի մաքրվում, չի ուզում, կամ ուզում է, բայց ճար չունի, գնալու տեղ գտնի չէ՞: Այնքան մութ էր ամեն ինչը, ինչ ուզում, ասում էին, մենք էլ մտածում էինք՝ պատերազմ է, սուս էինք մնում, որ զինվորներին  մի բան չլինի, խաբեցին, խաբեցին, վարագույրը բացեցին ու հայտնվեցինք ուրիշ իրականության մեջ: Չենք էլ իմանում՝ իրականում ինչ է եղել»,- ասաց Տիգրան Հեքեքյանը:

Ըստ նրա, հայ ժողովուրդը դարձել է մարդապաշտ, կուռքեր, անձ սիրող, ընտրում էին անձ, ոչ թե գաղափարախոսություն, ուղղություն, մինչդեռ ժողովուրդը պետք է հասկանա, որ իր ընտությունից է կախված երկրի, իր ու իր զավակների ճակատագիրը:

«Մենք չենք կարողանում ճիշտ ընտրել, չունենք վտանգի զգացողություն»,- ընդգծեց արվեստագետը:

Ինչ վերաբերում է այս օրերին ակցիաներին մասնակցող քաղաքացիների նկատմամբ ոստիկանության գործողնություններին, Տ. Հեքեքյանն ասաց. «Ես չեմ թողնի, որ իմ հարազատը ոստիկան դառնա: Այսօր ոստիկանը չուլ է, բարոյալքված: Ջանավար տղերքին ասում են՝ գնա գլուխդ պատին խփի, գնում ու խփում է, ասում են՝ գնա հորդ, մորդ  սատկացրու, գնում է: Իր համար մեկ է, թե ով է, կենդանի է դարձել, խաղալիքի նման լարում են ու ուղղորդում: Երեկ տղային՝ եռագույնը դրոշը ձեռքին, այնպես էին իջեցնում տրոլեյբուսի վրայից, ոնց որ Ադրբեջանից լիներ՝ ձեռքին էլ իրենց դրոշը: Ուղեղները մթագնած է, զոմբիացված վիճակից պետք է հետ բերել»: