Այն խնդիրները, որ դրված էին 1988 թվականին, նորից դրված են. Վազգեն Մանուկյան
«Շատ հատկանշական է, որ մենք այսօր հավաքված ենք այն հրապարակում, որտեղ 1988 թվականին մեր ժողովուրդը միասնությամբ, ոգևորությամբ, մեծ հավատքով հավաքվեց ու երդվեց, որ կկառուցի անկախ, ազատ և արդար պետություն»,- այսօր Ազատության հրապարակում Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով հանրահավաքի ընթացքում ասաց «Հայրենիքի փրկության շարժման» միասնական վարչապետի թեկնածու Վազգեն Մանուկյանը։
Նրա խոսքով, հենց այդ օրերին հայ ժողովուրդը խոստացավ ձեռք մեկնել արցախցի քույր-եղբայրներին, խոստանացավ, որ կապահովի նրանց անվտանգությունը, ինչպես նաև խոստացավ Արցախի վերամիավորումը Հայաստանի հետ։
«Այդ խնդիրների մեծ մասը կատարվեց, մենք ստեղծեցինք անկախ պետություն՝ իր բոլոր խնդիրներով։ Բայց մենք այդ պետությունը կառուցեցինք։ Մենք հաղթեցինք պատերազմում։ Հայաստանի և Արցախի բանակը համարվում էին ամենահզորն այս տարածաշրջանում։ Մենք, սփյուռքի հետ միասին համագործակցելով, անընդհատ ավելացնում էինք մեր ազդեցությունը միջազգային ասպարեզում»,- հիշեցրեց Վազգեն Մանուկյանը։
Բայց, նրա խոսքով, երեսուն տարի անց հայ ժողովուրդը կրկին հավաքվել է նույն հրապարակում՝վիրավորված արժանապատվությամբ, հսկայական մարդկային ու տարածքային կորուստներով.
«Եվ այն ամենն, ինչ մենք արել էինք Արցախի հարցի համար, գրեթե կորած է, վտանգված է նաև Հայաստանը։ Նույնիսկ Հայաստանի գոյությունն է հիմա վտանգի առջև, երբ ադրբեջանցիներն են որոշում Հայաստանի սահմանը՝ ոչ մի դիմադրություն չստանալով մեր պետական մարմիններից։ Սա է վիճակը։ Հարմարվե՞նք այդ վիճակին։ Այն խնդիրները, որ դրված էին 1988 թվականին, նորից դրված են։ Եվ մենք այդ բոլոր խնդիրները պետք է լուծենք»։
Վազգեն Մանուկյանը նշեց՝ խոսք կա, որ եթե դու խնդիր ես լուծում և անհաջողության ես հասնում, ոչ թե խնդիրը պետք է փոխես, այլ՝ քո մեթոդները։
«Խնդիրը դրված է և պետք է լուծել։ Բայց այնուամենայնիվ, մենք ո՞նց ընկանք այս վիճակի մեջ։ Ո՞նց հավատացինք այդ քաղցր խոսքերին, ի՞նչ կատարվեց Հայաստանի հետ...։
Մենք թշնամացանք իրար դեմ, մենք թշնամացանք՝ հայաստանցի-արցախցի, մենք թշնամացանք՝ հին ու նոր, սև ու սպիտակ, ազնիվ-ոչ ազնիվ։ Եվ Նիկոլի առաջին քայլերից մեկը եղավ Արցախի բանակը գլխատելը։ Արցախի լավագույն հրամանատարները, որոնք փորձ ունեին, հեռացվեցին այդ բանակից։ Պատերազմի ժամանակ ես Ղարաբաղում էին, նրանք սպասում էին դռան մոտ, Նիկոլը ցուցակ էր դրել, թե ով իրավունք ունի մտնելու շտաբ, իսկ այդ գեներալներն իրավունք չունեին։ Վարկաբեկվում էր Հայաստանի բանակը, մենք կորցրին մեր բոլոր դաշնակիցներին։ Ռուսաստանի պես հզոր դաշնակիցը կորցրեց մեր նկատմամբ վստահությունը, Չինաստանը երեսը շուռ տվեց, Իրանը մեզ չէր վստահում։ Մենք միայնակ գնացինք առաջ։ Իսկ Նիկոլ Փաշինյանի իրարամերժ, հակասական և գրգռիչ հայտարարություններն ամեն օր մեզ մոտեցնում էին պատերազմին»,- ներկայացրեց ՀՀ վարչապետի միասնական թեկնածուն։
Նրա խոսքով, պատերազմի մեկնարկի հենց առաջին օրվանից եղել են անգրագետ, երբեմն՝ դավաճանական որոշումներ։ Վազգեն Մանուկյանը նկատեց՝ մենք կարող էինք կանխել պատերազմը, մենք կարող էինք հաղթել պատերազմի ժամանակ, մենք կարող էինք շուտ վերջացնել և փոքր կորուստներ ունենալ. այդ ամենը չեղավ.
«Եվ հիմա դրան ավելանում է երկրորդ խայտառակությունը. աշխարհում ոչ մի ժողովուրդ չի կարողանում հասկանալ հայերին, որ այն առաջնորդը, որը հետևողականորեն իրենց տարել է պարտության, մինչև հիմա ղեկի մոտ է։ Այդպիսի բան աշխարհում չի լինում։ Բայց դա միայն արժանապատվության հարց չէ։ Իր իշխանության ամեն օրը մեզ ամիսներով հետ է գցում։ Ոչ միայն կաթվածահար է կառավարությունը, այլ նրանք ուղղակի ոչ մի ազգային ձգտում էլ չունեն։ Մարդիկ են, որոնց մեջ ոչ մի ձող չկա, ոչ մի բանի պիտանի չեն։ Ու ինչքան շուտ մենք նրանց հեռացնենք, այնքան արագ կգնանք նորից այն ճանապարհով, որով 1988-ին գնացինք ու հասանք հաղթանակների»։
Ըստ Վազգեն Մանուկյանի, Նիկոլ Փաշինյանը մի բան էլ պետք է հասկանա՝ ինչքան շուտ ինքը կամավոր հրաժարական տա, այդքան լավ։
«Եթե այս շարժումը չհաղթեց, գազազած ժողովուրդն իրեն կհոշոտի։ Այս շարժում այն ճանապարհն է, որը հնարավորություն է տալիս քաղաքակիրթ ձևով փոխել իրավիճակը Հայաստանում։ Ձախողվեց՝ ավելի վատ է լինելու։ Բայց ինքը բոլոր դեպքերում գնալու է, այդտեղ հարց չկա»,- շեշտեց նա
Հարակից հրապարակումներ`
- Վազգեն Մանուկյանն ու քաղաքական ուժերի ղեկավարներն Ազատության հրապարակում են
- Եթե Նիկոլ Փաշինյանը պարտության խորհրդանիշ է, ապա Վազգեն Մանուկյանը հաղթանակների ու արժանապատվության. Լիլիթ Գալստյան