Ստեփանակերտը հիշում է պատերազմը, բայց չի ուզում մտածել դրա մասին. Ria
«Գրեթե մեկ ամիս է անցել Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև կատաղի ռազմական գործողությունների ավարտից: Ստեփանակերտը՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության մայրաքաղաքը, վերականգնվում է վերջին պատերազմի հետևանքներից: Արցախի առաջնորդ Արայիկ Հարությունյանը փախստականներին կոչ է արել վերադառնալ տուն և խոստացել է «լուծել բոլոր խնդիրները»:
ՌԻԱ Նովոստիի թղթակիցը զրուցել է Ստեփանակերտի բնակիչների հետ, որոնք քիչ-քիչ վերադառնում են իրենց նախկին կյանքին, և պարզել, թե ինչու ոչ բոլորը չեն կիսում տեղի իշխանությունների լավատեսությունը:
Նշվում է՝ չնայած այն փաստին, որ Լեռնային Ղարաբաղում մարտերը դադարել են չորս շաբաթ առաջ, Ստեփանակերտը կարծես ամայի և ավերված է: Ուր էլ նայեք, ճանապարհի եզրին կան այրված մեքենաների բեկորներ, իսկ ճանապարհները՝ ռմբակոծության խորը փլատակների մեջ: Քաղաքի կենտրոնում բնակելի շենքերի ապակիները կոտրված են, որոշ բնակարաններում պատուհանները ծածկված են թաղանթով, որը դժվար թե կպաշտպանի դեկտեմբերյան ցրտից:
68-ամյա Դավիթ Տոնոյանի պատուհաններին ապակիներ չկան: Մի տարեց մարդ, ալեհեր և կորացած՝ զգուշորեն դուրս է հանում ապակու բեկորները և թափանցիկ պլաստիկի կտորները սոսնձում շրջանակներին: Այսպիսով, նա տունը պատրաստում է իր հարազատների վերադարձի համար:
«Գնացի քաղաքապետարան, հարցրի՝ կարո՞ղ են ինձ վճարել ապակիները փոխարինելու համար: Նրանք ասացին, որ կարող են միայն պոլիէթիլեն տալ», - ասում է Դավիթը:
Տղամարդու խոսքով, պայթյուններից ավելի քան երեք շաբաթ պատսպարվել են նկուղում:
«Երբ ամեն ինչ սկսվեց, ես երեխաներին ուղարկեցի Երևան: Ինչո՞ւ պետք է տեսնեին այն, ինչ ես տեսա 25 տարի առաջ: Ես ինքս չէի մտածում հեռանալ։ Ես մանկուց ապրել եմ Ստեփանակերտում, մեր տեղն այստեղ է: Մենք այլ բնակիչների հետ շաբաթներ շարունակ նստեցինք տան նկուղում: Նրանք այնտեղ ուտելիք էին պատրաստում, գիշերում: Ռմբակոծության ձայները շարունակական էր: 90-ականներին մենք գոնե գիտեինք, որ կա 20-30 հատ, և մինչ նրանք այնտեղ լիցքավորում էին զենքերը, մենք կարողանում էինք գնալ առաջին հարկում գտնվող զուգարան: Հիմա ստիպված էինք դիմանալ մինչ երեկո, շշերից ջուր էինք խմում։
Իմ երեխաներն ու թոռները կապրեն այստեղ։ Նրանք շուտով կվերադառնան: Գլխավորն այն է, որ էլեկտրաէներգիան և գազը տրամադրվեն, իսկ հետո ամեն ինչ կստացվի», - ասել է զրուցակիցը, հավելելով, որ «զգացողություն է, կարծես մեզ դավաճանել են»։
Քաղաքապետարանն ակնկալում է, որ առաջիկա շաբաթների ընթացքում գրեթե 25 հազար մարդ կվերադառնա մայրաքաղաք: Ավելին, քաղաքի ամբողջ բնակչությունը հազիվ անցնում է 50 հազար մարդուց:
Նշվում է, որ 1992-ին Շուշին անցել էր Հայաստանի վերահսկողության տակ, և ադրբեջանցիները ստիպված էին հեռանալ այնտեղից: Հիմա իրավիճակը հակառակն է: Այլևս հնարավոր չէ քաղաք մտնել Ղարաբաղի հայկական հատվածից: