Ձեր վստահելի աղբյուրը

Էջմիածնի զորամասի անհետ կորած զինծառայողների ծնողները հանդիպեցին Գլխավոր շտաբի լրատվականի պետ Սամվել Ասատրյանի հետ: Նախքան հանդիպումը Սամվել Ասատրյանը լրագրողներին ասաց՝ այնպիսի հարցեր են քննարկվելու, որ փակ  ինֆորմացիա է, չի ցանկանում լուսաբանվի:

Հանդիպումից հետո լրագրողների հետ զրույցում անհետ կորած զինծառայող Վարդան Ադոյանի մայրը՝ Անահիտ Ադոյանն ասաց, որ որևէ նորություն չի ասվել, կրկին ասել են՝ սպասեք:

«2 օր փորձեցին մեզ լռեցնել ինչ-որ բան ասելու համար, ընդամենն ասացին՝ ընթացքի մեջ է։ Այդ մարդն ուղղակի եկավ ու ասաց, որ սպասենք»,- նշեց նա:

Տիկին Անահիտի խոսքով, 50 օր է ցանկանում են տեղեկություն ստանալ իրենց որդիների մասին, տեղեկանան, թե երբ են Զանգելանի շրջանում, որտեղ զինծառայողները շրջափակման մեջ են ընկել, սկսվելու որոնողական աշխատանքները: Սակայն այդպես էլ երբեք հստակ պատասխան չեն ստացել:

Ծնողները դիմեցին ՀՀ ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետ Օնիկ Գասպարյանին՝ այսօր 5 ծնողի ընդունի, եթե իրենց հարցերին պատասխանի, շնորհակալ կլինեն, եթե չկարողանա պատասխանել՝ էլի շնորհակալ կլինեն:

«Մնացել է մենակ  Օնիկ Գասպարյանի հետ հանդիպումը: Եթե արդյունք չտա, մնում է մենք մի ավտոբուս վերցնենք, զինվենք ու գնանք մեր երեխեքին գտնենք: Այլ ճար չկա: Ոչ մեկի վրա հույս չենք դնում, մեզ անընդհատ խաբում են»,- ասաց անհետ կորած զինծառայողներից մեկի մայրը:

Ա. Ադոյանի խոսքով, եթե Օնիկ Գասպարյանն էլ ասի՝ պետք է սպասել, կփակեն միջպետական ճանապարհները, ոչ մեկ ոչ մի գործողություն չի անի, մինչև  իրենց երեխաներին չգտնեն։

Ծնողները նաև նշեցին, որ արդեն 51 օր է իրենց անհետ կորած երեխաների հարցն են բարձրաձայնում, սակայն Էջմիածնի քաղաքապետ Դիանա Գասպարյանը, պատգամավորներից որևէ մեկն իրենց հետ չի հանդիպել:

«Ո՞ւր է քաղաքապետը, պատգամավորները: Քաղաքապետը թող գա, ասի՝ ձեր կողքն եմ, ուր պետք է՝ գնանք: Կարևորն իրենց անկյունը տաք է, լավ դիրքավորված են: Քանի որ մեր հերոս տղաների հարցն է, ոչ մեկ մեր կողքին չէ: Մեր երեխեքն այնտեղ են՝ ցրտին, անձրևին, ձյանը: Վստահ ենք, որ մեր 40 երեխան էլ ողջ են:

Անգամ հնարավոր է իրենք էլ տեղյակ են, բայց իրենց ձեռք չի տալիս, որ մեր երեխաները տեղ հասնեն, քանի որ գաղտնիք է թաքնված այս ամեն ինչում»,- ասաց Ա. Ադոյանը:

Ծնողները նշում են՝ նորմալ մեկը լիներ, սրտացավ կլիներ, կհասկանային, որ այդ զինվորները գնացել են իրենց հայրենիքը պաշտպանելու, որ իրենք այսօր իրենց աշխատասենյակներում աթոռների վրա վրա նստած տաք օրեր անցկացնեն:

Անհետ կորած զինծառայողների ծնողները գնացին եկեղեցի՝ մոմ վառելու, հուսալով, որ Աստված իրենց կլսի: