Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը գրում է.

«Իրենցքայլական մի դեպուտատուհի տեսակետ է հայտնել, որ լավ օրերին իրենց թիմը միասնական է եղել, հիմա նույնպես միմյանց չեն կարող լքել։ Հիմա վատ օրեր են և նույնպես պետք է միասին լինեն։ Այսինքն, իրենց մոտ ներքին՝ ներխմբակային բարոյականության խնդիր է դրված։

Կարելի էր դրան չանդրադառնալ, եթե այն Հայաստանում տիպային մտածողություն չլիներ։ ԱԺ պատգամավորները երդում են տվել Հայաստանի Հանրապետությանը և պատասխանատու են ՀՀ, իրենց սիրած խոսքով ասած, Ժողովրդի առջև՝ միմիայն։

Փաստորեն հասկացությունների փոխատեղում է կատարվում։ Իրենց համար առաջնայինը ներթիմային պատասխանատվությունն ավելի բարձր է, քան իրենց երդումն ու պարտականությունը։

Դա կրիմինալ ենթամշակույթի մտածողություն է, որի հիման վրա ձևավորվում են բանդաները և կլանները։ Խմբի անդամների մոտ փոխադարձ  պատասխանատվությունն հիմնականն է։ Տվյալ դեպքում դավաճանություն է համարվում խմբի շահերին դեմ գնալն, այլ ոչ թե Հայրենիքի, որի համար երդում են տվել։

Այ սա է «Ժողովրդի Իշխանության» դեգրադացիայի վերջին հանգրվանը»։